به گزارش سینماپرس، در اصل بعضی از شبکه‌های محلی دیالوگ‌های رکیک را به صورت صد درصدی و حتی برای ناشنوایان هم سانسور می‌کنند! البته این رفتار به معنای آن نیست که کلمات رکیک اصلاً در جامعه امریکا وجود ندارد بلکه معنایش این است که رسانه‌های مذکور حاضر نیستند به ترویج بی‌اخلاقی در جامعه کمک سیستمی کرده باشند و این مصداق روشنی از مفهوم «مسئولیت اجتماعی» است که متأسفانه سینمای ایران به آن بی‌محلی می‌کند! اخیراً و در پاسخ به اعتراضاتی که به شوخی‌های اروتیک محصولات سینمایی ایران اتفاق می‌افتد، این بهانه عجیب را از بعضی کارگردان‌ها بارها شنیده‌ایم که «ما بخشی از شوخی‌های متداول کف جامعه را نشان دادیم»!

حالا این توجیه را با مسئولیت‌پذیری شبکه‌های امریکایی در قبال همه اقشار جامعه و نگرانی از افزایش چشمگیر میزان فحاشی در امریکا مقایسه کنید.

*جوان