یکشنبه ۲۲ مرداد ۱۴۰۲ - ۱۱:۳۸

سینماگران از لزوم اجرای عدالت در اکران می گویند؛

اکران عادلانه و جلوگیری از فیلمسوزی موضوعی که هنوز تدبیر مناسب نشده است

توحیدپرست-لطفی-علیخانی-هاشمی-صباغ زاده-رویین تن-کیمیایی-مزدآبادی-سجادی حسینی-توکل نیا

سینماپرس: تعدادی از سینماگران متذکر شدند: امروز در سینما هر اجحافی در حوزه اکران فیلم های سینمایی وجود دارد به دلیل آیین نامه ناقصی است که وجود دارد.

تعدادی از سینماگران مطرح کشور در خصوص اجرای عدالت در سینما به ویژه در حوزه اکران متذکر شدند: واژه عدالت محوری و عدالت طلبی که توسط مدیران مطرح می شود تنها در حد همان حرف و شعار باقی می ماند و اگر بخواهیم واقع بینانه به تاریخ سینمای کشورمان نگاه کنیم باید بگوییم هیچ گاه شاهد عدالت محوری در سینما نبودیم؛ این افراد تأکید کردند: امروز در سینما همه چیز با حق و حساب جلو می رود و هر اجحافی در حوزه اکران فیلم های سینمایی وجود دارد به دلیل آیین نامه ناقصی است که وجود دارد.

به گزارش سینماپرس طی ماه های اخیر شورای صنفی نمایش با چراغ سبز سازمان سینمایی در اقدامی مبادرت به اکران تعداد زیادی از فیلم ها بدون برنامه ریزی کرد و همین باعث شد بسیاری از فیلم ها در اکران نادیده گرفته شوند.

برخی سینماگران با انتقادهای مکرر خود تأکید دارند اگرچه شرایط برای بازگشت مخاطب و رونق پیدا کردن گیشه تا حدودی مهیا شده اما صف فیلم‌ های در نوبت اکران بسیار شلوغ است، و اگر قرار باشد ناگهان تعداد زیادی فیلم با هم اکران شوند بیشتر آن‌ها می‌سوزند و در فروش موفقیتی کسب نمی‌کنند.

اما مدیران سینمایی و مسئولان شورای صنفی نمایش بدون توجه به انتقادات و اعتراضات اهالی سینما و پیگیری رسانه ها مبادرت به اکران فیلم ها کردند و قابل تأمل تر آنکه تعداد زیادی فیلم کمدی و اصطلاحاً بفروش را در کنار آثار مهجور سینمای اجتماعی، ملودرام و... به نمایش درآوردند.

نکته قابل تأمل آنجا است که مدیران سینمایی همواره دم از عدالت طلبی و عدالت محوری و عدالت گستری در سینمای کشور می زنند اما در عمل شاهد ناعادلانه ترین نحوه اکران در سینماها هستیم و هیچ دغدغه و نظارتی برای رفع معضل فیلمسوزی وجود ندارد.

در همین راستا ۱۰ تن از سینماگران مطرح کشور آقایان: داود توحیدپرست، محمدرضا لطفی، عبدالله علیخانی، سیدضیاء هاشمی، مهدی صباغ زاده، علی رویین تن، پولاد کیمیایی، جواد مزدآبادی، کاوه سجادی حسینی و علی توکل نیا با سینماپرس گفتگو کرده و نظرات، انتقادات و پیشنهادات خود را در این خصوص مطرح کردند که ماحصل گفتگوهای ایشان برای اطلاع بیشتر مخاطبان گرامی در ذیل نقل شده است.

داود توحیدپرست کارگردان سینما در خصوص اجرای عدالت در سینما به ویژه در حوزه اکران گفت: اگر ما ایرانی مسلمان و شیعه هستیم قطعاً عدالت طلبی و عدالت گستری در ذات مان باید ریشه کرده باشد و ما باید برای همه افراد جامعه هنری شرایطی فراهم کنیم که در میدان مسابقه توانایی های خود را بروز بدهند و بهترین ها در شرایط برابر شناخته و تشویق بشوند! بنده معتقدم در ابتدا باید برای همه فیلم ها شرایط مساوی در اکران به وجود بیاید! به این معنا که همه فیلم ها این امکان را داشته باشند که حداقل یک هفته به اجبار مثلاً در ۲۰ سینما اکران بشوند اما فروش فیلم در اینجا تعیین کننده است! فروش فیلم در زمینه اکران یعنی همان برنده شدن در مسابقه انتخابی در کشتی و طبیعی است که هر فیلمی که از نظر عموم مردم مورد استقبال قرار گرفت باید مدت زمان بیشتری اکران بشود.

سیدضیاء هاشمی تهیه کننده سینما نیز در این خصوص اظهار داشت: ما زمانی می توانیم از عدالت دم بزنیم که بستر عادلانه ای برای تمامی فیلم ها در اکران فراهم کرده باشیم. بطور مثال بگوییم همه فیلم ها از ۱۵ سالن سینما و ۴ هفته اکران برخوردار هستند، همه فیلم ها از این تعداد تیزر تلویزیونی و تبلیغات شهری و امثالهم برخوردارند. آن وقت درحالی که توامان کف فروش فیلم را دولت تضمین کرده که به صاحبان سینما ها خسارتی وارد نشود در تبلیغات نیز بالسویه از فیلم ها حمایت کند. تاسفانه این روزها شاهد فیلم سوزی همکاران مان در اکران عمومی هستیم. اما چرا؟ معتقدم بعد از بحران کرونا که منجر به شرایط سخت اقتصادی برای همه مشاغل شد سینمای ایران نیز دستخوش همین وضعیت قرار گرفت و ازآنجایی که مثل الباقی مشاغل در کشور وابسته به سیاست ها و دستورالعمل های دولتی بود؛ به دلیل آنچه من، بی تجربگی، عدم درایت و نبود شناخت از مسائل و مشکلات سینما می نامم، آثار تخریبی این بحران همچنان سایه اش بر سینمای ایران حاکم مانده و متاسفانه نتایج تخریبی آنرا نیز این روزها شاهدیم.

محمدرضا لطفی کارگردان و منتقد سینما به سینماپرس گفت: فیلمسوزی محصول بی توجهی مدیران سینمایی تمامی ادوار به سینما است؛ فیلمسوزی یک ماهیت جداگانه نیست و نتیجه آفتی است که تا آن را درست نکنیم اتفاق مثبتی برای سینما رخ نمی دهد. نمی شود کودکانه و ابلهانه به این مسائل نگاه کرد. سینما محصول غافل ماندن از برنامه ریزی هایی است که باید در این سال ها صورت می گرفت اما نگرفت. ما سینمایی داریم که نه نظام اکران درست دارد نه تولیدات متنوع و ژانر داریم نه روانشناسی ترکیب اکران و مخاطب داریم که موضوع بسیار مهمی است که چه فیلمی در چه فصلی باید اکران شود.

عبدالله علیخانی تهیه کننده سینما متذکر شد: امروزه هر اجحافی در حوزه اکران فیلم های سینمایی وجود دارد به دلیل آیین نامه ناقصی است که وجود دارد، این آیین نامه اکران از ریشه خراب است و اگر اصلاح نشود اوضاع بدتر از این نیز خواهد شد! عدم مدیریت دغدغه مند در سینما باعث ایجاد بحران در حوزه اکران و پخش آثار سینمایی شده است. تمامی اجحاف هایی که این روزها در حق برخی فیلم ها می بینیم رسماً قانونی است! شک نکنید که خود مدیران و سیاست گذاران سینما می خواهند که این اتفاقات رخ بدهد و الا چنین آیین نامه را تنظیم نمی کردند تا در حق فیلم های کمی ضعیف تر ظلم مضاعف شود.

مهدی صباغ زاده تهیه کننده و کارگردان سینما در خصوص اجرای عدالت در سینما به ویژه در حوزه اکران گفت: فیلم های کمدی در سانس های صبح هم می فروشند پس باید سانس های خوب را به سایر فیلم ها که فروش کمتری دارند اختصاص داد اما متأسفانه اغلب شاهد این اتفاق هستیم که سینماداران یک تک سانس در ساعت های مرده را به فیلم های دیگر اختصاص داده و در ساعات خوب تنها فیلم های کمدی را اکران می کنند. سینماداران باید حداقل یک هفته به فیلم ها فرصت بدهند تا این آثار دیده شود. وقتی فرصت برابری برای فیلم ها وجود نداشته باشد معلوم نمی شود که مخاطبان از فیلم استقبال می کنند یا نه! این وظیفه سینماداران است که فضای عدالت محور ایجاد کرده و فرصت یکسان برای همه فیلم ها در نظر بگیرند.

علی رویین تن تهیه کننده و کارگردان سینما به سینماپرس گفت: ما همه قربانی وضعیت نابسامان اکران هستیم چرا که در این زمینه پول حرف اول و آخر را می زند! وضعیت امروز سینما مصداق این بیت شعر شده که «هر آنکس که در کیسه اش زر بود، کلامش متین است اگر خر بود!» امروز در سینما همه چیز با حق و حساب جلو می رود. کسی که فیلم می سازد باید پول کلانی به سلبریتی ها و شبکه های خارجی بدهد که فیلمش را تبلیغ کنند. شاید معضل اصلی ما در این حوزه تلویزیون است که تبلیغ فیلم های سینمایی را نمی کند تا مردم جذب شوند به سینما بروند.

پولاد کیمیایی بازیگر و کارگردان سینما در این خصوص اظهار داشت: در کشورهایی که اصولاً دولت و حاکمیت می خواهند به هر چیزی دسترسی داشته باشد و سهمیه بندی کند و دخالت مستقیم داشته باشند شاهد رانت و بی عدالتی هستیم و دخالت مستقیم دولت باعث ایجاد رانت و بی عدالتی در حوزه تولید و پخش شده است. اساس کار سینمای ایران از سال ها قبل دچار بحران و نقصان است؛ ما از سال ها قبل مسیر را اشتباه رفتیم و به جای اینکه روی اصناف سینما سرمایه گذاری کنیم و اجازه دهیم که اصناف سینما خودشان با اعضای شان تأثیر مستقیم بر امور سینما داشته باشند دولت را جلو انداختیم و تمامی بحران های امروز سینما حاصل همین رویه غلط است.

جواد مزدآبادی کارگردان سینما و تلویزیون تأکید کرد: اگر بخواهیم واقع بینانه به تاریخ سینمای کشورمان نگاه کنیم باید بگوییم هیچ گاه شاهد عدالت محوری در سینما نبودیم چرا که همیشه در طول تاریخ و در هر دولتی بی عدالتی در سینما وجود داشته است. همه چیز به انصاف مدیران و توجه آن ها به شعارها و وعده های شان قبل از گرفتن پست و سمت مدیریتی باز می گردد؛ بی تردید اگر مدیران پایبند به اصول و قوانین و عدالت و اخلاق باشند وقتی متصدی حوزه های خود می شوند نیز همان روش و منش را ادامه خواهند داد اما افسوس آنچه ما سال ها است در سینمای کشور شاهدیم این است که بعد از اینکه مدیران پست می گیرند همه چیز عوض می شود و شرایط به شکل دیگری رقم می خورد.

کاوه سجادی حسینی کارگردان سینما در خصوص اجرای عدالت در سینما به ویژه در حوزه اکران گفت: بنده جزو کسانی هستم که هیچ گاه در اکران عدالت برایم رعایت نشده و همیشه فیلم هایم در شرایط بد به معرض دید عموم گذاشته شده اند. مدیران سینمایی بیشتر در بخش نظارتی و مجوز دادن و پروانه ساخت و نمایش اثرگذاری دارند البته بنده منکر این نیستم که آن ها باید دغدغه داشته باشند و سازوکاری تعریف کنند تا فیلم های اندیشمند و مستقل هم بتوانند در کنار فیلم های کمدی تولید شده و به اکران درست و واقعی با سانس های خوب برسند، اما مسأله اینجا است که ما با پخش کنندگان و سینمادارانی روبرو هستیم که فقط به منافع خود می اندیشند.

علی توکل نیا تهیه کننده و کارگردان سینما تصریح کرد: در کدامیک از بخش های سینما و وزارت ارشاد عدالت جاری است که توقع داشته باشیم در حوزه اکران عدالت وجود داشته باشد؟ این واژه عدالت محوری و عدالت طلبی که توسط مدیران مطرح می شود تنها در حد همان حرف و شعار باقی می ماند! مدیران می توانند زیرساخت های سینمای کشور را اصلاح کنند؛ دولت به جای تولید فیلم های زائد که در گیشه اغلب با شکست روبرو می شوند باید سالن بسازد! چرا بنیاد سینمایی فارابی این همه بودجه سینما را صرف تولید فیلم های کم اثر و کم فروش می کند؟

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.