دوشنبه ۳۰ تیر ۱۴۰۴ - ۱۰:۳۲

علی اکبر ثقفی:

کاش چراغ سینمای ما علاوه بر «فیلم‌های کمدی» با فیلم‌های دیگر هم روشن باشد/ «دولت» فیلمسازان بااستعداد را شناسایی و از آن‌ها «حمایت» کند

علی‌اکبر ثقفی

سینماپرس: علی اکبر ثقفی معتقد است که شرایط اکران در سینمای ایران موجب آسیب دیدن فیلم‌های مستقل و اجتماعی شده و برای زنده ماندن و احیای این سینما باید قواعد اکران تغییر کند.

به گزارش سینماپرس، علی‌اکبر ثقفی کارگردان و تهیه‌کننده سینما که این روزها فیلم سینمایی «وحشی» به تهیه‌کنندگی او در سینماهای کشور در حال اکران است، در گفت‌وگو با ایلنا، اظهار کرد: جدا از تهیه و تولید فیلم‌ها، برخی از فیلمسازان که می‌خواهند اولین اثرشان را تولید کنند به ما مراجعه می‌کنند و فیلم «وحشی» هم اولین اثر خانم سروش بود که البته پیش‌تر یک تله‌فیلم هم ساخته بودند. من احساس کردم «وحشی» فیلمی زنانه است و چون کمتر فیلمی را دیده‌ام که اینچنین نگاهی به زنان داشته باشد، ترغیب شدم که این اثر را تهیه کنم.

ثقفی خاطرنشان کرد: البته تنها وجه زنانه بودن این فیلم نبود که نظر من را جلب کرد، به طور کل فیلمنامه «وحشی» اثر جالب توجهی بود و این فیلم با سرمایه‌گذاری مشترک خانم مستانه مهاجر ساخته شد و باید بگویم که خانم سروش در ساخت هم موفق عمل کرده و اثر با کیفیتی خلق کرده‌اند.

این تهیه‌کننده تأکید کرد: این فیلم سه سال پیش ساخته شد و امروز به اکران رسیده است. شرایط اکران در سینمای ایران به شکلی است که یک تهیه‌کننده نمی‌تواند برنامه‌ریزی چندانی برای اکران داشته باشد و همانطور که همه می‌دانند پس از شیوع کرونا و تا پیش از عید نوروز اکثراً فیلم‌های کمدی شانس اکران داشتند و من فکر می‌کنم در این چند سال سینمای اجتماعی مُرده و حالا مشغول تشییع آن هستیم و برای احیای آن باید شرایط اکران را تغییر دهیم.

وی افزود: وقتی به یک فیلم کمدی ۶۷۰ سالن داده می‌شود و به فیلم اجتماعی ۲۰ سالن، که همان ۲۰ سالن هم بدترین سانس‌هایشان را در اختیار فیلم اجتماعی قرار می‌دهند چطور می‌توان انتظار فروش منطقی و ادامه حیات این سینما را داشت؟ در این شرایط قطعاً بهترین فیلم‌ها هم شانسی برای موفقیت ندارند و اگر همین شرایط را برای فیلم‌های کمدی فراهم کنیم آن‌ها هم فروش چندانی نخواهند داشت. از طرفی یکی از عوامل فروش فیلم‌ها وابسته به تبلیغات است، فیلم‌های اجتماعی که با بودجه اندکی ساخته شده‌اند این امکان را ندارند که برای تبلیغات هزینه‌های میلیاردی در نظر بگیرند و به همین دلیل در تبلیغات هم نسبت به آثار کمدی کمتر مورد توجه هستند. این وضعیت به راحتی باعث می‌شود که سینمای اجتماعی هر روز ضعیف‌تر شود.

ثقفی تأکید کرد: کاش نیمی از ظرفیت سینمای ایران را به فیلم‌های کمدی اختصاص دهند و بیست درصد را به آثار ارزشی و دفاع مقدس، پانزده درصد را به فیلم‌های کودک و حداقل پانزده درصد را هم به فیلم‌های اجتماعی اختصاص دهند اما متأسفانه سینمای اجتماعی امروز حتی پانزده درصد هم از ظرفیت سینمای ایران را در دست ندارد. اختصاص دادن بخشی از ظرفیت سینماها به فیلم‌های اجتماعی باعث می‌شود که فیلم‌ها سهمی مشخص و ثابت داشته باشند و توسط سینمادارها زمان اکران و سانس‌ها تغییر نکند. من با این وضعیت برای نسل جوان نگران هستم، ما در دانشگاه‌ها، آموزشگاه‌ها و دیگر مراکز آموزشی هنرجویان بسیاری داریم که می‌خواهند به سینما ورود کنند و اگر در این شرایط با اولین آثارشان دچار شکست شوند، نمی‌توانند به مسیر خود در این سینما ادامه دهند.

وی افزود: دولت باید فیلمسازان بااستعداد را شناسایی و از آن‌ها حمایت کند، آموزشگاه‌ها هم باید هنرجویان بااستعداد خود را شناسایی کنند و برای این افراد امکان ادامه تحصیل و آموزش را فراهم کنند و بیهوده برای دریافت شهریه نیروهای آموزش دیده سینما تولید نکنند تا در آینده با انبوهی از دانش‌آموختگانی روبرو شویم که به دلیل‌عدم امکان فعالیت در سینما سرخورده شده‌اند. متأسفانه امروز فیلمسازان بسیاری داریم که مهجور و خانه‌نشین هستند.

تهیه‌کننده فیلم سینمایی «مردی که اسب شد» تصریح کرد: امروز سینمای ایران به دو بخش سینمای کمدی و سینمای دولتی تقسیم شده است، فیلم‌های کمدی که به هر طریق و با هر بهانه‌ای می‌خواهند مخاطب را بخندانند و به پول برسند و در مقابلشان فیلم‌های دولتی که سفارشی ساخته می‌شوند و کسی دغدغه فروش برای این فیلم‌ها ندارد چون پول تولید را دولت پرداخت کرده و پیش از ساخته شدن، عوامل دستمزد خود را برداشته و به سود رسیده‌اند. سینما در این شرایط اصلاً امکان تغییر و پیشرفت ندارد، سینمایی می‌تواند به شکوفایی برسد که دغدغه مخاطب داشته باشد، ما امروز به تهیه‌کننده‌هایی نیاز داریم که وقتی فیلم تولید می‌کنند، درآمدشان وابسته به فروش باشد و دغدغه اکران و سانس و سالن داشته باشند و اگر من امروز دغدغه فروش فیلم «وحشی» را دارم به این دلیل است که این فیلم یک اثر شخصی و مستقل است و باید بتواند سرمایه خود را برگرداند.

ثقفی درباره دغدغه ساخت فیلم سینمایی «وحشی» گفت: ما نباید اجازه دهیم که سینمای اجتماعی نابود شود، سینماگران مستقل همچنان در تلاش هستند که فیلم بسازند و جایی در سینمای ایران داشته باشند. فیلم «وحشی» هم به همین شکل ساخته شد و نویسنده، کارگردان و برخی از عوامل تولید دستمزد خود را در آن سرمایه‌گذاری کردند و بخشی از سرمایه از دل خود فیلم فراهم شد و ما سعی کردیم در این وضعیت به این شکل فیلمی اجتماعی تولید کنیم که متأسفانه باز هم این فیلم در اکران با بی‌مهری مواجه شده است.

این کارگردان خاطرنشان کرد: البته من مخالف فیلم کمدی نیستم و اتفاقاً معتقدم که فیلم کمدی ساختن کار بسیار سختی است و این ژانر یکی از مهم‌ترین ژانرهای سینما است. من به تازگی فیلمی کمدی کارگردانی کرده‌ام که هنوز اکران نشده و امید دارم حداقل بخشی از ضررهای مالی تولید فیلم‌های اجتماعی در این سال‌ها را از این طریق جبران کنم. روشن بودن چراغ سینما همواره مسئله امیدوارکننده‌ای است اما کاش چراغ سینمای ما علاوه بر فیلم‌های کمدی با فیلم‌های دیگر هم روشن باشد.

ثقفی درباره ساخت فیلم «وحشی» که اثری با محوریت زنان است، گفت: زن همیشه در جامعه ما نقشی محوری و جدی داشته و من آن را محدود به زمان حاضر نمی‌دانم اما در فیلم‌های ما معمولاً مردها قهرمان هستند و کمتر به زنان پرداخته‌ایم و «وحشی» یکی از همین معدود آثار است که قهرمان قصه‌اش یک زن است. ما سوژه‌های بسیاری در کشورمان داریم که می‌توانیم به آن‌ها بپردازیم و اتفاقاً می‌توانند سوژه‌های ملتهب و تلخی هم باشند. ما در خیابان بارها کودکان کار را می‌بینیم، یا افرادی که زباله‌گرد هستند اما آنقدر وجود آن‌ها عادی شده که دیگر به این افراد توجه نمی‌کنیم، من دلیل این بی‌تفاوتی را یک بی‌تفاوتی هنری و فرهنگی می‌دانم، ما باید از زوایای مختلفی به این معضلات نگاه کنیم تا به درک بیشتر و بهتری برسیم و سینما می‌تواند چنین قابلیتی داشته باشد. ما مدت‌هاست که فیلمی مثل «طبیعت بی‌جان» نداریم، فیلمی که ما را به درکی از زندگی یک سوزنبان پیر می‌رساند، کسی که سال‌ها در ایستگاه قطار کار کرده و حتی نمی‌داند بازنشستگی چه معنایی دارد، اگر چنین فیلم‌هایی ساخته شوند ما نسبت به بازنشستگان بی‌تفاوت نخواهیم بود، اگر فیلم درباره خانه سالمندان ساخته شود مردم به درک بهتری از شرایط آن‌ها می‌رسند و به طور کل فیلم کمک می‌کند که بی‌تفاوتی نسبت به یکدیگر در جامعه از بین برود و «وحشی» هم قصه زنی را به تصویر می‌کشد که شاید نمونه‌هایش در جامعه‌مان زیاد باشد و ما باید به درکی از آن‌ها برسیم. من به همین دلیل تأکید دارم که هر طور شده باید سینمای اجتماعی را زنده نگاه داریم؛ سینما فقط برای خندیدن نیست.

این تهیه‌کننده درباره تأثیر جنگ تحمیلی دوازده روزه بر فروش «وحشی» گفت: وقتی اتفاقی مثل جنگ رخ می‌دهد و بسیاری از مردم مجبور به ترک منازل خود می‌شوند و معضلات و مصائب بسیاری متوجه زندگی‌شان می‌شود نمی‌توان انتظار داشت که سینما هم در این دوران رونق داشته باشد. با این حال من از این نظر که فیلم‌ها به اکران خود ادامه دادند و آثار در حال اکران موجب روشن ماندن چراغ سینما شدند، خوشحالم و اگر فیلم «وحشی» توانسته باشد خانواده‌ای را در دوران جنگ دوازده روزه ساعاتی از استرس جنگ بیرون بیاورد و این حس را منتقل کند که زندگی همچنان جریان دارد، برایم خوشحال‌کننده است. روزهای جنگ وقتی از خانه بیرون می‌آمدم و خیابان‌ها را می‌دیدم، اگر خیابان شلوغ و پرجمعیت بود خوشحال می‌شدم که مردم همچنان هستند و زندگی در شهر ادامه دارد و کمترین فروش سینماها هم برای امیدوارکننده بود.

تهیه‌کننده فیلم سینمایی «هلن» در پایان اظهار کرد: ریاست سازمان سینمایی با ما در این مدت همکاری خوبی داشت و به ما قول داده‌اند که از فیلم‌های در حال اکران حمایت کنند و آغاز زمان اکران این آثار از چهارشنبه هفته گذشته محسوب شود.

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.