دیوید فینچر از کارگردانان صاحب سبکی است که در عمده فیلم‌های خود از معماهای پیچیده استفاده می کند که هنگام بازگشایی مخاطب را تکان می دهد و این موضوع در فیلم اخیرش «دختر گمشده» نیز نمود دارد.

سایت «میستری موویز» فهرستی از فیلم هایی که در این سبک و سیاق هستند منتشر کرده که از کارگردانان صاحب نام سینماست

روانی (۱۹۶۰)

هیچکاک از کارگردانانی است که تاثیرات زیادی بر کارگردانان دیگر دنیا گذاشته و خواهد گذاشت.

وی در فیلم روانی زنی مو خاکستری را نشان می دهد که قتل ها را سبب می شود و رفته رفته ما بر این باور می شویم که مادر نورمن بیتس(آنتونی پرکینز) صاحب متل است اما در پایان وقتی که می بینیم قاتل خود نورمن بیتس است که کلاه گیس بر سر گذاشته شوکه می شویم.

البته کارگردان در این فیلم به آرای فرویدی اقتدا کرده و هیولای درون بیتس را منبعث از رابطه فرزند و مادری وی نمودار ساخته است.

این شیوه که از آن به مگ گافین تعبیر می شود به نوعی همان نکته انحرافی معما به حساب می آید.

سیاره میمون ها (۱۹۶۸)
در فیلم علمی تخیلی سیاره میمون ها چارلتون هستون پس از درگیری های زیاد و نبرد با میمون ها و تعقیب و گریز زیادی که در یک سیاره ناشناخته و تحت حکومت میمون ها می کند به این نتیجه می رسد که این سیاره همان زمین خودش است که در دورانی ناشناخته به آن پا گذاشته است.

داستانی متاثر از نظریه داروین که امروزه با پیشرفت علم و اثبات تقلبی بودن جمجمه کشف شده حلقه مفقوده دیگر حنای آن رنگی ندارد.

بازرس (۱۹۷۲)

بازرس معروفترین فیلم جوزف ال. منکه ویچ و یکی از متفاوت ترین آثار تاریخ سینماست .

فیلم تنها دو بازیگر دارد: سر لارنس الیویه و مایکل کین و با این حال در فضایی محدود چنان مخاطب را با خود همراه می کند که در طول فیلم وی گذر زمان را حس نمی کند.

اما نکته مربوط این فیلم در اینجا به داستان ان باز می گردد: مایکل کین جوانی است که با زن سابق یک نویسنده داستان های جنایی با بازی الیویه در شرف ازدواج است. وی به خانه نویسنده که در هزارتویی از شمادها قرار دارد پا می گذارد تا وسایل باقی مانده زن را برای وی ببرد. نویسنده دچار حسادت می شود و در نمایشی نمادین طرح توطئه ای را می ریزد که در پایان به شلیک وی با یک اسلحه به جوان خواستگار تمام می شود.

در بخش دوم بازرسی پا به خانه می گذارد که ثابت می کند نویسنده قاتل مرد جوانی است که دو روز است مفقود شده و وقتی می خواهد وی را دستگیر کند نویسنده که مدام قسم می خورد فشنگ مشقی داشته و فقز می خواسته جوان را بترساند و وی پس از نمایش با پای خود بیرون رفته است، از ترس دستگیری و محکوم شدن به قتل این بار نیز به بازرس تیراندازی می کند و وقتی بازرس می افتد سبیل و کلاهش کنار می رود و ما در آخرین لحظه فیلم متوجه می شویم که همان جوان یا مایکل کین است که آمده انتقاو نمایش نویسنده را از وی بگیرد با این تفاوت که گلوله این بار حقیقی است و وی کشته شده و البته نورها و ثدای آزیر اتومبیل پلیس نشان می دهد که نویسنده نیز دستگیر خواهد شد.

امپراتوری ضربه می زند(۱۹۸۰)

در دومین فیلم از سری جنگ ستارگان قرار بود بیننده ها بفهمند که دارت ویدر پدر لوک اسکای واکر است اما جورج لوکاس این را مخفی نگه داشت تا در قسمت سوم بیان کند و همین موضوع مشتاقان این سلسله فیلم را در پایان قسمت سوم در بهتی بزرگ فرو برد

قبل از افتتاحیه، تنها لوکاس، اروین کرشنر و مارک همیل و جیمز ارل جونز از این راز خبر داشتند


ترس اولیه (۱۹۹۶)

پس از قتل یک پیرزن پسری که به نوعدوستی با همسایگان و کمک به سالمندان شهره است(ادوارد نورتون) دستگیر می شود و وکیلی با بازی ریچارد گر تمام تلاش خود را می کند تا بیگناهی وی را ثابت کند.

در پایان فیلم مشخص می شود که وی واقعا قاتل بوده و وکیل را نیز برای دفاع کامل از خود فریب داده است.

باشگاه مشتزنی (۱۹۹۹)

رمان چاک پالانیک درباره فردی است با بازی ادوارد نورتون که دچار بی خوابی است و وارد باشگاهی می شود که در آن مبارزات مشتزنی غیرقانونی می کنند. وی که شخصی ضعیف است دوستی با بازی براد پیت پیدا می کند که به وی مبارزه را می آموزد و این دو با هم تا پایان فیلم همراه می شوند و سر آخر مشخص می شود که هر دو یک نفرند و این کاراکتر از اختلال چندشخصیتی رنج می برد!

فیلمی تحسین برانگیز از دیوید فینچر پس از فیلم های هفت و بازی.

ممنتو (۲۰۰۰)

کریستوفر نولان با همکاری برادرش جاناتان این داستان را نوشت که به شدت مورد تحسین منتقدان قرار گرفت. فیلم درباره لئونارد شلبی، محقق بیمه با بازی گای پیرس است که دچار فراموشی است و نمی داند که چرا عده ای قصد جانش را کرده اند. فیلم هشت سکانس ده دقیقه ای دارد که از پایان به آغاز می رسند و در پایان هر کدام بیننده به نتیجه ای مبنی بر گشایش معما می رسد که تا پایان سکانس بعدی عکس ان ثابت می شود و همینطور تا پایان می رود تا به جواب اصلی برسد و در انتها شگفتی زیادی به وی دست می دهد.

دیگران (۲۰۰۱)

آلخاندرو آمنابار در فیلمش داستانی را به تصویر می کشد که در آن سه خدمتکار مرموز در کشور از راه دور از گریس استوارت (نیکول کیدمن) می رسند، در همان زمان مادر و فرزندان او شروع به شنیدن صداهای عجیب و غریب می کنند و بیننده تا پایان فیلم در این فضا قرار می گیرد که خانه روح زده است و این سه توسط ارواح آزار می بینند اما در فصل پایانی متوجه می شویم که این سه مرده اند و ارواح فیلم آدم های زنده آن هستند.

یک زاویه دید معکوس قابل تحسین.

مظنونین همیشگی (۱۹۹۵)

مظنونین همیشگی بهترین ساخته برایان سینگر است و یک معمای کامل یکسره از آغاز تا پایان است که مگ گافین بزرگی به نام کایزر شوزه آن را همراهی می کند.

داستان از این قرار است که از کشتار بزرگی در یک کشتی تنها یک نفر (کوین اسپیسی) باقی مانده که ماجرا را برای یک مامور اف بی آی تعریف می کند و از مردی به نام کایزر شوزه که یک جنایتکار مجارستانی مخوف است مرتب نام می برد و در این میان اسامی افراد زیادی را به اف بی آی می دهد و به دلیل همکاری با حکم محافظت از هر محاکمه ساختمان را ترک می کند.

وی که در تمام طول فیلم می لنگد آهسته آهسته بدنش شکل دیگری می گیرد و مثل همه انسان های سالم راه می رود و در اتومبیلی که منتظرش است می نشیند که راننده اش یکی از افرادی است که وی در داستانش نقل کرده بود کشته شده و وکیل شوزه است.

مامور اف بی آی که حس خوبی نسبت به اعترافات ندارد در همین موقع که وی خارج شده با دیدن اسامی روی دیوار و وسایل دفتر بازجویی متوجه می شود وی همه داستان را از خود درآورده و کایزر شوزه حقیقی خودش است اما وقتی بیرون می آید مرغ از قفس پریده است.