عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: بر کسی پوشیده نیست که سینما یکی از تأثیرگذارترین هنرها است و بعد از تلویزیون بیشترین سهم اثرگذاری در جامعه متعلق به سینما است. هر اثر هنری خواه یا نخواه در کوتاه مدت یا بلندمدت تأثیرات جدی بر مخاطبان شان می گذارند.

وی در همین باره ادامه داد: بارها دیده شده که جامعه تا چه حد زیادی از فیلم ها الهام می گیرد و با آن ها همراهی می کند. به عنوان مثال در دهه ۶۰ فیلم های دفاع مقدس تأثیر شگرفی روی افراد جامعه می گذاشتند اما از میانه دهه ۸۰ که آثار اجتماعی به سمت تلخی و روابط چند ضلعی رفت قبح مسائل اخلاقی در جامعه برداشته شد.

قناعتی با تأکید بر اینکه سینما باید فرهنگ سازی کند نه اینکه به فرهنگ جامعه لطمه بزند اظهار داشت: مدیران فرهنگی باید از خودشان سوأل کنند که چرا اکثر روابط کاراکترها در فیلم ها ناسالم است؟ چرا تا این میزان ما شاهد خانواده های مأیوس و سرخورده در فیلم ها هستیم؟

این کارشناس فرهنگی تصریح کرد: آثار سینمایی باید امید را در دل جامعه زنده کنند. ما زمانی که از امید صحبت می کنیم و می گوییم باید فیلم های سینمایی مان امیدآفرین باشند آیا با این فیلم های کنونی می توانیم برای مخاطب امید ارمغان بیاوریم؟ آیا این فیلم ها چیزی به مخاطب اضافه می کند؟

وی متذکر شد: فیلم ها باید حال مخاطب را خوب کنند نه اینکه بدتر او را دچار تلخی و افسردگی نمایند. سینمای ما باید سرشار از امید باشد تا بتواند همذات پنداری مخاطب را برانگیخته و به او راهکار ارائه دهد نه اینکه او را به سمت بن بست ببرد. همچنین ما باید حواس مان باشد که چه تصویری از کشورمان عرضه می کنیم و اگر فیلم های ما در مجامع بین المللی با این میزان سیاهی و تلخی به نمایش گذاشته شوند خارجی ها چه تصوری از کشور ما خواهند داشت؟

قناعتی در پایان این گفتگو افزود: امید ما به سیاست گذاری های اصولی و مناسب آقای خزاعی است و امیدواریم که ایشان بتوانند سینمای سالم اجتماعی را در کشور جاری و ساری سازند. سینما می تواند زندگی های موفق آحاد افراد جامعه را به تصویر بکشد. این وظیفه فیلمسازان است که نگاه بدبینانه خود را اصلاح کرده و مبادرت به تولید آثاری امیدبخش و ارزشمند کنند.