به گزارش سینماپرس، با گذشت دومین هفته از تعطیلی‌های ناشی از شیوع موج چهارم کرونا هنوز هیچ روزنه امیدی برای بازگشایی سینماها که نمانده هیچ بلکه به طور یقین با وجود شرایطی که به وجود آمده و بیمارستان‌های تهران طبق اعلام مسئولان وزارت بهداشت حتی یک تخت خالی هم ندارند بعید به نظر می‌رسد سینماهای تهران به این زودی بتوانند بار دیگر حضور مخاطبان را در خود ببینند.

نهادهای زیادی در رابطه با سینمای کشور وجود دارد که موقعیت اظهار نظر در مورد وضعیت بلاتکلیف سینما را دارند اما در شرایطی که ستاد ملی مبارزه با کرونا هر روز خبر از شدت شیوع ویروس و وضعیت بد کشور به ویژه تهران می‌دهد، نهادهای سینمایی حتی از برگزاری یک جلسه ساده برای پیدا کردن راه حلی در جهت برون رفت از این وضعیت باز مانده‌اند.

حال در شرایط سخت کرونایی که بیشتر مشاغل با مشکل و تعطیلی مواجه شده‌اند اما سینما به عنوان رسانه‌ای که تنها راه کسب در آمد و زنجیره اقتصادی‌اش به حضور مخاطب وصل است این روزها با استرس و افسردگی بسیار شدید اهالی سینما اعم از بازیگران، تهیه کنندگان، کارگردانان و از همه مهم تر با شرایط بد عوامل پشت صحنه سینما مواجه شده است.

عوامل پشت صحنه سینما جزو مظلوم ترین قشری هستند که در جریان این همه سال سابقه سینمای ایران با کمترین دستمزد نسبت به باقی عوامل به ویژه بازیگران در فیلم‌های سینمایی حاضر شده و از جان خود مایع گذاشته‌اند اما حال در این روزهای سخت کرونایی که اکثر پروژه ها یا کارشان به تعطیلی کشیده شده و یا در مرحله پیش تولید یک سال است که باقی مانده‌اند، این قشر زحمت کش مجبور است در خانه بماند و چشم به تماسی از سوی تهیه کنندگان بدوزد بلکه بتواند با حضور در یک اثر معیشت زندگی خود را تامین کند.

بازیگر، تهیه کننده و کارگردانان آثار سینمایی شاید تا حدی در طی این سالها پول و در آمد داشته اند که بتوانند با این توقف کاری و تعطیلی‌های غیره منتظره زندگی خود را جلو ببرند اما عوامل پشت صحنه سینما اعم صدا بردار، صداگذار، گروه تدارکات، طراحان لباس، گریمور ها و ... چگونه در این روزهای سخت بیکاری می‌توانند به معیشت زندگی خود رسیدگی کنند.

بنا بر گفته ها و شنید ها بسیاری از عوامل پشت صحنه سینمای ایران طی یک سال گذشته مجبور شده اند به شغل‌های دیگر مثل مسافرکشی، فروشندگی و کار در خانه روی بیاورند و این سخت ترین بخشی است که می‌تواند ویترین خوش آب و رنگ سینما را بر هم بزند.

یک صدابردار سینما در گفت‌وگو با میزان پیرامون روزهای سخت تعطیلی آثار سینمای و مجبور به بیکار شدن و در خانه ماندن گفت: دقیقا از یک سال و چندین ماه گذشته که با شیوع ویروس کرونا مواجه شدیم دیگر برای هیچ پروژه‌ای با من تماس گرفته نشده تنها یک تماس از سوی کاری داشتم که به دلیل داشتن لوکیشن‌های استانی به من گفتند که هیچ تضمینی برای ادامه کار به شکل ثابت وجود ندارد و هر زمان ممکن است که کار با ابطلای یکی از عوامل به ویژه بازیگران متوقف و برای مدت طولانی تعطیل شود.

وی در همین رابطه ابراز کرد: به همین خاطر دستمزد در نظر گرفته شده را به شکل روزانه پرداخت می‌کنند که مبلغ پیشنهاد شده به قدری ناچیز و همراه با اما و اگر بود که نتوانستم بپذیرم، از طرفی من مادر و پدر سالخورده و بیماری دارم که بسیار وضعیت حساسی دارند با این وجود هم نمی‌توانم ریسک رفت و آمد به شهرهای دیگر را به جان بخرم و هم نمی‌توانم آنها را تنها بگذارم  به همین خاطر همیشه بیشتر پیشنهاد پروژه‌های سینمایی را قبول می‌کردم که در تهران باشد که در صورت لزوم بتوانم خودم را به خانواده‌ام برسانم.

***این تنها یک نمونه از نمونه‌های عوامل پشت صحنه سینما است، یکی از افراد گروه تدارکات سینمایی که سن بالایی هم دارد در گفت‌وگو با خبرگزاری میزان ضمن اشاره به وضعیت بد معیشت زندگی خود گفت: نمی‌دانم این همه سالی که در سینما وقتم و جانم را گذشتم و چه شب‌هایی که زن و بچه ‌ام را به خاطر سختی کار ندیدم حالا نتیجه‌اش را کجا و توسط چه کسی باید بگیرم، چرا نباید عوامل پشت صحنه سینما که مهمترین بخش از ساخت آثار هستند در نهادهای سینمایی به رسمیت شناخته نشوند و حداقل برای این روزهای سخت یک دفترچه بیمه ساده و یا حقوق بازنشستگی نداشته باشند.

وی در همین رابطه اظهار کرد: برای من سوال است هیچ کدام از مسئولین سینمایی به فکر ما نیستند، حتی به ذهنشان خطور هم نمی‌کند که قشری هم در سینمای ایران وجود دارد که نیاز به حمایت به ویژه در روزهای سخت کرونایی دارند.

***ماجرای این روزهای سینما تنها به اینجا و قشر پشت صحنه سینما ختم نمی‌شود بلکه این روزها بسیاری از بازیگران پیشکسوت سینما نیز از خانه نشینی در شرایط سخت کرونای و نداشتن حقوق بازنشستگی و بیمه رنج برده و گلایه دارند.

آنچه مسلم است وضعیت کرونا و آینده آن مشخص نیست شاید برای خیلی از ما این توقع می‌رفت که پس از یک سال چند ماه این ویروس منحوس بار خود را بسته و از بین برود اما در این روزها نه تنها این اتفاق نیفتاده بلکه ما شاهد موج چهارم ویروس کرونا آن هم به شکل بسیار شدیدتری هستیم که آینده نه تنها سینمای ایران بلکه دیگر هنرها را یک بام دو هوا گذاشته و مشخص نیست چه شرایطی در انتظار دست‌اندکاران این هنر است، بنابراین منطقی ترین راه در حال حاضر حمایت و نظارت جدی و کامل مسئولین سینمایی به تمام اقشار سینمای کشور است تا عوامل پشت صحنه و پیشکسوتان عرصه بازیگری در این روزهای سخت کرونایی بتوانند خود را برای روزهای پسا کرونا سر پا نگاه دارند.