افشای رقم هزینه کرد برای جشنواره سی‌وپنجم فیلم فجر که به بیش از ۲۰ میلیارد تومان رسیده و همچنین هزینه بیش از هشت میلیاردی که صرف جدایی بخش بین‌الملل از فجر و راه‌اندازی آن شده است، همچنان محل پرسش و پاسخ خبرنگاران است. حساسیت‌های به‌وجود آمده در مورد رقم بودجه جشنواره فیلم فجر به حدی شده است که وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به سازمان سینمایی اعلام کرده که ریز جزئیات بودجه را اعلام کند. سازمان سینمایی با گذشت دو هفته پس از صدور این دستور وزیر ارشاد هنوز گزارش ریز هزینه‌ها را در اختیار رسانه‌ها قرار نداده است.

هزینه برگزاری آخرین دوره جشنواره فیلم فجر در دولت دهم، علی رغم افزایش هزینه ای که نسبت به دوره های قبل بخاطر گسترش حوزه فعالیت ها همچون برگزاری همایش هالیوودیسم و افزایش چشم گیر اکران های شهرستانی جشنواره و ... داشته، تنها کمتر از هفت میلیارد تومان بوده است که با مقایسه این رقم با رقم اعلام شده برای دوره سی و پنجم، افزایش حدود سه برابری برای هزینه کرد این جشنواره به چشم می خورد.

این افزایش هزینه کرد در حالی صورت گرفته که تعداد فیلم ها و تعداد نمایش فیلم های حاضر در جشنواره فیلم فجر سی و پنجم در مقایسه با دوره سی و یکم کاهش قابل توجهی داشته و عملا می بایست باعث کاهش هزینه کرد جشنواره سی و پنجم می گردید، ولی به نظر می رسد سوء مدیریت حاکم بر سازمان سینمایی و جشنواره، عدم شناخت مدیران ارشد سازمان سینمایی از سینما، دو شقه کردن جشنواره و اسراف های فراوان باعث هدررفت بودجه عمومی سینما در دولت تدبیر و امید در قالب برگزاری جشنواره فیلم فجر شده است. 

اما همه این مسایل یک روی دیگر هم دارد و آن اینکه انتشار این ارقام و خبر سازی ها آن هم از سوی رسانه ای نزدیک به دولت چه اهدافی را می تواند دنبال نماید؟ موضوعی که کاملا قابل بررسی است.

در تازه‌ترین واکنش، روابط عمومی جشنواره فیلم فجر خبر از حذف برج میلاد، محل برگزاری این رویداد، با حضور منتقدان، سینماگران و خبرنگاران داد. خبری که چند روز بعد با اعتراض گسترده خبرنگاران و اهالی سینما مواجه شد و روابط عمومی جشنواره فیلم فجر، به صورت درگوشی اظهار نظر قطعی خود را پس گرفت و دوباره مسئولان برگزار کننده عقب نشینی کرده‌اند و به صرافت برگزاری جشنواره در برج میلاد افتادند.

ابراهیم داروغه‌زاده، دبیر جشنواره سی وششم فیلم فجر در برنامه «چشم شب روشن» گفته است: «سعی بر این دارم که شورای سیاستگذاری را مجاب کنم افتتاحیه نداشته باشیم، چراکه در هیچ کجای دنیا جشنواره‌ها مراسم افتتاحیه ندارند و در مراسم ما هم غیرضروری است که علاوه‌بر هزینه بالا، آورده‌ای هم ندارد. حذف افتتاحیه جشنواره بار مالی را کاهش می‌دهد و خودمان نیز در هزینه‌ها باید نظم بیشتری داشته باشیم تا بتوانیم در پایان جشنواره پاسخگو باشیم.»

همچنین اخباری از احتمال حذف جوایز فنی و هنری نیز در این زمینه به گوش می رسید و سایر اظهارنظرهایی که همگی یک اثر بیشتر ندارند و آن اینکه به بهانه کاهش هزینه برگزاری جشنواره، باعث کم رنگ شدن مهمترین جشنواره سینمایی کشور می شوند، چیزی که شاید از نظر مدیران محافظه کار سازمان سینمایی بد هم نباشد!

اما تحلیل متفاوتی نیز در این میان مطرح شد و عدم اظهارنظر شفاف از سوی مدیران سینمایی برای برگزاری ۲۰میلیاردی جشنواره ۳۵ پوششی برای ماجرای عجیب و پیچیده پرداخت خسارت میلیاردی به سازندگان فیلم توقیفی «رستاخیز» عنوان گردید.

تا قبل از افشای ۲۰ میلیاردی فجر یک پرسش جدی از سوی بدنه سینما آن بود که چطور می شود به ناگاه ۴ سال بعد از رونمایی «رستاخیز» در جشنواره، فارابی ادعای شراکت در تولید کند و پروژه ای که سازندگانش مدام پز خصوصی بودنش را داشتند ناگاه به عنوان یک محصول مشارکتی مطرح شود!

همه اینها ابهاماتی است که پاسخگویی جدی مدیران سازمان سینمایی را می طلبد!