تهیه کننده فیلم های سینمایی «پس کوچه های شمرون» و «مردی که موش شد» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: یک مسأله ای که ما سال ها است در سینمای ایران شاهدش هستیم این است که هر مدیری رأس کار می آید بلافاصله عنوان می کند که یک ویرانه را تحویل گرفته و در روزهای پایانی مدیریتش اعلام می کند که همه چیز را به بهترین شکل ممکن ساخته و تحویل نفر بعدی خواهد داد اما نفر بعدی نیز باز عیناً سخنان همان فرد را عنوان می کند و این چرخه معیوب سال ها است که همین گونه به کار خود ادامه می دهد.

وی ادامه داد: تا زمانی که بازه زمانی مشخص برای مدیران سینمایی وجود نداشته باشد ما نمی توانیم انتظار عملکرد مطلوب از مدیران سینمایی داشته باشیم. بنده معتقدم یک مدیر باید از زمان مدیریت خود آگاهی داشته باشد و بداند که مثلاً برای ۴ سال قرار است اداره سینما را در دست داشته باشد تا بتواند از این رهگذر برنامه ریزی مطلوبی انجام دهد.

این سینماگر یکی دیگر از معضلات مهم مدیریت سینمای کشور را به کارگیری افرادی دانست که نسبت به سینما شناخت چندانی ندارند و در این باره تصریح کرد: وقتی افرادی خارج از حوزه سینما و حتی خارج از حوزه فرهنگ و هنر برای اداره مدیریت سینما به کار گرفته می شوند نتیجه آن می شود که اختیار سینما به دست افرادی به اسم مشاور و... بیفتد که مانند اختاپوس در کمین نشسته اند و در واقع آن ها هستند که سینما را با طرز تفکر خود اداره می کنند.

علیخانی تأکید کرد: این مشاوران و... همان رویه ای که خودشان مد نظر دارند را پیشه می کنند و همین باعث می شود تا هیچ کار زیربنایی درست و مطلوبی صورت نگیرد. این اتفاق در حالی است که سینما یکی از ارکان مهم حوزه فرهنگی و هنری کشور است و باید به آن توجه ویژه شود و هر کسی نباید بتواند به عنوان مدیر و مشاور و... در سینمای ایران فعالیت کند.

تهیه کننده فیلم های سینمایی «تکیه بر باد» و «آواز قو» در همین راستا افزود: مدیریت ۸ سال اخیر سینما نمره قبولی نمی گیرد! این ها فرصت هایی داشتند که به درستی از آن بهره نگرفتند و به همین علت ما هیچ کار زیبا و درستی را در زمان مدیریت شان شاهد نبودیم شاهد طی این سال ها تنها کار نسبتاً قابل قبولی که صورت گرفته است «سمفا» باشد و به غیر از این اتفاق همه کارهای مدیران این ۸ سال مانند دیگران بوده است!

وی در خاتمه اظهاراتش به بخش سالن سازی و... اشاره کرد و متذکر شد: امیدوارم مدیران سینمایی سالن سازی های صورت گرفته طی سال های اخیر را دستاوردی برای خود قلمداد نکنند چرا که اولاً این بخش خصوصی بوده که در این سال ها پیشگام سالن سازی شده که آن ها هم به خاطر منافع کلان شخصی شان که بتوانند مراکز خرید بزرگ و معاف از مالیات بسازند دست به این کار زده اند و دوماً دولت حمایت ویژه و چشمگیری در حوزه سالن سازی نداشته است.

علیخانی در پایان این گفتگو یادآور شد: اگر قرار بود مثل گذشته ها کسانی باشند که فقط سالن سینما می ساختند می توانستیم بگوییم آن ها تنها دنبال کار فرهنگی و سینمایی هستند اما این سالن سازی های امروزی چنین معنایی ندارند و چنین هدف متعالی را دنبال نمی کنند.