«سید مجتبی ابطحی» دبیرکل کنفرانس بین المللی حمایت از انتفاضه فلسطین در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس با انتقاد از وضعیت عملکرد نهادهای فرهنگی کشور در مواجهه با دشمن خبیث صهیونی بیان کرد: در سال‌های اخیر، بیشتر فعالیت‌های فرهنگی ما در فضای تقلیدی و سنتی باقی مانده و متناسب با شرایط روز حرکت نکرده است. از نظر انجام کارهای فرهنگی، ما به شدت عقب هستیم و برخی حتی باور ندارند که ارزش و تأثیر این آثار، اگر از کارهای نظام کمتر نباشد، برابر با آن است.
وی یادآور شد: با این حال، معمولاً برای کارهای سخت و پیچیده، هزینه، وقت، نیرو، پرسنل و فرصت زیادی صرف می‌کنیم، اما هنوز به درستی باور نداریم که کارهای نرم و فرهنگی تا چه حد می‌تواند تأثیرگذار باشد. این‌گونه فعالیت‌ها بسیار ارزشمند هستند، ولی متأسفانه کشور ما در این زمینه به اندازه کافی پیشرفت نکرده است.
مشاور ریاست مجلس شورای اسلامی با بیان این مطلب که امروزه عصر اختصار است؛ اظهار داشت: در این مدت، من پیام‌های کوتاه یک فردی مانند آقای جولانی در سوریه را رصد کردم. با وجود اینکه گمان میکردیم فرد غیرمتمدنی است و در شرایط نامناسب و تربیت نادرست قرار دارد، اما پیام‌های بسیار کوتاه بین ۲۷ تا ۶۰ ثانیه ایشان، تأثیر فوق‌العاده‌ای دارند و راهنمای نقشه راهی است که هیچ حدی ندارد. ما باید از این شیوه‌ها یاد بگیریم؛ فرصتی که در یک لحظه و از طریق مولتی‌مدیا با یک عکس، یک تصویر یا یک لحظه، هزاران پیام منتقل می‌شود.
وی متذکر شد: پیام‌های طولانی و تکرار مکرر الفاظ و القاب، گذشته است. نسل امروز قادر است با یک نگاه، به اندازه یک کتاب مطلب بیاموزد و این ظرفیت هنر است که می‌تواند مؤثر باشد. یک تابلو، یک کاریکاتور یا یک فیلم می‌تواند زندگی یک فرد را تغییر دهد.
او ادامه داد: در این حوزه، ما با وجود الگوها و ستاره‌های درخشانی که داریم که اگر یکی از آن‌ها در کشورهای دیگر بود، سال‌ها روی آن سرمایه‌گذاری می‌شد همچنان عقب هستیم.
سردار ابطحی با بیان این مطلب که نهادهای فرهنگی دو مشکل عمده دارند؛ تصریح نمود: اول گرفتار روزمرگی شده‌اند و دوم، فعالیت‌هایشان بر اساس عشق و اراده نیست. بسیاری از افرادی که وارد نهادهای فرهنگی می‌شوند، صرفاً برای کار روزمره است و انگیزه‌ای فراتر ندارند.
وی افزود: از نظر من، نهادهای رسمی فرهنگی و تبلیغاتی فاقد توان لازم هستند؛ زیرا بسیاری از کارکنان آن‌ها دچار روزمرگی عجیبی شده‌اند و اغلب بر اساس انتخاب و باور وارد این حوزه نشده‌اند. افرادی که وارد نهادهای فرهنگی شده‌اند، غالباً تحت شرایط بحرانی شغل و زندگی قرار دارند؛ در آستانه ازدواج یا در شرایطی که مجبورند کاری را شروع کنند. در حالی که کار هنری و فرهنگی باید کاری عاشقانه و روحی باشد و بارور شود.
«سید مجتبی ابطحی» در پایان این گفت و گو خاطرنشان ساخت: ما باید انجمن‌ها، نهادهای مردمی و ساختارهای غیررسمی را تقویت کنیم تا فعالیت کنند؛ کسانی که با عشق و باور وارد کار می‌شوند و برای آثارشان اهمیت قائل‌اند و کارشان را مال خود می‌دانند.
ارسال نظر