بازیگر فیلم سینمایی «هیس، دخترها فریاد نمی زنند» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: متأسفانه تب توقیف آثار سینمایی طی سال های اخیر بسیار شدت گرفته و ما شاهد توقیف بسیاری از فیلم ها به دلایل مختلف که بسیاری از آن ها به دلیل اعمال سلیقه مدیران سینمایی است هستیم و این مسأله به هیچ عنوان کاری شایسته نیست.

وی ادامه داد: برای ساخت یک اثر سینمایی گروهی متشکل از ده ها نفر از متخصصان و نیروهای باتجربه سینما زحمت می کشند و ماه ها وقت خود را صرف ساخت فیلم هایی می کنند که پیش از این مجوز ساخت را از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان سینمایی دریافت کرده است و اینکه به دلایل واهی فیلم های آن ها توقیف شود مسأله ای ناخوشایند است و تکرار آن می تواند راندمان کاری هنرمندان و اهالی سینما را به شدت پایین آورده و آن ها را برای ادامه حضور و فعالیت در سینمای کشور دلسرد سازد.

اسکندری با بیان اینکه در سینما مهمترین اتفاق و بحث همین مسأله  است اظهار داشت: من به طور جدی از وزیر ارشاد دولت دوازدهم خواهان آن هستم که تکلیف توقیف فیلم های سینمایی را یک بار برای همیشه و به صورت علنی و شفاف روشن کنند.

این بازیگر سپس با تأکید بر اینکه علاوه بر سینما حوزه تئاتر نیز با مشکلات زیادی روبرو است خاطرنشان کرد: یکی از بزرگترین مشکلات تئاتری ها نبود سالن های استاندارد است؛ ما هم در سینما و هم در تئاتر نیازمند ساخت سالن های باکیفیت و استاندارد توسط دولت هستیم و دولتمردان باید به این نکته واقف باشند که سالن هایی که بخش خصوصی طی سال های اخیر راه اندازی کرده اغلب بدون کیفیت و فاقد استاندارد هستند و دولت نباید چشم به این سالن ها داشته باشد.

بازیگر فیلم سینمایی «نیمه شب اتفاق افتاد» تأکید کرد: علاوه بر تمامی این مسائل تأمین امکانات بدوی زندگی برای هنرمندان یکی دیگر از درخواست های اصلی ما از وزیر محترم ارشاد دولت دوازدهم است؛ تأمین بیمه برای یکایک هنرمندان و فعالان سینمایی در تمامی صنوف و رشته ها، تأمین مسکن دولتی برای آن ها و سایر نیازها و امکانات ضروری زندگی جزو وظایفی است که دولت ها باید انجام دهند اما متأسفانه سال ها است که کمترین نشانی از اجرای این وظایف ندیده و نشنیده ایم.

وی در خاتمه این گفتگو متذکر شد: من به عنوان یک بازیگر از زمانی که وارد این رشته شدم به این مسأله واقف بودم که قرار نیست مرتباً بتوانم سر کار باشم و امنیت شغلی داشته باشم اما تمامی این ها باعث نمی شود که مسئولان دولتی بخواهند وظایف خود را در قبال هنرمندان نادیده بگیرند و به بهانه های مختلف از عملی کردن آن ها خودداری کنند.