به گزارش سینماپرس زنده یاد منوچهر اسماعیلی را مرد هزار آوای سینمای ایران می نامند. چرا که بارها اتفاق افتاده در یک فیلم سینمایی و یا سریال تلویزیونی به جای کاراکترهای متفاوت سخن می گوید و هیچ یک از مخاطبان متوجه شباهت صدای او نمی شده اند! اسماعیلی یکی از معدود هنرمندان عرصه دوبلاژ در سینمای ایران بود که توانسته با صدای جادویی و ماندگار خود رتبه دوبلاژ ایران را در سطح جهان در کیفیت و جایگاه بسیار بالایی قرار دهد.

این استاد پیشکسوت هنر دوبلاژ برای تمامی علاقمندان به هنر هفتم خاطرات و بازی های دلنشین «آنتونی کوئین» و «گری گوری پک» را به یاد می آورد. هنرمندی که به دلیل طنین جادویی صدایش و شخصیت کاریزماتیکی که در آن نهفته است باعث ماندگاری بسیار از پرسوناژهای تاریخ سینمای جهان در اذهان مخاطبان سینما شده است و آن ها را جاودانه و ماندگار کرده است. اسماعیلی در دوران طلایی دوبله گوینده تقریبا ثابت بازیگران بسیار مشهور بوده که جدا از تیپ سازی های خاصش به جای پیتر فالک و تری تامس گوینده بسیاری از بازیگران نامدار جهانی نیز بوده است.

از سوی دیگر در سینمای نوپای ایران نیز حضور قدرتمند اسماعیلی و تأثیرش در معرفی و گل کردن تعدادی کثیری از ستاره های سینما در پیش و پس از انقلاب اسلامی مسئله ای انکار ناشدنی است. به عنوان نمونه صدا و لحن معروف مرحوم رضا بیک ایمانوردی در بسیاری از آثار سینمایی پیش از انقلاب یکی از هنرمندی های خارق العاده این استاد دوبلاژ است که توانست تا حد زیادی به شهرت و محبوبیت این هنرمند کمک کند.

منوچهر اسماعیلی در سال‌های رونق دوبله فیلم‌های ایرانی، دوبلور تقریباً ثابت جمشید مشایخی و جمشید هاشم‌پور نیز بوده است. همچنین بسیاری از دیگر بازیگران شهیر و نامدار سینمای ایران نیز بخش اعظمی از موفقیت خود را مرهون و مدیون صدای جادویی منوچهر اسماعیلی هستند. بازیگرانی مانند محمدعلی کشاورز، داریوش ارجمند، بهروز وثوقی و... از جمله بازیگرانی هستند که بی شک به این استاد مسلم هنر دوبلاژ مدیون هستند.

همچنین گویی آرزوهای فیلمسازان در صدای این هنرمند پیشکسوت دوبلاژ همیشه متجلی شده است. طنین صدای اسماعیلی که در اغلب آثار زنده یاد علی حاتمی شنیده می شود کمک شایانی به خلق فضای نوستالژیک مورد نظر فیلمساز کرده است. گویی اسماعیلی با افکار و ایده های فیلمساز شریک است و در کل تبحر اسماعیلی در تمامی ارکان هنر دوبلاژ مسئله ای نیست که به سادگی بتوان از کنار آن گذر کرد.

اسماعیلی در سالهای اخیر یا به علت بالا رفتن سن و یا شاید هم کم حوصلگی حاصل کارش به شدت افت داشت و دیگر مانند سال های گذشته در سینما حضور چندان چشمگیری نداشت.

«خاک»، «تنگنا»، «قیصر»، «بلوچ»، «داش آکل»، «حسن کچل»، «دایره مینا»، «سوته دلان»، «رضاموتوری»، «غزل»، «دایی جان ناپلئون»، «ضربت»، «خط قرمز»، «هزاردستان»، «تاراج»، «طلسم»، «مادر»، «بایکوت»، «دستفروش»، «عروسی خوبان»، «پرستار شب»، «سرب»، «مهاجر»، «ردپایی بر شن»، «بهار»، «بای سیکل ران»، «دزد عروسک‌ها»، «حماسه مجنون»، «سرعت»، «امام علی(ع)»، «کاراگاه»، «دکل»، «ترن»، «دو خواهر»، «پهلوانان نمی‌میرند» و «ناخدا خورشید» ازجمله آثار ایرانی هستند که اسماعیلی در آنها نقش گفته و یا سرپرستی دوبلاژشان را بر عهده داشته است.