هفتمین جشن منتقدان عصر چهارشنبه 25 دی ماه ساعت 17:00 در تالار ایوان شمس برگزار شد.

به گزارش خبرنگار سینماپرس، در حالی كه هرساله یكی از ویژگی‌های جشن منتقدان اجرای متفاوت «شهرام شكیبا» در این مراسم بود اما اجرای امسال این جشن بر عهده «كامران ملكی» بود كه به تازگی جزو اعضای شورای مركزی این صنف شده است.

بعد از اعلام چند برگزیده سومین جشنواره مطبوعات سینمایی، نوبت به اجرای مراسم بزرگداشت «كیانوش عیاری» شد و از مهدی هاشمی‌،‌هوشنگ گلمكانی‌،‌محمد علی سجادی دعوت شد تا چند جمله‌ای درباره این كارگردان صحبت كنند.

مهدی هاشمی كه در سریال «روزگار غریب» با عیاری همكاری داشت،گفت: كیانوش عیاری مولف امپراطوری دكتر قریب بودند، كمتر پیش می آید كه تالیف در سریال سازی اتفاق بیافتد و من یك نی توو خالی بودم همانطور كه در هملت اثر شكسپیر درباره نی صحبت شده است ولی این عیاری بود كه این نی را در من دمید.

هوشنگ گلمكانی سردبیر مجله فیلم درباره این كارگردان خاطرنشان كرد: چند ماه پیش كه مراسمی برای آقای عیاری در فرهنگسرای ارسباران ترتیب داده بودند، بدون اینكه از قبل مشخص شده باشد از من خواستند كه درباره این كارگردان صحبت كنم كه من در این جلسه گفتم: عیاری فیلم‌هایی می سازد كه انگار كارگردانی ندارد و هرچه جلوتر رفت خودش پنهان‌تر شد و این هم نوعی فیلمسازی است و غایب بودن كارگردان از ویژگی فیلم های كیانوش عیاری است و به این دلیل است كه در این سالها موفق بودند.

محمد علی سجادی با اشاره به این كه «كیانوش عیاری» از سینمای آزاد آمده است، گفت: عیاری نشان داده است كه كارهایش اثر‌انگشت دارد و او نشان داده كه به قصه گویی علاقه مند است، همینطور صاحب سلیقه و یك نوع زیباشناسی است.

وی ادامه داد: از توقف «خانه پدری» افسوس می خورم و من بابت توقیف این فیلم از عیاری عذر‌خواهی می كنم! ما با آدمی طرف هستیم كه عاشق سینماست.

در این میان بعد از دریافت لوح سپاس، كیانوش عیاری گفت: خوشحالم كه آقای گلمكانی گفتند كه كارگردانی من دیده نشده است، چرا كه دوست داشتم به جای اینكه الان اینجا باشم در تنهایی مشغول كاركردن باشم.

بزرگداشت بعدی قرار بود برای پرتو مهتدی انجام شود كه شب قبل از برگزاری وی به بیمارستان منتقل شده بود.

از علی افتخاری به عنوان شاگردان «پرتو مهتدی» دعوت شد تا درباره وی صحبت هایی را مطرح كند، وي گفت: زمانی كه جوان 25 ساله‌ای بودم در هفته نامه سینما خدمتشون بودم و اگر كمك های آقای مهتدی نبود، نمی توانستم ادامه بدهم وقتی متوجه شد كه قرار است بزرگداشتی برایش انجام شود خیلی خوشحال و امیدوار بود كه به این مراسم برسد اما نشد.

در ادامه برگزیدگان بخش های مختلف جشنواره مطبوعات اعلام شد كه جوایز این قسمت را فریدون صدیقی،طهماسب صلح‌جو،احمد توكلی،حسین معززی نیا،محمد صالح علا، داریوش فرهنگ و حسن فتحی اهدا كردند.

سعید قطبی زاده كه دومین برگزیده نقد برای فیلم «كیفر» شد، روی صحنه آمد و گفت: اول یا دوم شدن در این بخش تفاوتی ندارد و این كار به نظرم تجلیل از یك حرفه بی اعتبار شده است، خیلی ها تلاش مي كنند كه نقد را حذف كنند و این مراسم باعث می شود كه ما با افتخار حاضر شویم.

طهماسب صلح جو به عنوان رئیس انجمن منتقدان با ذكر خیرمقدم، گفت: پوزش می خواهیم كه نمی توانیم مثل جشنواره‌های دیگر پذیرایی كنیم، سفره ما خالی است ولی پر از عشق است و در ضیافت عشق با شما هستیم.

بزرگداشت بعدی برای «حسین گیتی» در نظر گرفته شده بود كه در این قسمت از جهانبخش نورایی وعلی علایی دعوت شد تا برای برگزاری این بزرگداشت روی صحنه بیایند.

جهانبخش نورایی با اشاره به دیده نشدن حسین گیتی، یادآور شد: تقدیر از حسین گیتی، تقدیر از كسانی است كه زندگی را فدای سینما می كنند و من به سهم خودم افتخار می كنم كه با گیتی آشنا هستم و ما به گیتی ها نیازمندیم.

حسین گیتی پس از دریافت لوح سپاس، گفت: روزگاری یكی از دوستان من به اتاقم آمد و وقتی فضای آنجا را دید روی كاغذی نوشت: منتقد ریز اندام اما در طول كارم به عنوان دبیر در دبیرستان‌ها جایزه‌های زیادی گرفتم اما این تندیس ارزشمندترین جایزه ایست كه گرفتم.

علی علایی به عنوان دبیر هفتمین جشن منتقدان، پشت تریبون قرار گرفت و گفت: جزو مظلوم‌ترین انجمن‌های فرهنگی هستیم و داوری در این جشن از میان 90 نفر از اعضا انجام شد و برگزیدگان به دور از هر مصلحت اندیشی،نوبتی بودن است. از دكتر ایوبی (رئیس سازمان سینمایی)،رصول صادقی (روابط عمومی سازمان سینمایی) و هادی منبتی برای همكاری‌شان كمال تشكر می كنم و به سنت هرساله عنوان هفتمین جشن منتقدان را به یاد علی حاتمی «دلشدگان» می گذاریم، به شب دلشدگان خوش آمدید.

برای بزرگداشت «ایرج كریمی»، یاشار نورایی،طهماسب صلح‌جو و سعید عقیقی روی صحنه حاضر شدند.

صلح جو با اشاره به اینكه با ایرج كریمی از كودكی با هم بودند، گفت: ایرج فقط منتقد نیست و من بسیار از ایرج یاد گرفتم و در حالی او در رشته مهندسی مكانیك تحصی می كرد به مادرش گفت تا وقتی سینما هست من نمی توانم مهندسی كنم و ایرج مهندسی را به عشق سینما رها كرد و تاكنون عاشقانه نوشته و فیلم ساخته، گاهی دلم می سوزد كه مدیران این گنجینه ها را فراموش كردند، برای همه كسانی كه سینما را جدی دنبال می كنند باید بگویم كه: ایرج كریمی گنجینه فرهنگ سینمای ایران است.

سعید عقیقی منتقد و فیلمنامه نویس درباره ایرج كریمی، خاطرنشان كرد:  ما جزو نسل میانه هستیم و در این نسل كارهای افراد مختلفی را پیگیری كردیم و با نسل های مختلف بزرگ شدیم و یكی از نویسندگانی كه من با آنها آمیخته شدم آقای ایرج كریمی بودند كه بعدها هم با همكار شدیم.

وی ادامه داد: بخش قابل توجهی از مراسم های تجلیل رنگ و بوی تراژدی دارد و كسانی كه وارد این حرفه می شوند، اساسا رفتنی و مردنی نیستند و من اصلا به تراژدی اعتقاد ندارم و از ایرج كریمی خیلی یاد گرفتم، تجلیل از «ایرج كریمی» تجلیل از نوعی نوشتن است كه جایش در سینما خالی بود.

ایرج كریمی پس از دریافت تندیس و تشكر از انجمن منتقدان گفت: بابت گلایه‌ای كه طهماسب از مدیران داشت باید بگویم كه در این مراسم آقای رضا داد را دیدم و باید بگویم كه اگر ایشان نبودند، فيلم «چند تارمو» تبدیل به نگاتیو نمی شد.

بزرگداشت آخر اختصاص داشت به «پرویز نوری» كه برای اهدای لوح سپاس این بخش از مسعود كیمیایی و جواد طوسی دعوت شد.

مسعود كیمیایی درباره این بزرگداشت گفت: پرویز نوری توسط پرویز دوایی سینمای نویس شد و از سینمایی نوشت كه هنوز به دكمه سپرده نشده بود و خلاقیت ها در ذهن مخاطب بود، پرویز در دوره‌ای نوشت كه هنوز چرك نویسی وارد حیطه نقد نشده بود و پاكیزه نوشت، در چندین روزنامه سردبیری كرد و نقدهایی درباره هیچكاك دارد.

وی ادامه داد: رابطه سینماگر و منتقد در جای معینی نیست و منتقد فیلمساز خوبی نیست، فیلم ها را برای ساخت به كارگردان بدهید.

جواد طوسی در ادامه گفت: اگر بخواهیم مقایسه تاریخی كنیم در یك دوره با بضاعت اندك یك همدلی عمومی در كنار رقابت سازی وجود داشت اما با انبوه سازی رسانه ها در فضای مجازی دسترسی به اطلاعات راحت تر شده است و اینجاست كه اهمیت ژورنالیست حرفه ای مانند پرویز نوری نمودار می شود.

پرویز نوری كه تندیس انجمن را از دستان همسرش دریافت كرد با تشكر از مسعود كیمیایی، گفت: مانند دیالوگ آخر فیلم «گوزن‌ها» كیمیایی، نمردیم انجمن برای من بزرگداشت گرفت. و یاد مصاحبه‌ای از مارلون براندو افتادم كه گفته بود هیچ چیز در سینما ارزش ندارد جز نقد به هنرمند و به نظرم كسی كه نقد می نویسد، هنرمند است.

برگزیدگان بعد از دریافت تندیس چه گفتند؟

امیرحسین حداد كه تندیس بهترین طراحی صحنه ولباس «آسمان زرد كم عمق» را از امیر اثباتی و مهرزاد دانش دریافت كرد، گفت: از سعید ملكان تشكر می كنم كه خیلی مدیونش هستم.

ترانه علیدوستی پس از دریافت تندیس «حسین علیزاده» به عنوان آهنگساز «آسمان زرد كم عمق» از عبدالله اسكندری و علیرضا رضاداد گفت: گرفتن جایزه آقای علیزاده، افتخار بزرگ‌ تری از این است كه خودم این جایزه را می گرفتم.

محمود كلاری پس از دریافت تندیس بهترین فیلمبرداری برای «استرداد» از علیرضا زرین دست و حسین جعفریان گفت: خوشحالم كه این جایزه را از این دوستان گرفتم و فكر می كردم حتما پیمان شادمان‌فر موفق می شود كه كارش خیلی خوب بود.

پگاه آهنگرانی بعد از دریافت تندیس بهترین بازیگر نقش مكمل زن برای فیلم «دربند» از محمد آفریده، گفت: این جایزه برای من خیلی ارزشمند است و از بچه های دربند آقای شهبازی،هومن،بهرنگ،نازنین تشكر می كنم.

فرشته صدرعرفایی پس از دریافت دیپلم افتخار برای فیلم «حوض نقاشی» گفت: دیپلم افتخار با ارزشی است.

بابك حمیدیان كه صدای گرفته‌ای داشت پس از دریافت تندیس برای فیلم سینمایی «هیس!دخترها فریاد نمی زنند» از كیومرث پوراحمد،محمد مهدی عسگرپور و شاهین امین گفت: ما تئاتری‌ها به صدایمان خیلی می نازیم، من مدتی در دیلمان سر كار بودم و 24 ساعت است كه برگشتم و صدایم به این شكل شده و واقعا تهران دیگر جای زندگی نیست، خوشحالم كه این جایزه را از اولین كارگردانم «محمد مهدی عسگرپور» برای قدمگاه و آخرین كارگردانم «كیومرث پوراحمد» برای 50قدم آخر گرفتم و می دانم كه با بازی در فیلم «هیس...» ریسك كردم و خوشحالم كه از دست خواص سینمای ایران این جایزه را بگیرم.

نازنین بیاتی پس از دریافت جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم «دربند» ار مهناز افشار،فرشته طائرپور و عبدالله اسفندیاری  گفت: این جایزه را مدیون شهبازی هستم.

شهاب حسینی پس از دریافت دیپلم افتخار برای فیلم «حوض نقاشی» گفت: هرچه انجام می دهیم، چیزی نیست جز كار برای مردم.

رضا عطاران بعد از دریافت تندیس بهترین بازیگر نقش اول مرد برای «دهلیز» از فرامرز قریبیان،مازیارمیری و حسین معززی نیا گفت: اگر این جایزه حقم نبود باز هم خوبه كه این جایزه را گرفتم.

علی اصغری پس از دریافت تندیس بهترین فیلمنامه برای فیلم «دهلیز» از شادمهر راستین،علیرضا غفاری و كامبوزیا پرتوی گفت: ایده این فیلم متعلق به آقای بهروز شعیبی است و قرار گرفتن اسمم كنار این عزیزان هم افتخار بزرگی است.

پرویز شهبازی پس از دریافت تندیس بهترین كارگردانی برای فیلم «دربند» از مسعود كیمیایی،فرزاد موتمن و احمد طالبی نژاد گفت: دربند برای من یك نقطه میمون داشت و آن هم این بود كه من را با مردم پیوند زد و من بیشتر در این فیلم خودم را به مردم نزدیك كردم و یا نقد منتقدان و خوشحالم كه این جایزه را از دست مسعود كیمیایی گرفتم.

سعید آرمند بعد از دریافت دیپلم افتخار برای فیلم «پرویز» گفت: از نویسندگان این فیلم و به خصوص مجید برزگر تشكر می كنم.

امیر سمواتی پس از دریافت تندیس بهترین فیلم برای «دربند» از رخشان بنی اعتماد،منوچهر محمدی،هادی منبتی و مجید مدرسی گفت: دربند حاصل رفاقت من با پرویز شهبازی است.

حواشی:

به دلیل عدم كنترل در ورود افراد، سالن مملو از جمعیت بود و حضور برخی از علاقه مندان به سینما در این مراسم هم مشهود بود كه عكس گرفتن با برخی بازیگران تا درب ماشین آنها ادامه داشت.

كیومرث پوراحمد كه علاقه زیادی به اهدای جایزه بابك حمیدیان داشت خیلی ذوق زده روی صحنه رفت و نسبت به اجرای كامران ملكی اعتراض كرد.

احمد طالبی نژاد نسبت به طولانی شدن مراسم اعتراض كرد و گفت طبق صحبت های آقای كیمیایی منتقدان نباید فیلم بسازند چرا كه از اجرای همین مراسم نشان دادیم كه ریتم بلد نیستیم.

برخی از منتقدین و اهالی سینما به دلیل پر بودن صندلی ها، گپ و گفت در بیرون را ترجیح دادند.

رئیس سازمان سینمایی، رئیس مركز گسترش سینمای مستند و تجربی، دبیر سی و دومین جشنواره فیلم فجر از حاضران این مراسم بودند.

هفتمين جشن منتقدان، ساعت 21:30 به دبيری «علی علايی» به كار خود پايان داد.