اخبار سینمای ایران و جهان - سینماپرس

سیمای سینمای بنفش (۷)

خشت کج بنفش و مدبران پرمُدعا

سینماپرس: مدرسه ملی سینمای ایران را می بایست تنها پرپاگاندایی ناشیانه از مدبران بنفش قلمداد نمود. مدیران بنفش پوشی که با افکار کپی برداری شده خود از سیستم فرهنگی فرانسه، اقدام به تاسیس عجولانه و راه اندازی مجموعه ای در بدنه سینمایی کشور نمودند. مجموعه ای که به سرعت ناکارآمدی خود را بروز داده و جز اتلاف منابع بیت المال، خاصیتی دیگر نداشته است.

سیمای سینمای بنفش (۶)

عوام فریبی به سبک مدبران فرانسوی!

سینماپرس: عجله ویژه دولت یازدهم در ثبت یک اقدام خبرساز در حوزه سینما و فراهم نمودن خوراک تبلیغاتی و ایجاد شرایط مانور رسانه ای و ... اسباب ثبت سریع یک مجموعه ظاهرا علمی را فراهم آورد و این در حالی بود که حضور پُررنگ جریان و طیف فرانسوی در عرصه فرهنگی و سینمایی کشور و به تبع آن حقنه ی ساختارهای فرانسوی بر پیکره‌ی صنعت سینمای ایران سبب شد تا بر ماهیت التقاطی سیستم های فرهنگی افزوده شده و مجموع عملکرد مدبران بنفش، شرایط فرهنگی کشور را به وادی ولنگاری بکشاند.

سیمای سینمای بنفش (۵)

انتظامی و آزمون حسابرسی از محفل جریان شبه‌روشنفکری

سینماپرس: جریان شبه روشنفکری موجود در عرصه هنر و فرهنگ کشور، از عناوین بسیاری برای فرار از حضور متعهدانه خود بهره برده و نه تنها در خدمت سیاست های نظام و منافع ملی بودن را جُرم تلقی می نماید؛ بلکه با وجهه‌ای طلبکارانه دست در جیب حاکمیت نموده و به تامین عیش و معاش خود از بودجه های عمومی کشور و در قالب  نهادهایی همچون گروه سینمایی هنر و تجربه می‌پردازد.

سیمای سینمای بنفش (۴)

فیلم‌شویی در حیات خلوت جریان شبه روشنفکری/ ولنگاری با حمایت مالی دولت ترویج می‌شود؟

سینماپرس: مجموعه هنر و تجربه را شاید بتوان به عنوان مصداقی آشکار از کارنامه دولت تدبیر و امید در تسهیل فضای فیلم شویی در صنعت سینمای ایران قلمداد نمود؛ کارنامه ای که به خوبی چگونگی برخورداری تولیدات سینمایی معلوم الحال را از امکانات دولتی مشخص ساخته و نحوه حمایت های مالی دولت در ترویج ولنگاری فرهنگی را معین می نماید.

سیمای سینمای بنفش (۳)

ارتزاق از منابع بیت المال بدون کسب منافع ملی/ وقتی آمارها بر درد فرهنگی جامعه می افزاید

سینماپرس: به راستی با گذشت این مدت مدید از تاسیس هنر و تجربه، آیا می توان نمونه ای از حضور آثار موجه و با دغدغه انقلاب اسلامی و یا فرهنگ غنی ایرانی اسلامی در این گروه سینمایی معرفی نمود که در نگاهی حداقلی به معرفی درست و صحیح از ایران و ایرانی پرداخته باشد؟!

سیمای سینمای بنفش (۲)

از ولنگاری تا نفوذ فرهنگی/ هنر و تجربه و شاهکار هفته فیلم های اروپایی!

سینماپرس: گروه سینمایی هنر و تجربه نه تنها در خلاف جریان اصلی سینما و در جهت تولید آثار متفاوت و پیشبرد اهداف آرمانی نظام جمهوری اسلامی حرکت نکرد؛ بلکه در سطحی بالاتر با فاصله گرفتن از مبانی ارزشی و هنجارهای اجتماعی تبدیل به مأمنی برای تولید و اکران فیلم هایی خاص شد که فضای بی بند و بار و رها شده حاکم در شرایط ولنگاری فرهنگی را به وضوح هویدا ساخت.

سیمای سینمای بنفش (۱)

فیلم‌شویی در شرایط نفوذ فرهنگی/ وقتی سینماگران چترباز با یارانه دولت، چتر یدکی می‌گیرند!

سینماپرس: هنر و تجربه دو واژه ای که چند سالی است در کنار یکدیگر در سینمای آشفته ایران با هم عجین شده و بعضا موجب به وجود آمدن اتفاقات گوناگونی گشته است. با روی کار آمدن دولت یازدهم و حضور گروهبانانِ مدعی ژنرالی در عرصه های اجرایی مختلف، مدیریت فرنگ رفته  و کاخ ورسای دیده‌ی فرهنگی و سینمایی کشور، به تأسی از مرشدان فرانسوی، اقدام به تاسیس گروهی سینمایی با عنوان هنر و تجربه نمود!

یادداشتی به مناسبت روز جهانی قدس؛

چرا صنعت سینمای ایران به سراغ دشمن صهیونیستی نمی رود؟

سینماپرس: صنعت سینمای ایران در طول سال ها گذشته به مضامین ضد صهیونیسمی در آثار بسیار محدودی توجه نموده و گویی هیچ عزم مشخصی در پشت پرده صنعت سینما و حتی سریال سازی در صدا و سیمای جمهوری اسلامی دیده نمی شود که بتواند ضمن رعایت غنای داستانی، اقدام به تبیین ماهیت صهیونیسم به عنوان دشمن غیرقابل مذاکره و غیرقابل تغییر انسان مسلمان ایرانی بپردازد.

اندر احوال سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر (۴)

اصول فروشی در دکان جشنواره جهانی فیلم فجر

سینماپرس: باید مسئولان محترم قرارگاه های فرهنگی به این سوال پاسخ دهند که برگزاری جشنواره جهانی فیلم فجر با در نظر گرفتن سطح نازل فیلم های اکران شده ایرانی و حتی خارجی با صرف هزینه بیت المال ملت ایران چه کمکی به پیشبرد اهداف فرهنگی انقلاب اسلامی در داخل و سطح بین المللی می نماید؟ با نگاهی به بسیاری از فیلم های ایرانی اکران شده در جشنواره می توان فضای حقارت بار ترسیم شده برای ملت ایران را از سوی مسئولان محترم شاهد بود!

اندر احوال سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر (۳)

جولان تقی‌زاده‌ها در جشنواره جهانی/ وقتی یک محفل به مسیری برای نفوذ فرهنگی مبدل می شود

سینماپرس: سرگشتگی و بی هویتی جشنواره جهانی فیلم فجر به معنی بی کاری و عدم استفاده قدرت های مرموز فرهنگی و جریانات مختلف نفوذی، از پتانسیل چنین رویداد مهم سینمایی در ایران اسلامی نیست و قطعا این مهم در بازبینی دقیق فیلم‌های این دوره از جشنواره و سنجش آن با دستورالعمل های ابلاغی نظام لیبرالیسم قابل مشاهده است.

اندر احوال سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر (۲)

التقاط فرهنگی به اسم دیپلماسی فرهنگی/ از نبود مانیفست و استراتژی تا بروز جریان نفوذ

سینماپرس: سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر نمادی برای تبیین شرایط حاکم بر عرصه فرهنگی و سینمایی کشور است. شرایطی که حاکمیت ولنگاری فرهنگی را یادآور شده و به وضوح نشان می دهد که فضای التقاط چگونه بنیان های اندیشه و خردورزی یک جامعه را به نابودی می کشاند.

اندر احوال سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر (۱)

معاش قبیلگی در لوای دیپلماسی جهانی

سینماپرس: سی  و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر را می بایست به عنوان پنجمین تجرد و جدایی بخش ملی سینمای ایران از وجوه جهانی و ابعاد بین المللی خود قلمداد نمود. تجربه ای که امسال در پنج سالگی خود به وضوح نشان داد که رویدادی بی هویت و اساسا سردرگم در برزخ منافع شخصی و مصالح قبیله ای خاص در صنعت سینمای ایران است.

خاطرات درون خانوادگی فجر سی و هفتم (۶)

مشکل بینایی دولت‌مردان فرهنگی/ وقتی حضور گسترده تولیدات سینمایی ضددین فرافکنی می‌شود!

سینماپرس: بررسی محتوای آثار سی و هفتمین جشنواره‌ی فیلم فجر موید آن است که استراتژی  عملیاتی متولیان اصلی فرهنگی در اعمال سیاست ایدئولوژی زدایی موجب شده تا فیلمسازان دغدغه مند که خود را نسل مسئولیت‌پذیر می خوانند، مسیر را اشتباه گرفته و در چهل سالگی انقلاب اسلامی در وادی تقابل با قوانین و قواعد اسلامی پیشقدم شده و اصولا پایبند ماندن غیرخلاقانه به حقوق و احساسات اسلامی را عامل اصلی ویرانی ترسیم نمایند.

خاطرات درون خانوادگی فجر سی و هفتم (۵)

تشدید ژانر فلاکت بر بستر سینمای اجتماعی/ وقتی علاج معضلات در پناه بردن به سکولاریسم معرفی می شود

سینماپرس: سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر، علاوه بر تمام نقایص کمی و کیفی خود، جلوه ای از مخدوش سازی سبک زندگی اسلامی و ایرانی بود؛ جشنواره ای که در تولیدات سینمای اجتماعی خود سعی نمود تا تعارضات بنیادین اغلب این گونه آثار با مبانی اسلامی و ایرانی را به نحوی بر بستر عرفی سازی هدایت سازد و جامعه اسلامی را به رابطه‌ای فرا دینی و مبتنی بر تعالیم سکولاریزاسیون و پذیرش ابعاد فرگشت اجتماعی کشاند.

بررسی سریال های مناسبتی سیما در نوروز ۱۳۹۸

سازمان مشتری مدار و تولیدات بی هویت

سینماپرس: صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران در نوروز ۱۳۹۸ هجری شمسی نیز همچون سال های پیشین، با تدارک برنامه های متنوع سعی کرد تا بتواند جذب حداکثری مخاطب داشته باشد؛ اما واقعا چقدر در این کار موفق بود و حتی اگر موفق بود آیا این اتفاق با عرضه محتوا صحیح و خوراک فکری مناسب از برای خانواده مسلمان ایرانی همراه بوده است؟

خاطرات درون خانوادگی فجر سی و هفتم (۴)

ظهور رئالیسم جادویی بر پرده نقره ای سینما/ وقتی حمال ها، تمدنی طلایی را به ولنگاری می کشانند

سینماپرس: ظهور و بروز جشن های چهل سالگی انقلاب اسلامی در عرصه سینمایی کشور اگر چه به واسطه تدابیر صورت گرفته در گزینش آثار نسبتا پاستوریزه و اعمال استراتژی سانسور مصلحتی و ... تنها از چاشنی ولنگاری فرهنگی برخوردار بود و ماهیت و عمق ابتذال موجود در آثار و تولیدات سینمایی را به نمایش نمی گذاشت؛ اما در واقع صورتی ویژه از استحاله فرهنگی را روایت می نمود.

خاطرات درون خانوادگی فجر سی و هفتم (۳)

وقتی تدبیرهای وارونه سینمای ایران را به وادی اسطوره کشی می کشاند

سینماپرس: سی  و  هفتمین دوره ی جشنواره ی فیلم فجر را می توان به جهت تقارن ویژه آن با جشن های چهل سالگی انقلاب اسلامی، جشنواره ای به یادماندنی دانست؛ جشنواره ای که نمودی از تدبیر مدیریتی جریان حاکم فرهنگی را بر پرده ی نقره ای سینما به نمایش گذاشت و بار دیگر نکات تلخ بسیاری را در مورد چگونگی تدبیرهای وارونه در عرصه فرهنگی و سینمایی کشور یادآور شد و در مجموع به ویترینی تمام عیار برای ترسیم شرایط عدول از ایدئولوژی و مبانی انقلاب اسلامی مبدل گردید.

اندر احوال یازدهمین جشنواره بین‌المللی پویانمایی تهران (۲)

رشد تکنیک در پرتوی مشکلات جدی محتوایی / وقتی چشم انداز متولیان انیمیشن کشور خالیست!

سینماپرس: امروزه آثار انیمیشن و پویانمایی، به عنوان ابزار صدور فرهنگ و گسترش سیاست های مد نظر قدرت ها در جهان پیرامونی استفاده می شود و از روزگاری که انیمیشن تنها به عنوان وسیله سَرگَرمی و سرگرم‌کننده کودکان معرفی می شد تا حدود زیادی فاصله گرفته و کارکردهای مهمتری در عرصه فرهنگی و اجتماعی و بالاخص تغییرات در سبک زندگی جوامع یافته است.

اندر احوال یازدهمین جشنواره بین‌المللی پویانمایی تهران (۱)

دنیای انیمیشن؛ بایدها و نبایدها

سینماپرس: غفلت متولیان فرهنگی و سینمایی کشور از حوزه مهم انیمیشن به عنوان ابزار فرهنگی، سیاسی و رسانه ای و یا عدم سرمایه گذاری هدف مند و جدی در زمینه آن موجب می شود تا راهکاری جز کپی برداری و یا استفاده از محصولات خارجی از برای فعالان این عرصه باقی نمانده و این موضوع در هر صورت تبعات به شدت آسیب زا و غیرقابل جبرانی را بر عرصه فرهنگی و اجتماعی کشور  پدید خواهد آورد.

خاطرات درون خانوادگی فجر سی و هفتم (۲)

شش به یک در بازی ایدئولوژی زدایی مدبران/ نگاهی به آثار استراتژیک جشنواره

سینماپرس: جشنواره سی و هفتم در شرایطی برگزار شده است که سیاست ایدئولوژی زدایی به نحوی شدید و گسترده مورد پیگیری قرار گرفته و در این میان پیکره عموم تولیدات سینمایی کشور را در برگرفته و موجب شده تا اغلب تولیدات سینمایی فاخر و بعضا تولیدات استراتژیک در این دوره از جشنواره نیز از آرمان ها و ارزش های انقلاب اسلامی خالی شوند.

خاطرات درون خانوادگی فجر سی و هفتم (۱)

عدول از ایدئولوژی؛ دستاورد جشنواره فجر در چهل سالگی انقلاب اسلامی

سینماپرس: سی و هفتمین جشن یا جشنواره ی سینمای ایران نیز به پایان رسید و این در حالی بود که متاسفانه در فصل چهل سالگی انقلاب اسلامی، نه تنها دیگر خبری از موضوع صدور تفکر انقلاب اسلامی به زبان سینما نبود؛ بلکه مطالبه ی آرمان های بلند فرهنگی و هنری جمهوری اسلامی نیز به نوعی کنار گذاشته شده و بانگ بُلند ایدئولوژی زدایی به گوش می رسید!

ابتذال در سینمای ایران (۶)

وقتی ابتذال با فتنه ۸۸ گسترش پیدا می کند

سینماپرس: میراث برجای مانده از حدود سی سال حاکمیت جریان مرموز فرهنگی بر کشور موضوعی نبود که بتوان آن را به یکباره و با حضور دولتی متفاوت در سال ۱۳۸۴ هجری شمسی، تغییر و تحول داد. از طرف دیگر عدم توجه دولت نهم به موضوع فرهنگ که با حفظ و ابقای منابع انسانی معلوم الحال همراه بود، موجب گسترش ابتذال در عرصه تولیدات هنری و بالاخص در صنعت سینمای کشور شد.

ابتذال در سینمای ایران (۵)

وقتی رقابت سینماگران بر سر کسب مقام نخست ابتذال مُد می شود!

سینماپرس: ورود به دهه ۱۳۸۰ هجری شمسی، صنعت سینمای ایران نیز تحت تاثیر تغییرات سیاسی کشور دست خوش تغییراتی می شود و در این مقطع زمانی است که به نرمی شاهد ورود و گسترش شدید نوعی از ابتذال در لایه های زیرین آثار سینمایی می باشیم.

بُحران چهل سالگی سینما

سینما و آرمان هایی که دیده نمی شود!/ چه بودیم، چه شدیم و چه باید می شدیم؟!

سینماپرس: چهل سال پیش در چنین روزهایی، ایران آبستن وقایعی بود که سرنوشت منطقه و جهان را تحت تاثیر خود قرار داد اما امروز با نگاهی اجمالی به آثار و تولیدات سینمای ایران در موعد چهل سالگی انقلاب و در قالب جشنواره فیلم فجر؛ باید گفت متاسفانه کمتر نشانی از آرمان ها و شعائری که روزگاری ملت ایران در سودای رسیدن با آن انقلاب نمودند، در این آثار مشاهده می شود!

ابتذال در سینمای ایران (۴)

تجدید بنای ابتذال در سایه مدیریت مرموز فرهنگی/ از بسط ابتذال فکری تا شکل گیری ابتذال تصویری

سینماپرس: پوست اندازی عناصری که اوایل انقلاب به عنوان نیروهای خط امامی بر پیاده سازی تفکرات التقاطی سوسیالیستیِ چپ اصرار می ورزیدند، با حفظ ظاهر خود، در دهه دوم انقلاب به سرعت شکل گرفت و این موضوع در عرصه ی فرهنگ و هنر کشور با عملکرد جریان مرموز فرهنگی در بهمن ۱۳۶۹ هجری شمسی بروز یافت تا کیفیت و کمیت آثار سینمایی مبتذل در جشنواره فجر همان سال به وضوح قابل مشاهده باشد.

نگاهی به شکل گیری پول شویی در سینمای ایران

آل کاپون ها از سینما چه می خواهند؟!

سینماپرس: برخی مسامحه ها در برابر هنرمندان باعث می گردد مفسدان اقتصادی فضای سینما و هنر را به حیاط خلوت و جولانگاه خود تبدیل نمایند، در حالیکه سیستم قضایی کشور صاحب صنعت سینمایی نخست جهان و هالیوود در زمینه برخورد با مفاسد و جرائم با هیچ کسی تعارف ندارد.

جشنواره فیلم فجر، نعل وارونه در کارنامه مدیران بنفش/ وقتی باید مقابل مارموزبازی در دوران ولنگاری فرهنگی ایستاد!

سینماپرس: در شرایطی وارد روزشمار برپایی سی  و هفتمین جشن سینمای ایران می شویم که با عدم سیاست گذاری های صحیح تشویقی، این رویداد ملی تبدیل به محفلی گل خانه ایی برای مدبران بنفش پوش شده است؛ مدیران محافظه کاری که بر عملکرد خویش در بسط ولنگاری فرهنگی در شرایط حال حاضر کشور واقف بوده و بیم آن را دارند تا این جشنواره به مجالی برای بررسی اقدامات فرهنگی و سینمایی ایشان بدل گردد.

«ایرنه» نمادی از برای پذیرش حاکمیت مذهب با دلی در گروی سکولاریسم/ «وقتی همه می دانند» اینجا ته خط فیلمسازست!

سینماپرس: شاید در ایران اسلامی است که همه اتفاق ها و پایان ها رو به سیاهی بوده و اصولا فردایی دلنشین و زیبا برای انعکاس سینمایی توسط سینماگران وجود ندارد و شاید طبع فرنگی شده سبب می شود تا تمام قاب های تصویری زیبا توسط فیلم‌ساز در سرزمین های غربی خلق  شود!

۹ دی و مدیریت نابینای فرهنگی کشور

رسانه‌های منفعل و براندازی نرمی که همچنان دیده نمی شود

سینماپرس: یکی از سوالات اصلی و اساسی آیندگان، از هنرمندان امروز ایران زمین و بالاخص متولیان فرهنگ و هنر کشور این خواهد بود که به راستی چرا جوانب مختلف فتنه ی ۱۳۸۸، مورد نگاه داشت تاریخی قرار نگرفت و چرا حماسه ۹ دی با زبان هنر و بالاخص فیلم و سریال، به عنوان میراث فرهنگی ملت ایران ثبت و ضبط نگردید.

ابتذال در سینمای ایران (۳)

یک چمدان ابتذال در سینمای ایران/ وقتی مدیریت فرهنگی، سینمای مبتذل را وجاهت می‌بخشد

سینماپرس: مرور مجموعه تولیدات سینمای موج نو به وضوح موید وجاهت بصری ابتذال در اینگونه آثار  می باشد؛ تولیداتی که به مراتب بدتر از محصولات فیلمفارسی بوده و در فُرمی واقع گرایانه و به تبع آن باورپذیرتر، برای مخاطبان خود اقدام  به ترسیم بدون حد و مرز ابتذال بر پرده نقره ای سینماهای ایران می‌نمود.