حبیب کاوش؛ کارگردان سینما و عضو سابق شورای صنفی نمایش درباره اکران نوروزی امسال به سینماپرس گفت:در عرضه کالا ما به "انبار" خود که همان فیلمهایمان است نگاه می کنیم و بعد باید "ویترین"خود یعنی همان سالن های سینما را در نظر بگیریم که در حال حاضر تنها پنجاه سینمای کشور قابلیت عرضه کالا دارد، در مرحله بعدی مخاطب ملاک است که بضاعت آن در تهران و شهرستان ها مشخص است، حال سوال اینجاست وقتی که ما نگاه می کنیم با این چیدمان در اکران نوروزی در طول سال، دیگر فیلم جذاب و بفروشی برایمان نمی ماند، چطور به خودمان اجازه می دهیم چهار فیلم نیرومند را همزمان اکران کنیم؟

وی افزود: به نظرم اکثر افرادی که در شورای صنفی نمایش کنونی حضور دارند با وجود اینکه منتخب صنوفشان نیستند اما هریک به طور مستقل در زمینه اکران مسلط هستند ولی اینکه به چه دلیل این اتفاق ناگوار برای اکران نوروزی می افتد به این مسئله بازمی گردد که باید این شورا در بخش خصوصی تشکیل جلسه داده و برگزار شود اما می بینیم که شورای صنفی فعلی در قلب دولت تشکیل شده است.

کاوش خاطرنشان کرد: بضاعت تماشاگر به خصوص در شهرستان نشان داده است که هر خانواده نمی تواند در یک دوره برای تماشای پنج فیلم خوب به سینما برود و محصول این تصمیم گیریها اصطلاحا نوعی فیلم سوزی است، به نظر من فیلم «خط ویژه» می توانست به تنهایی مخاطب را اقناع کند یا فیلم «چ» که نام نیک شهید چمران در آن است با کارگردانی خوب ابراهیم حاتمی کیا که این بضاعت را داشت به فروش بیشتری دست یابد، من نمی دانم چرا اینقدر این قضیه دست کم گرفته شد.

وی با بیان اینکه فیلم «بادیگران» در این اکران سوخت، ادامه داد: دوستان شورای صنفی نمایش به این موضوع واقف هستند که سینمای ایران بضاعت این نوع اکران را ندارند و باید دو فیلم نیرومند به همراه سه فیلم متوسط در ترکیب اکران نوروزی قرار بگیرد، اکنون که چهار فیلم نیرومند به صورت ناقص اکران شد برای دوره های دیگر چه تصمیمی خواهند گرفت، در حالی که برای اکران یک سال زمان وجود دارد و من از سینماداران حاضر در شورای صنفی نمایش تعجب می کنم که این تصمیم را گرفته اند.

کاوش یادآور شد: فروش اکران نوروزی امسال نسبت به سال گذشته کمتر بود با اینکه در اکران نوروزی به شورای صنفی نمایش و سینمای ایران یک شوک وارد شد، سه فاکتور مهم فیلم، سالن و بضاعت تماشاگر باید برای هر دوره ملاک تصمیم گیری شورای نمایش باشد، اینکه مدیر می گوید تنوع در اکران نوروزی لحاظ شده است دلیل درستی برای چیدمان نیست، مدیران چه پاسخی برای فیلم ملی «چ» دارند؟ فیلم ملی که با زحمت فراوان ساخته شده است و زندگی شهید چمران را به تصویر کشیده با این برنامه ریزی اکران حق شهید بزرگواری چون چمران را ادا کرده است؟

وی ادامه داد: در این مسیر شاید برخی تهیه کنندگان از میزان فروش خود راضی باشند اما این نوعی رضایت به پایین ترین سطح فروش تلقی می شود. به نظرم شورای صنفی با برنامه ریزی دقیق تر میتوانست فروش بالاتری را برای این چند فیلم برجسته رقم بزند.

سخنگوی سابق شورای صنفی نمایش درباره رقابت برابر در اکران، گفت: یک بخش این موضوع به شورای صنفی نمایش مربوط می شود و می تواند بین تعداد سالن های سینما حداقل توازن ایجاد کند و به نوعی فیلم هایی انتخاب شود که سالن ها به هر فیلم به تعداد خودش برسد، البته مطلق نخواهد شد اما ضعف عمده سینمای ایران در دولتی بودن آن است که مرتبط به شورای صنفی نمایش نیست، دولت می تواند هر زمان که علاقه مند است فیلمش را اکران کند در این میان بخش خصوصی مظلوم واقع می شود و من امیدوارم که رقابت برابرتر شود.

کاوش درباره سرگروه شدن سینما فرهنگ، گفت: کمبود فروش «با دیگران» ارتباطی به سرگروهی فرهنگ ندارد چراکه این سرگروه به اجبار باید با این فیلم قرارداد می بست و فرهنگ جزو سینماهای زنده پایتخت است که مدیریت بسیار خوبی هم دارد.

کارگردان «دادشاه» درباره طرح مخاطب خاص، گفت: سینمای ایران به اکران مخاطب خاص نیاز دارد چراکه برخی فیلم ها تولید می شود که بضاعت نمایش در سرگروهی ندارد منتها اگر اجرای این طرح به صورت موقت انجام شود به سرنوشت فیلم سوزی دچار خواهد شد، تجربه نشان داده به محض اینکه مخاطب در حال عادت کردن با این گروه است، متوقف می شود.

وی ادامه داد: تا زمانی که دولت در تولید سرمایه گذاری می کند ما نیازمند اکران این فیلم ها در مخاطب خاص هستیم و باید بودجه اش از پیش مشخص شود، این حرکت باید در یک برنامه بلند مدت اجرا شود. بالاخره این فیلم ها ساخته می شود بنابراین اگر در تعدادی محدودی سالن و دانشگاه ها اکران شود اتفاق خوبی برای آن فیلم خواهد بود به طوری که به جریان اصلی سینما لطمه نزند.

کاوش درباره  پیشنهادش برای سال آینده شورای صنفی نمایش گفت: امیدوارم در دوره های آینده اشتباه اکران نوروزی را مرتکب نشوند و فیلم ها را نسبت به زمان خودش انتخاب کنند، تصمیم گیرنده صنف باشد تا دولت، چرا که بخش خصوصی بیشتر نگران سینما است. این شورا اگر به همین شکل با مدیریت دولت ادامه پیدا کند فلج خواهد شد و امید ندارم که حتی تا پایان سال هم دوام بیاورد.