کارگردان فیلم های سینمایی «زمانه» و «نیش زنبور» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: بخشی از وضعیت فیلمنامه ها و فیلم های سینمایی ما که شاید به مذاق منتقدان و کارشناسان سینما خوش نیاید به فرهنگ عامه و همچنین نگاه دست اندرکاران سینما باز می گردد.

وی ادامه داد: امروزه مسائل اقتصادی نیز بسیار مهم شده و بخشی از نگاه مدیران و هنرمندان به سمت درآمدزایی از سینما دوخته شده است. همچنین حمایت های دولت نه فقط به لحاظ مالی بلکه به لحاظ فراهم کردن شرایطی که از نظر ذهنی و عینی بتواند انواع دیگر فیلمسازی در کشور انجام شود مهیا نیست.

صلاحمند تأکید کرد: ما نمی توانیم سینما را منفک از تلویزیون بدانیم. تلویزیون ما اگر پربار باشد سینما هم پربار است چرا که پایه و مبنای فرهنگی را تلویزیون و رسانه ها می گذارند. این روزها تلویزیون و صدا و سیما به این وظیفه به خوبی عمل نمی کند در نتیجه دو بخش داریم یک بخشی از مردم که بیننده سریال های خودمان هستند و بخش دیگری که متأسفانه مخاطب سریال های ماهواره ها هستند. سریال‌های ماهواره ها هم جز اینکه فرهنگ عامه مردم را از نظر روابط شخصی و فرهنگ سازی عمومی منهدم کند کار دیگری نمی کند. ما وقتی بی توجه به این مسائل باشیم در نتیجه تماشاگر ایرانی آنچه می خواهد پدیده راحت و قابل هضم است. مخاطب امروزی نمی خواهد دچار چالش شود و زیاد فکر کند و هنرمندان و مدیران هم به این وضعیت دامن می زنند.

وی با بیان اینکه رویه کنونی سینما را به قهقرا می برد تصریح کرد: این سینمایی که این روزها به اسم کمدی به خورد مخاطب می دهند تنها عنوان کمدی را به یدک می کشد و به هیچ وجه کمدی نیست؛ در بهترین شرایط می توان به این سینما عنوان «هجو» داد؛ آنچه در این سینما بیان می شود اصلا ربطی به سینمای کمدی ندارد. سینمای کمدی واقعی سینمای تفکر و اندیشه است؛ بدیهی است اگر اندیشه باشد پایه های دیگر سینما هم بارور می شود اما افسوس که کسی به فکر این اتفاق نیست.

این سینماگر متذکر شد: بنده معتقدم تهیه کنندگان شاه کلید حل بحران سینما هستند اما تهیه کننده ای که به طور واقعی دغدغه سینما داشته باشد. الآن هر کسی می تواند به عنوان تهیه کننده بیاید و فیلمی بسازد و به خورد مردم بدهد و در این شرایط سرند شدن کسانی که شیرازه کار در دست شان است می‌تواند کمک شایانی به سینما کند. منظور این نیست دولت بیاید و تهیه کنندگان را گزینش کند. منظور این است که باید تهیه کننده ها دارای بینش و انگیزه باشد. تهیه کنندگان نباید کاسبکار باشند اما افسوس که این روزها تجارت ‌و کاسبی از سینما هدف بسیاری از تهیه کنندگان شده است.

صلاحمند ساخت فیلم های کمدی مانند «اجاره نشین ها» را به نفع سینما دانست و در این باره یادآور شد: ما باید بدانیم قطعا مردم از چنین فیلم هایی استقبال می کنند. پس می توانیم با یک تیر چند نشان بزنیم و ضمن اینکه فیلم کمدی تولید می کنیم اثری باشد که درونمایه اش بتواند کمی مخاطب را تکان دهد.

وی متذکر شد: ما باید ۹۰ درصد مردم که به سینما نمی روند را به سینما بکشانیم. ما باید با فیلم های خارجی که می شود در ایران نمایش داد رقابت ایجاد کنیم. سینما باید به خود را به مردم نزدیک کند. ما باید بدانیم اگر مردم فیلم هایی مانند «فسیل» را می بینند جدی اش نمی گیرند؛ این فیلم ها به عنوان یک مسخرگی یا پدیده مسخره است که مردم را ساعتی سرگرم می کند.

این کارگردان ادامه داد: امروزه فیلمنامه نویسان ما دو دسته شده اند؛ یک عده کاملاً به صورت انتزاعی سر جای خودشان ایستادند و یک عده دیگر خودشان را دست تهیه کننده و بازار قرار دادند اما مسأله اینجا است که تلفیق این دو تا راه نجات سینما است. کار فرهنگی همانطور که در تاریخ نشان داده قهر ناپذیر است. قهر کردن با فرهنگ نوعی کار ضد فرهنگی است از این رو من امیدوارم فیلمنامه نویسان متبحر و درجه یک ما هرگز به دلیل شرایط فعلی سینما از ادامه حضور در این عرصه قهر نکنند.

وی تأکید کرد: فیلمساز اگر وظیفه ای برای خودش قائل است باید مردم را درک کند اما یکی دو قدم جلوتر از مردم حرکت کند. الآن فیلمسازان و فیلمنامه نویس ها نباید انتزاعی فکر کنند و ضروری است که درک درستی از شرایط جامعه و فهم و شعور مردم داشته باشند. این نوع فیلمسازی می تواند موفق باشد.

صلاحمند در پایان این گفتگو گفت: دغدغه مندان و علاقمندان به هنرهفتم باید دور هم جمع شوند و وضعیت فیلمنامه نویسی در کشور را آسیب شناسی کنند. ما باید معضلات را شناسایی کنیم، باید راه های رسیدن به فیلمنامه و فیلم های خوب را پیدا کنیم تا ان شاالله از این بحران خارج شویم.