«حسن ولیخانی» بازیگر سینما و تلویزیون در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس، به بررسی عوامل افول کیفیت آثار نمایشی سینما و تلویزیون و فاصله گرفتن مخاطبان پرداخت و در این زمینه بیان داشت: در شرایط اقتصادی فعلی، طبیعی‌ست که تهیه‌کننده نگران بازگشت سرمایه‌اش باشد و تمایل نداشته باشد ریسک کند. بنابراین، وقتی بازیگری فروش بالایی دارد، سراغ همان چهره می‌روند. به همین دلیل است که امروز با تعدادی پروژه مشابه مواجهیم که تنها توسط یکی دو بازیگر تکرار می‌شوند.

وی افزود: در بسیاری از این آثار، ساختار داستان بسیار ساده و خطی‌ست: روایتی مربوط به دهه ۶۰، با لباس‌های نوستالژیک، چند موسیقی لس‌آنجلسی، و در نهایت شوخی‌هایی سطحی برای خنداندن مخاطب و گذران دو ساعت از وقت او. از آنجایی که چنین آثاری فروش دارند، تهیه‌کننده ترجیح می‌دهد دوباره به همان الگو بازگردد.

بازیگر مجموعه های تلویزیونی «بچه مهندس» و «تمام رخ» با اشاره به فاصله گرفتن و عدم تمایل همکاری بازیگران با تلویزیون اظهار داشت: با توجه به اتفاقاتی که در این رسانه رخ داد، بسیاری از چهره‌ها دیگر تمایلی به همکاری با تلویزیون نداشتند. این فضا در دوره‌ای فرصت مناسبی برای ظهور چهره‌های جدید فراهم کرده بود.

او ادامه داد: در دوران کرونا، زمانی‌که بسیاری از بازیگران فعالیتی نداشتند، ما مشغول به کار بودیم و چند پروژه در همان مقطع تولید کردیم. اما متأسفانه این روند تداوم نیافت. دلیلش را دقیق نمی‌دانم؛ شاید به سیاست‌های داخلی تلویزیون بازگردد یا به نوعی ترس یا محافظه‌کاری. به‌هرحال، مشخص نیست مسیر آینده به چه سمت خواهد رفت.

ولیخانی در پاسخ به دلیل کم کار بودن سال های اخیرش تصریح نمود: حقیقت این است که پس از پخش سریال «حکم رشد» که از آثار قابل‌توجه تلویزیون در سال‌های اخیر به‌شمار می‌رفت، به دلیل تجربه موفقی که در چند پروژه نسبتاً پربیننده مثل «تمام رخ»، «خانه امن» و «بچه مهندس» داشتم، نگاه‌ها تا حدی به سمت ما بود. اما بعد از «حکم رشد»، عمده پیشنهادهایی که دریافت می‌کردم، در همان فضای پلیسی تکراری قرار داشتند. به همین دلیل، دو پیشنهاد را رد کردم، چراکه احساس می‌کردم تکرار همان مسیر است.

او ادامه داد: از طرفی، در فضای سینما وقتی به پروژه‌ای پاسخ منفی داده می‌شود، معمولاً دیگر تماسی گرفته نمی‌شود. در واقع، به‌دلیل تکراری بودن فضا و شباهت این پیشنهادها به آثاری مانند «گاندو» یا «خانه امن» با سطح کیفی پایین‌تر آن‌ها را نپذیرفتم. منتظر یک اتفاق تازه و متفاوت بودم که متأسفانه تاکنون رخ نداده است. ان‌شاءالله که در آینده نزدیک چنین اتفاقی رقم بخورد.

این بازیگر همچنین با انتقاد از وضعیت کیفی فیلمنامه ها در تلویزیون بیان کرد: گذشته از نگاه ساختاری و سازمانی، که جای بحث خودش را دارد، شخصاً معتقدم یکی از عوامل اصلی کاهش مخاطب سریال‌های تلویزیونی ضعف در بخش فیلمنامه است. در گذشته زمانی‌که خبرنگار بودم، بارها برای تهیه گزارش به پشت صحنهٔ پروژه‌ها رفتم. روال این‌گونه بود که ابتدا فیلمنامه آماده می‌شد، چندین نوبت بازنویسی می‌گردید و سپس مراحل تولید آغاز می‌شد.

وی افزود: اما امروز، بسیاری از پروژه‌ها تنها با دو قسمت ابتدایی فیلمنامه وارد فاز تولید می‌شوند و تقریباً می‌توان گفت ۸۰ درصد آثار، به همین شکل نیمه‌کاره و هم‌زمان با تولید، نوشته می‌شوند. در چنین شرایطی، وقتی فیلمنامه از ابتدا به‌طور کامل در اختیار نیست، طبیعتاً امکان کار دقیق و عمیق روی آن وجود نخواهد داشت.

بازیگر مجموعه «خانه امن» در ادامه گفت و گو با اشاره به وضعیت نابسامان معیشتی بازیگران تصریح نمود: واقعیت این است که در حرفهٔ بازیگری، چیزی به‌نام «امنیت شغلی» معنا ندارد. نه از نظر حقوقی تضمینی برای استمرار فعالیت وجود دارد و نه در حوزه بیمه و حمایت، وضعیت روشنی داریم. در سال‌های اخیر، بسیاری از دوستان و همکاران من، به‌ویژه در دو سه سال گذشته، در شرایط بسیار سختی قرار گرفته‌اند. نه فقط بازیگران، بلکه بچه‌های دستیار، گروه تولید، فیلم‌بردارها و... که برخی حتی تا مرز خودکشی هم پیش رفته‌اند.

«حسن ولیخانی» در پایان این گفت و گو خاطرنشان ساخت: متأسفانه این مسائل برای کسی اهمیت ندارد. در شرایط بد اقتصادی، همه به‌دنبال حل مشکلات شخصی خود هستند. تهیه‌کننده نیز تنها دغدغه‌اش بازگشت سرمایه است. برای او مهم نیست فلان بازیگر بیکار مانده یا فلان تصویربردار مدتی است کار نکرده. همه چیز به مسائل مالی ختم می‌شود، و این‌گونه است که بدنهٔ حرفه‌ای سینما و تلویزیون، روز به روز آسیب‌پذیرتر می‌شود.