فیلمنامه نویس فیلم های سینمایی «فرزند چهارم» و «رز زرد» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: اگر امروز وضعیت فیلمنامه ها در سینما خراب شده به دلیل بازار سینما است؛ در واقع همه چیز به بازار باز می گردد. در سینما تعیین کننده اصلی شخص تهیه کننده است؛ این تهیه کننده است که یک اثری را به فیلمنامه نویس سفارش می‌دهد و سپس کارگردان و سایر عوامل را استخدام می کند تا اثر مورد نظرش را تولید کنند.

وی در همین راستا ادامه داد: وقتی امروزه اغلب فیلمنامه‌نویسان ترجیح می‌دهند که در سینما حضور نداشته باشند مشخص است که بنا به ضرب المثل معروف «آب که سر بالا برود قورباغه ابوعطا می خواند» برخی افرادی به اسم فیلمنامه نویس در سینما جولان می دهند که نه تبحری دارند و نه تخصصی و همین باعث تولیداتی در سینما شده که بیشتر شبیه به یک فاجعه است.

خودسیانی سپس با بیان اینکه این روزها معمولاً چند فیلمنامه نویس معدود در سینما مشغول به فعالیت هستند اظهار داشت: کسانی که به تهیه کنندگان ثابت کردند آثار بفروش می نویسند این روزها در سینما جولان می دهند؛ یکی از آن ها پسرکی جوان است که پشت سر هم کار می‌کند و اتفاقاً به شدت از او حمایت هم می‌کنند.

این سینماگر خاطرنشان کرد: تهیه کنندگان اگر به بنده و امثال بنده خیلی لطف داشته باشند فیلمنامه های شبه کمدی شان را می‌فرستند که ما آن ها را بازنویسی کنیم اما وقتی این جنس کار کردن در قاموس ما وجود ندارد بدیهی است که تن به کار نمی دهیم و همین باعث می شود تهیه کنندگان سراغ همین نویسندگان بی نام و نشان بروند.

فیلمنامه نویس سریال های تلویزیونی «دنیای شیرین دریا» و «هیأت مدیره» تأکید کرد: فیلمنامه نویسان خوب و درجه یک تمایلی ندارند که نام شان و اعتبارشان خدشه دار شود و به همین علت هم در سینما کار نمی کنند؛ شما امروزه چند فیلمنامه نویس درجه یک می شناسید که حاضر باشد با این شرایط در سینما کار کند؟ امروزه فیلمنامه نویسان اغلب به سمت شبکه نمایش خانگی و... گرایش پیدا کرده اند چرا که تولیدات آن با تمامی ضعف‌هایش هنوز کمی آبرومندتر از تولیدات سینمایی است از این رو کسانی که سرشان به تن شان میرزد به سمت شبکه نمایش خانگی رفتند.

وی سپس با بیان اینکه کسانی که فقط در پی پول هستند و اصالت سینما و هنر برایشان بی اهمیت است با تولیدات سطحی هنرهفتم را بدل به بازار مکاره کرده اند تصریح کرد: در تلویزیون هم وضعیت بدتر از سینما است؛ ما اغلب شاهد حضور بچه های بی نام و نشانی هستیم که اصلاً نمی دانیم یک باره از کجا آمدند و فیلمنامه نویس شدند! آن ها آدم های مستور و پوشیده‌ای هستند که حتی در گوگل هم نام و نشانی ندارند. مشخص نیست این افراد چه درسی خوانده اند و چه عقبه و پشتوانه‌ای داشته اند که توانستند یک شبه به عنوان فیلمنامه نویس مطرح شوند؟!

خودسیانی متذکر شد: شایسته سالاری هیچ گاه در این حوزه وجود نداشته و این رانت است که حرف اول و آخر را می زند؛ از کوزه همان برون تراود که در اوست! تا وقتی ما شاهد چنین رویه‌ای از سمت مدیران فرهنگی و تهیه کنندگان باشیم همین مزخرف ها در می آید و نمی توانیم شاهد فیلمنامه های درجه یک باشیم.

این فیلمنامه نویس در پایان این گفتگو افزود: امروزه تلویزیون که تنها برخی افراد با برخی تفکرات خاص را درون خود می پذیرد؛ سینما هم که به سمت دلقک بازی و شوخی های رکیک جنسی و... رفته و تنها شبکه نمایش خانگی است که در برخی تولیدات معدود خود دم به این تله نداده است! این مسأله واضح و مبرهن است که آدم های متعهد و کسانی که نگران سینما و قلم شان و آینده نسل جوان و مملکت بودند از طرق مختلف بیکار شده اند! یا طرح های شان رد می شود یا اصلاً کسی آن ها را تحویل نمی گیرد؛ و تا چنین است نمی توان انتظار بهبود شرایط در حوزه فیلمنامه نویسی را داشت.