این منتقد باسابقه سینمای ایران ادامه داد: مختصات آثار هنری و سینمایی در جامعه ایران و هر جامعه ای باید نمایشگر هویت ملی و مناسبات و ویژگی های اجتماعی آن باشد و چنانچه این تولیدات فاقد چنین خصوصیات زیرساختی بوده و از نگاه و تحلیل و آسیسب شناسی و سازندگی بهره نداشته باشد زمینه برخورد و چالش موافقان و مخالفان اجتماعی خود را فراهم می آورد. هنرمندی که صرفاً بر اساس ذهنیات، تلقی ها و دریافت های شخصی خود اقدام به تولید آثار هنری و سینمایی می کند و ملزومات اجتماعی و فرهنگ جامعه و رخدادهای واقعی در کار او جایی ندارند نمی تواند در ایجاد ارتباط با مخاطب و توفیق در گیشه به نتیجه مطلوب برسد.
آذین با تأکید بر اینکه فیلم سینمایی «نهنگ عنبر» به عنوان هفتمین ساخته بلند سینمایی سامان مقدم به دلیل بی پروایی در پرداختن به برخی مسائل اجتماعی و نوسان بیان طنز و هجو و شوخی و هزل با بعضی از خطوط قرمز می خواهد در گیشه به توفیق دست یابد اظهار داشت: مخدوش نشان دادن اوضاع و احوال اجتماعی و مردم در فیلم ها باعث می شود که مخاطب به چنین اثری اعتماد نکرده و از آن رانده شود.
وی گفت: جدیدترین ساخته سامان مقدم فیلمی بی پرواست ولی سازندگان این فیلم با گذر از خطوط قرمز و گنجاندن صحنه های هجو می خواهند مخاطب را به خنده اجباری وادار کنند.
وی ادامه داد: تمام تلاش عوامل این فیلم این بوده که یک اثر سرگرم کننده اجتماعی را بسازند و به همین دلیل از تمامی عناصر لازم در این رابطه به خصوص در زمینه انتخاب بازیگرانی مثل رضا عطاران که محبوب مخاطبان ایرانی هستند هم استفاده کرده اند اما از جایی که فیلمساز این فیلم فاقد استاندارهای لازم فیلمسازی است ماحصل کار به گونه ای شده که از زاویه تحلیل فیلمنامه، کارگردانی و پرداخت شخصیت ها و ماجراهای فیلم به نتیجه مطلوب نرسیده و باعث شده محتوای اثر با شرایط اجتماعی ایران همخوانی نداشته باشد.
آذین سپس خاطرنشان کرد: فیلم سینمایی «نهنگ عنبر» یک اثر متوسط است که سازندگانش کوشیده اند با سرهم کردن چند داستانک پیش پا افتاده و اضافه کردن چاشنی شوخی و خنده سطحی آن را برای چشم نوازی در سر در سینماها و گیشه مهیا کنند. با آنکه «نهنگ عنبر» از گذرگاه ممیزی عبور کرده ولی همچنان نادلچسب و به عنوان یک اثر سینمایی فاقد جذابیت های هنری و بصری و سینمایی است.
این منتقد پیشکسوت سینمای ایران سپس با اشاره به اینکه «نهنگ عنبر» به رغم اشکالتش و رعایت نکردن مسائل اجتماعی و احترام به مخاطب، باز هم بینندگانی خواهد داشت اظهار داشت: از جایی که این فیلم دست کم بیننده را سرگرم می کند می توان پیش بینی استقبال نسبتاً خوبی برای آن را داشت. این فیلم اگرچه با سایر اثار مشابه فرهنگ ایرانی و ملی و اسلامی همخوان و همسو نیست اما انگشت روی سلایق مخاطبان گذاشته و از این رو احتمالاً به توفیق خواهد رسید.
آذین در ادامه این گفتگو در رابطه با بازی ها و شخصیت پردازی های فیلم سینمایی «نهنگ عنبر» گفت: کارگردان در این فیلم سعی کرده از فضای هنری در جهت کسب امتیاز در گیشه و سطح سلیقه تماشاگر بهره بگیرد که در این زمینه به توفیق زیاد نرسیده است. چنانچه کاراکتر پردازی و بازی ها و تصویرسازی های آن در حد هنرمندانه و جذاب می بود در نهایت شاید در گیشه به توفیق می رسید که در این امر هم به توفیق نرسیده و تماشاگر قطعاً برای تماشای بازی های تکراری، کسالت بار و خسته کننده بازیگران این فیلم به سوی سینماها نخواهد رفت.
این منتقد سینما اظهار داشت: شخصیت پردازی ها در این فیلم همه «تیپ» هستند که به صورت سطحی به آن ها توجه شده و هیچ یک دارای ابعاد گوناگون فردی، شخصیتی و اجتماعی نیستند. بازیگران این فیلم هم علیرغم ویژگی ها و توانایی هایشان موفق نشده اند به گونه ای با مخاطب ارتباط برقرار کنند که این مهم مورد توجه آن ها واقع شود و بتوانند این فیلم را به راحتی تا انتها تماشا کنند.
وی تأکید کرد: علاوه بر تمامی این ها این فیلم سینمایی به دلیل آنکه هیچ حرفی برای گفتن ندارد و صرفاً یک اثر شخصی برای فیلمساز محسوب می شود تنها می تواند برخی آدم ها با افکار و جریانات خاص را به سوی خود جذب کند که به همین منظور بهتر بود این فیلم در اتاق های دربسته برای آن اشخاص نمایش داده می شد و به اکران عمومی نمی رسید.
نظرات