آخوندی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: «مشکل فیلم های ما در ابتدایی ترین مرحله فیلم نامه است. زمانی که فیلم نامه، خوب و بر اساس پژوهش نوشته شده باشد، طبیعی است که تصاویر باورپذیری را هم خلق می کند. فیلم های دفاع مقدس هم از این مقوله مستثنی نیستند.»
تهیه کننده فیلم «پایان خدمت» در ادامه تصیح کرد: «فیلم های اجتماعی شرایط تولید راحت تری دارند، اما در مورد فیلم های دفاع مقدسی انسان هایی که در جنگ و جبهه حضور داشته بودند همچنان شاهد هستند، همین سبب می شود هر فیلم نامه ای مورد قبول واقع نشود و شرایط ساخت و تولید آن سخت شود.»
آخوندی ترجیح داد با بیان مثالی صحبت خود را ادامه دهد، به همین منظور افزود: «ما ۱-۲ میلیون نفر نیروی رزمنده ای داریم که در کشور در حال زندگی هستند و جنگ را تجربه کرده اند، اگر فرض کنیم این تعداد ازدواج کرده باشند و دارای ۲ فرزند باشند، به طور میانگین حدود ۱۰ میلیون نفر انسان می شوند.»
وی افزود: «اگر فیلم خوب دفاع مقدسی ساخته شود حداقل نیمی از این تعداد فیلم را می ببینند و فیلم یکی از فیلم های پرفروش سینما می شود در حالی که چنین اتفاقی نمی افتد برای اینکه آن رزمندگان خود را در آن فیلم نمی بیبنند، فیلم نامه بر اساس تحقیق و اسناد واقعی ساخته نمی شود.»
آخوندی اظهار داشت: «دلیل افت فیلم نامه ها این روزها، دستمزد کم، ممیزی ها، عدم علاقه به تحقیق و پژوهش، عدم توجه و مطالعه به خصوص کتاب های مرجعی که در مورد دفاع مقدس چاپ شده اند و یا شاید حتی سفارش برخی مدیران باشد. وقتی نویسنده ای دستمزد مناسب نگیرد طبیعی است که برای فیلم نامه وقت کافی نمی گذارد، تحقیق و پژوهش نمی کند و بر اساس تخیلات خود داستانی را می نویسد.»
تهیه کننده «روز سوم» ضمن تاکید بر عدم علاقه نویسندگان سینمایی و حتی تلویزیونی به تحقیق و پژوهش، افزود: «فیلم های خوب دفاع مقدسی که تاکنون ساخته شده اند، یا مبتنی بر تحقیق و مطالعه بوده و یا گروه سازنده اعم از کارگردان و نویسنده خود درگیر موضوع دفاع مقدس بوده است.»
آخوندی در ادامه بیان داشت: «در مجموع بیماری سینمای دفاع مقدس حتی سینمای فارغ از جنگ را عدم فیلم نامه بکر و باورپذیر می دانم. پایان بندی فیلم های سینمایی و سریال های الان ما قابل پیش بینی هستند، این یک ضعف برای نویسنده به حساب می آید. تهیه کنندگان سینما و تلویزیون ما برای موضوع نویسنده، تحقیق و پژوهش اهمیت جدی قائل نیستند.»
وی در پایان اظهار داشت: «در بخش پایانی تمام فیلم ها و سریال های ما همه انسانها متنبه و خوب می شوند! اگر چنین بود که دنیا باید گلستان باشد نه اینکه روزانه اخبار جنگ و طلاق و قتل بشنویم. در واقعیت همه انسانها در راه راست قدم نمی گذارند و عاقبت بخیر نمی شوند. مخاطب هم در واقعیت زندگی می کند و چنین داستانی را برنمی تابد.»
ارسال نظر