بخش زیادی از هجمه ای که امروز توسط دشمنان ایران و اسلام به کشور ما وارد می شود در قالب آثار نمایشی و هنری به ویژه سینما و با موضع و رویکردهای غیر دینی و ضد اسلامی و برگرفته از نگاه های اومانیستی، فمینیستی، فرویدیسم و... است.

جالب ترین نکته ای که در این میان به چشم می خورد این است که برخی از فیلم های هالیوودی با ظاهری مذهبی تولید می شوند و سعی دارند از این طریق مذهب را خنثی و بی تأثیر جلوه داده و آن را در میان جوامع مختلف و به ویژه مسلمانان رواج دهند. از این رو طی سال های اخیر فیلم های زیادی با ظاهر اسلامی در منطقه ساخته شده که سعی در تحریف اسلام ناب محمدی (ص) داشته اند و این مهم ضرورت مقابله مدیران فرهنگی و هنری کشور با ساخت و تولید آثار دینی و ارزشمند و راستین را بیش از پیش افزایش می دهد.

در این میان بسیاری از فیلم های تولید شده در سینمای ضد اسلامی جهان مقام زن از دیدگاه اسلام، بسیار سطح پایین نشان می دهد. آثار تولید شده د باره زنان مسلمان اغلب به صورت جدی تحریف شده اند و موضع اسلام در مورد زن را برخلاف واقعیت های موجود در زمینه پرداختن به زنان نشان می دهند. به عنوان نمونه فیلم سینمایی «سنگ صبور» که گلشیفته فراهانی بازیگر ایرانی نیز در آن  ایفای نقش می کند در این راستا ساخته شده است و سعی دارد تا نگاه جهانیان به اسلام بدتر از گذشته نمایش دهد.

از این رو در جمهوری اسلامی ایران نیاز داریم فیلم هایی با قصه ها و محتوای دینی و مذهبی بر اساس واقعیت های موجود در اسلام تولید کنیم تا سینمای ما از آنچه جهان قصد دارد از اسلام نشان دهد منفک باشد. متأسفانه فیلم های ما اغلب کم خاصیت و سطحی شده اند با نگاه به گیشه ساخته می شوند و به دلیل کم مایگی در فرم و ساختار حتی در گیشه هم نمی توانند موفق عمل کنند.

سینمای امروز ما کمتر از رویکردهای بومی، ایرانی و اسلامی برخوردار است. به خصوص ما در مورد مسئله زنان کوتاهی کرده ایم و کمتر به این سمت و سو پیش رفته ایم تا آثاری در مورد زنان ایرانی بسازیم که هم سیاست را به خوبی می شناسند و هم به خانواده توجه ویژه ای دارند و هم در عرصه های اجتماعی بسیار فعال و کوشا ظاهر شده و به صورت کاملاً نمونه ای مشغول به زندگی هستند.

اگر می خواهیم سینمای ایرانی-اسلامی داشته باشیم باید با رفتن به سمت این مضامین مهم، سینمایی علیه گرایش های سینمایی جهان به تویلد برسانیم و در مقابل جریان فرهنگی جهان عرض اندام کنیم. متأسفانه چنین امر مهمی در سینمای ما تاکنون بعد عملی به خود نگرفته و تنها در حد حرف و وعده باقی مانده است.

اما در تلویزیون، گاهی شاهد تولید آثاری بوده ایم که به صورت نماهنگ، مستند و... در مورد نشان دادن جایگاه واقعی زنان در اسلام صورت گرفته است اما به دلیل آنکه ماندگاری سینما بسیار بالاتر و تأثیرگذارتر از تلویزیون است و می تواند موضوع خود را جهانی کند، ما دستمان خالی است و به صورت برعکس گاهی شاهد تولید فیلم هایی توسط برخی از فیلمسازان بوده ایم که متأسفانه ایران را به عنوان کشوری زن ستیز و مخالف آزادی های مدنی به جهانیان معرفی کرده اند.

از این رو بر تمامی فیلمسازانی که به ارزش ها و اعتقادات و اصول پایبند هستند لازم و واجب است که تحقیق و پژوهش مناسبی روی تمامی مسائل دینی و به ویژه نگاه اسلام به زن داشته باشند و در این میان از دیدگاه ها و نظریات حضرت امام (ره) و رهبر معظم انقلاب نیز بهره بگیرند تا ما بتوانیم آثار مناسبی را در این زمینه شاهد باشیم.

از سوی دیگر مدیران سازمان سینمایی باید بخشی از سرمایه های موجود در سینمای کشور را که گاهی به بطالت می رود در زمینه تولید این گونه آثار مهم، استراتژیک و ارزشمند هزینه کنند تاحداقل شاهد سالی ۲ و یا ۳ فیلم در این زمینه باشیم.