به گزارش خبرنگار سینماپرس، یازهمین جشنوراه فیلم کوتاه دانشجویی نهال در حالی پایان یافت که رخشان بنی‌اعتماد و کیانوش عیاری درباره کامران شیردل سخن گفتند و امیر نادری هم برای این کارگردان سینمای ایران پیام صوتی داد و محمد مهدی طباطبایی‌نژاد، امیر شهاب رضویان، بهرام توکلی، پیمان معادی، مرتضی رزاق کریمی، بهرام بدخشانی ، جعفر صانعی‌مقدم از جمله مهمانان حاضر در این مراسم بودند.

امیر نادری در این پیام صوتی خود عنوان کرد: کامران شیردل یکی از پایه‌گذاران سینمای ایران است، هنگامی که او در ایران فیلم ساخت، سینمایی به این شکل در ایران وجود نداشت. کامران شیردل یک قربانی بزرگ هنر مدرن ایران است. کسی که هر روز، هر دقیقه به سینما فکر کرده بود اما شانس ساختن برایش کم به وجود آمد. البته کامران شیردل اگر فیلم نساخته اما آدم ساخته است. من به شخصه از «موسیو کامران» بسیاری یاد گرفتم. آنچه که پای مرا به هنر مدرن چه سینما، موسیقی، مجسمه سازی و.... باز کرد، او بود. از او بسیار آموختم و خودم را همیشه مدیون او می‌دانم از او ممنونم و مطمئنم به غیر از من، بسیاری دیگر هم از کامران آموخته اند . حق کامران در سینمای ما بیشتر از این‌ها بود اما متاسفانه شاید نتوانست به آن چیزی که‌می‌خواست برسد

امیر نادری خطاب به کامران شیردل ادامه داد:  به نظر می رسد این جور مراسم‌ها را برای کسی که کارهایش را انجام داده و در کارش راه بسیاری رفته است، برگزار می‌کنند در صورتی که تو برای من تازه در حال شروع کردن هستی، گرچه این حرف بی‌رحمانه‌ای است اما باور کن که تو تازه درحال شروع کردن هستی و راه بسیاری در پیش داری. زمانی که تو را در نیویورک دیدم بسیار پرانرژی و آماده بودی تا کار انجام بدهی، سوژه‌ای که داری بسیار ناب است. خواهش می‌کنم فیلمت را بساز و تمام این مدت را جبران کن.

در ادامه این مراسم رخشان بنی اعتماد در سخنرانی خود درباره کامران شیردل گفت: پاسداشت از یک هنرمند صرفا منحصر به گذر زمان، سن و سال، موی سپید نیست. آنچه مرا مفتخر می‌کند این است که در خدمت آقای شیردل باشم. آقای شیردل بدعت‌هایی را در سینمای مستند گذاشت که به یاد ماندنی است و به حق باید برای او بزرگداشت برگزار شود اما نه فقط منحصر به برگزاری یک مراسم بلکه آثار او باید دیده شود و تجربیاتش را به دیگران منتقل کند. آقای شیردل باید بتواند آن جور که دلش می‌خواهد فیلم بسازد و اگرخودشان هم فیلم نمی‌سازد باید شرایطی فراهم شود تا کسان دیگری برگرفته از تجربیات و زیر نظر ایشان فیلم بسازند.

وی اضافه کرد: امیدوارم معنای برگزاری بزرگداشت که این روزها بسیار هم برپا می‌شود معنایی فراتر از روی صحنه آمدن داشته باشد. من بدون هیچ تواضعی خودم را شاگرد ناخلف او می‌دانم. تنها یک چیز می‌توانم بگویم و آن این است که «تهران، پایتخت ایران است».

این کارگردان در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به فیلم «تهران پایتخت ایران است» یادآور شد: در سال ۱۳۴۶ زمانی که ما دانشجو بودیم، طبیعتا کسی نمی‌توانست آن فیلم را ببیند و نه نشانی از آن بود، تنها هوشمندی انتخاب یک اسم جریان سینمای مستند اجتماعی را شکل داد و به ما یاد داد که چگونه ببینیم. اگر همه کارنامه درخشان کاری کامران شیردل را کنار بگذارم، باید بابت انتخاب این اسم که چگونه دیدن را به ما یاد داد، حتی اگر فیلم را هم ندیدیم در مقابل ایشان سر تعظیم فرود آوریم.

کیانوش عیاری نیز در این مراسم درباره کامران شیردل سخن گفت: من در سال ۱۳۵۵ عضو سینمای آزاد اهواز بودم که فیلم‌های آماتوری می‌ساختیم. در کنار آن فیلم‌های سینماگران غیر آماتور را که عمدتا مشمول مستند می‌شد برای علاقمندان به سینما نمایش می‌دادیم. برگزار کنندگان نمایش فیلم‌ها به طور متفق جذب فیلم‌های آقای شیردل بودند. جلسه اول نمایش فیلم‌های سینمایی آزاد، ۵ فیلم آقای شیردل نمایش داده شد و بروشوری هم پخش کردیم. گرچه هیچ چیز از دیدن فیلم‌ها به خاطر نمی‌آورم اما یک یادگاری پراهمیتی را از پیش از انقلاب تا به امروز یدک کشیدم که شاید مهمترین درس زندگی من در عرصه سینما بود.

وی افزود: زمانی که فیلم‌ها را می‌دیدم بی‌آنکه بتوانم تجسم نیرومندی از همگونی فیلم و فیلمساز داشته باشم، احساس فوق‌العاده‌ای از صداقت، شجاعت در این فیلم‌ها و همچنین گرایش به سمت مضامینی که می‌تواند دغدغه یک فیلمساز باشد، برایم فوق‌العاده بود .فیلم‌ها نمایش داده شد و آن یادگاری که همچنان با من همراه ست، این است که آقای شیردل چه کسی است که این چنین نگاه می‌کند؟ چگونه آدمی باید باشد و چگونه نگاه کند، چقدر وابسته و تا چه اندازه قابل باور است؟ آیا این که یک فیلم صادقانه بسازد، تکنیک است؟

عیاری ادامه داد: سالهای بعد آقای شیردل را به بهانه‌های جشنواره‌های سینمای آزاد فیلم در تهران دیدم و متوجه شدم این همگونی اتفاقی نیست و کاملا فیلمش شبیه به خودش است. البته این اتفاق حقیقتا بسیار رخ نمی‌دهد و ممکن است به ندرت چنین اتفاقی بیفتد که شخصیت واقعی فیلمساز آن چیزی است که دغدغه‌اش است تا در فیلم‌هایش مشخص شود. آقای شیردل این قسمت را به واسطه خودش و فیلم‌هایش به من تزریق کردند و نمی‌دانم آیا در عرصه فیلمسازی موفق شدم تا من هم تقلید نکنم بلکه با نیم نگاهی این چنین باشم و زمانی که فیلمی را می‌سازم، دقیقا شبیه به خودم باشد. آقای شیردل من از شما ممنون هستم.

بعد از اتمام سخنرانی این چند نفر کامران شیردل نیز در سخنانی عنوان کرد: شرط ادب اجازه نمی‌دهد که بگوییم دروغ محض است اما واقعا فکر نمی‌کنم سخنانی که گفته شد، درست باشد، من از خانم بنی اعتماد و کیانوش عیاری عزیز که خاطرات بسیار خوبی از جوانی‌شان و همچنین جوانی خودم دارند، ممنون هستم.به هرحال شب عزیزی برای من و شماست. همه ما در جشنواره‌ها بودیم و می‌دانیم حال و هوای جشنواره‌ها چگونه است. سخن بسیار است اما می‌دانم جوانانی در اینجا منتظر هستند تا نتایج جشنواره اعلام شود بنابراین دوست دارم با شما این شب را جشن بگیرم و از همه شما سپاسگزارم.

گفتنی است؛ کامران شیردل لوح تقدیری از رخشان بنی اعتماد دریافت کرد.

مراسم اختتامیه یازدهمین جشنواره فیلم کوتاه تهران «نهال» با پخش فیلم کوتاهی با نام «کابوس‌های یک دبیر جشنواره» آغاز ش سپس علیرضا قاسمی دبیر یازدهمین جشنواره فیلم «نهال» بروی صحنه آمد و از ثبت این جشنواره در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی خبر دادو با اعلام اینکه، جشنواره نهال صاحب دبیرخانه دائمی شده است خطاب به دانشجویان گفت: باورتان می‌شود خودمان بدون وقفه ۱۱ جشنواره برگزار کرده‌ایم، باورتان می‌شود در حال حاضر یکی از جشنواره‌های مهم فیلم کوتاه ایران هستیم؟ قدر یکدیگر را بدانیم چون ما از همدیگر قدرت می‌گیریم. "نهال" با سرعت عجیبی در حال بزرگ شدن است و ما دانشجویان دانشکده سینما تئاتر وظیفه داریم به این رشد مسیر بدهیم.

دکتر اکرمی؛ رییس دانشگاه هنر تهران طی سخنانی گفت: خوشحالم که جشنواره فیلم دانشجویی داریم و با این همه انگیزه در آن شرکت می‌کنید، با شنیدن اخباری که آقای قاسمی داد خوشحال شدم.  با اینکه خودم در دانشکده هنرهای زیبا هستم تا هفته اخیر هیچ اطلاعی درباره این جشنواره نداشتم و داشتم به دکتر عادل می‌گفتم چرا این جشنواره انعکاس بیرونی ندارد!ما در دانشگاه رشته سینما نداریم. این رشته در دانشگاه هنر منحصر به فرد است و تنها دانشکده سینمای کشور هست که در خاورمیانه هم تک است، بنابراین باید بیش از این‌ها مطرح باشد.

وی ادامه داد: به نظرم یک چنین جشنواره‌ای باید یک وب سایت مستقل داشته باشد و ان شاالله ما بتوانیم کمک کنیم تا این موضوع قوام بگیرد.

ضیاء هاشمی معاون فرهنگی وزارت علوم و فناوری نیز در بخشی از سخنانش بیان کرد: تجربیات ارزنده استاد شیردل و کارهای او الگویی برای دانشجویان ماست و جا دارد دانشجویان ما از این الگوها بهره بگیرند.تلاشی که برای متحول شدن فیلم کوتاه انجام می‌شود، ارزشمند است.این الگو در واقع جایگاه رفیع در معنا آفرینی و آفرینش معنای جدید و عرضه ایده‌های نو به ویژه برای دانشجویان و جوانان ما که از تجربه پیشکسوتان برخوردار نیستند و شاید توانمندی‌ها و اختیارات لازم را در توان ندارند اما ایده‌های جدید دارند، ارزشمند است. بدون شک نمی‌توان بدون ایده فیلم ساخت. محدودیت‌هایی که در فیلم کوتاه وجود دارد به عنوان فرصت‌هایی برای نسل جوان و دانشجوی ماست.

معاون فرهنگی وزارت علوم و فناوری بیان کرد: بدون شک جامعه ما برای رشد به طرح پرسش نیاز دارد. ما در دانشگاه تاکید داریم که پرسش مبارک است. هنرمندی که بتواند پرسش‌های جدیدی بیافریند و به خلق ایده بپردازد و ذهن را جهت پافتن پاسخ درگیر کند، برای ما ارزش بسیاری دارد.بدون شک اگر سینمای فیلم کوتاه قوی‌تر شود، وادی هنر به ویژه سینمای بلند هم می‌تواند از او بهره‌مند شود و آینده بهتری پیش رو داشته باشد.

وی ادامه داد: در حوزه دانشگاه با جمع کثیری از دانشجویان خلاق مطمئنیم و امیدواریم حضور دانشجویان در این عرصه‌های هنری بتواند افق بهتری پیش روی ما باز کند و امیدواریم همکاران ما در دانشگاه های متفاوت به خصوص هنر، این عرصه را فراهم کنند.

سینماپرس یادآور می شود که در این مراسم، شاهین دانشور به عنوان دبیر دوازدهم جشنواره فیلم کوتاه نهال معرفی شد.

شایان ذکر است؛ در این مراسم ویدیوئی از گزیده فیلم‌های«تهران پایتخت ایران است»، «ندامتگاه»، «اون شب که بارون اومد» و «قلعه» که به کمک کامران شیردل تهیه شده بود، نیز نمایش داده شد.

به گزارش سینماپرس، لیست جوایز برگزیدگان این دوره از جشنواره فیلم کوتاه نهال به شرح ذیل است:

تندیس بهترین طراحی صحنه و لباس:غزاله موتمن (دور یا نزدیک)
دیپلم بهترین طراحی صحنه و لباس:حمد زارع و شلاله خیری (دخترک آت آشغالی)
ندیس بهترین تدوین: محمد نجاریان (آن ها)
ندیس بهترین تصویر برداری: سینا کرمانی زاده (حذف اضطراری)
دیپلم بهترین تصویربرداری:بهروز بادروج (آک آپ آْس)
ندیس بهترین فیلم نامه:مشترکا به هرام و بهمن حاج ابول لو (نحس) - فهیمه
آقاحسنی و پیمان نعیمی (حذف اضطراری)
ندیس بهترین بازیگر زن: مهسا علافر (حذف اضطراری)
دیپلم بهترین بازیگر زن:ریحانه سلامت (دزدی)
تندیس بهترین بازیگر مرد:هومن کیائی (ناتمام)
دیپلم بهترین بازیگر مرد:جاوید قائم مقامی (آنها)
ندیس بهترین فیلم تجربی: سایه ها هر کجا می خواهند ی روند
تندیس بهترین فیلم انیمشن:آلزایمر
دیپلم بهترین فیلم انیمیشن: دخترک آت آشغالی
تندیس بهترین فیلم مستند: سنگ شکن گلون آباد
دیپلم بهترین فیلم مستند: آک آپ آس
تندیس بهترین فیلم داستانی: حذف اضطراری
دیپلم بهترین فیلم داستانی: نجس
بهترین فیلم سال اول: شال
تندیس بهترین فیلم نیمه بلند:مشترکا خون مردگی و خیابان خیلی خلوت
ندیس بهترین کارگردانی:پیمان نعیمی - فهیمه آقاحسنی (حذف اضطراری)
دیپلم بهترین کارگردانی: بهرام و بهمن حاج ابول لو (نجس)
جایزه ویژه هیئت داوران: خیابان خیلی خلوت - خانم گل میخکی
جایزه آکادمی:خانم گل میخکی
جایزه ویژه دبیر جشنواره:نجس
جایزه بخش موضوع ویژه: التیام
جایزه بهترین فیلم از نگاه تماشاگران:خون مردگی