«فرید قبادی» بازیگر سینما و تلویزیون در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس در مورد انحصارگرایی و ایجاد مافیای بازیگری در سینما و تلویزیون اظهار داشت: این موضوع تنها مختص سینما نیست؛ در تمامی حرفه‌ها چنین مسئله‌ای وجود دارد. دانشجویان و علاقه‌مندان به ورود در این حوزه‌ها بسیارند، اما ظرفیت بازار کار محدود است و در نتیجه، رقابت بسیار سنگین می‌شود.

وی افزود: در مورد اینکه چرا همواره تعداد خاصی از هنرمندان و چهره‌های شناخته‌شده در پروژه‌ها حضور دارند، باید گفت این مسئله بیشتر به سیاست‌گذاری مدیران بازمی‌گردد. در واقع، تصمیم‌گیری نهایی در بسیاری از پروژه‌ها، نه از سوی کارگردان یا تهیه‌کننده، بلکه از سوی مدیران رسانه‌ای صورت می‌گیرد. به‌ویژه در تلویزیون و پلتفرم‌های رسمی، حضور برخی بازیگران منوط به شرایط و معیارهایی‌ست که از سوی مدیران تعیین می‌شود.

بازیگر فیلم های سینمایی «حدود۸صبح» و «قصیده گاو سفید» در مورد شرایط انحصارگرایی در سینما تصریح کرد: در سینما این روزها اغلب انتخاب بازیگر بر اساس شاخص‌های فروش انجام می‌گیرد. بازیگری که محبوب‌تر است و گیشه بیشتری به همراه دارد، در اولویت انتخاب قرار می‌گیرد. به‌عبارتی، اقتصاد سینما امروز نقش تعیین‌کننده‌تری نسبت به خودِ مقوله هنر ایفا می‌کند. پلتفرم‌ها نیز به‌دنبال جذب بیشتر مخاطب هستند؛ از این‌رو، انتخاب بازیگر بر مبنای سودآوری است، نه لزوماً کیفیت هنری.

قبادی با انتقاد از رویکرد مدیران رسانه ملی بیان کرد: در سه سال اخیر، با حضور برخی مدیران خاص، رویکرد تلویزیون به سمت معرفی چهره‌های جدید سوق پیدا کرده است. این سیاست به‌صورت آگاهانه و با تعمد دنبال شده و هدف آن، فاصله گرفتن از بازیگران شناخته‌شده و ایجاد فرصت برای نسل جدید بوده است.

او ادامه داد: البته ایجاد فضا برای بازیگران جدید، در ذات خود اتفاق مثبتی‌ است و می‌تواند به پویایی فضای رسانه‌ای کمک کند. اما مشکل زمانی ایجاد می‌شود که این روند به انحصارگرایی جدیدی منجر شود. همان‌گونه که انحصارگرایی در پلتفرم‌ها و سینما با تمرکز بر چند چهره خاص آسیب‌زا بوده، افراط در حذف بازیگران شناخته‌شده نیز می‌تواند به تولید و جذب مخاطب ضربه بزند.

وی تاکید کرد: آنچه به‌نظر می‌رسد، راه‌حل منطقی و حرفه‌ای، تلفیق این دو رویکرد است: هم بهره‌گیری از چهره‌های باسابقه و شناخته‌شده، و هم ایجاد فرصت برای نیروهای تازه‌نفس و مستعد. چنین ترکیبی می‌تواند تعادل ایجاد کرده و از آسیب‌های ناشی از افراط و تفریط جلوگیری کند.

بازیگر مجموعه های تلویزیونی «دلدادگان» و «بچه مهندس۳» با بیان این مطلب که وقتی فضا محدود می‌شود و انتخاب‌ها از دایره‌ای بسته صورت می‌گیرد، بازیگرانی که صرفاً به واسطه پخش مداوم در آثار حضور دارند، به چهره‌های شناخته‌شده تبدیل می‌شوند؛ اظهار داشت: در چنین شرایطی، دیگر کیفیت واقعی بازیگری و تسلط فرد بر نقش، در اولویت قرار نمی‌گیرد؛ آنچه اهمیت می‌یابد، میزان آشنایی مخاطب با چهره است. در واقع، مخاطب به تکرار این چهره‌ها عادت می‌کند و آن‌ها به‌مرور تبدیل می‌شوند به بازیگرانی تثبیت‌شده فارغ از اینکه سطح فنی و هنری بازی‌شان در چه حدی است. این موضوع، متأسفانه یکی از دغدغه‌های اصلی مدیران فرهنگی ما نیست.

قبادی همچنین در خصوص منقطع شدن رابطه تئاتر و سینما تصریح نمود: واقعیت این است که نوعی بیماری سیستماتیک، کلیت این حوزه را درگیر کرده است. زمانی که یک نظام دچار مشکل ساختاری می‌شود، تمام اجزای آن تحت تأثیر قرار می‌گیرند. تئاتر نیز از این قاعده مستثنا نیست.

وی افزود: امروز در تئاتر نیز کمتر شاهد ظهور چهره‌های جوان و خلاق هستیم. وضعیت تئاتر نیز به سمت تولیدات تجاری و اصطلاحاً «تئاتر بفروش» سوق یافته است مشابه همان روندی که در سینما در جریان است.

وی متذکر شد: با این حال، باید گفت که صحنه تئاتر همچنان ظرفیت‌های بالایی دارد. برخلاف تلویزیون و سینما، در تئاتر نمی‌توان با ترفندهای کارگردانی، لنز دوربین یا تدوین، ضعف بازیگر را پوشاند. تئاتر عرصه‌ای‌ست که بازیگر را به‌صورت واقعی محک می‌زند. بنابراین، بازیگری که توانایی فنی نداشته باشد، امکان رشد و ماندگاری در تئاتر را نخواهد داشت.

«فرید قبادی» در پایان این گفت و گو خاطرنشان ساخت: مهجور ماندن تئاتر از گذشته تاکنون یکی از واقعیت‌های همیشگی این عرصه بوده است. سینما و تلویزیون ما، در مقاطعی، نگاهی مثبت به تئاتر داشتند و از ظرفیت‌های آن بهره بردند؛ اما متأسفانه این پیوند دوباره تضعیف شده است. گاه، وقتی یک بازیگر تئاتری که سال‌هاست در این حوزه فعالیت دارد ـ وارد فضای سینما می‌شود، موجب تعجب و تحسین اهالی سینما می‌گردد؛ حال آنکه آن استعداد همیشه وجود داشته، فقط به آن توجهی نشده است.