صفری در ابتدای این گفتگو اظهار داشت: نرفتن به سراغ تحقیق و پژوهش توسط فیلمسازان را نمی توان به دلیل اهمال و سستی آن ها دانست، همه فیلمسازان به کارشان علاقه دارند و من شاهد آن هستم که کارهای بسیار سختی نیز انجام می دهند. دلیل اصلی کنار گذاشتن این بخش مهم بودجه است که متأسفانه آنطور که لازم است برای محقق و پژوهشگر در نظر گرفته نمی شود و این اتفاق تنها به تلویزیون برنمی گردد چرا که در فیلم هایی که ارتباطی به تلویزیون ندارند نیز به وفور دیده می شود.  

کارگردان فیلم «جنگل خاکستر» در ادامه این بحث خاطرنشان کرد: درباره تحقیق و پژوهش بحث های بسیاری می شود و سرمایه گذاران برآوردهایی برای این بخش در نظر می گیرند اما پس از ساخت فیلم هیچ اثری از آنها در محصول پایانی دیده نمی شود.

این کارگردان تصریح کرد: ما در تیتراژ خیلی از فیلم های مستند نام محقق و پژوهشگر را می بینیم اما در کلیت فیلم تأثیراتی از عملکرد پژوهشگر چندان دیده نمی شود.

وی در ادامه افزود: تحقیق و پژوهش جنبه پیش پا افتاده ای به خود گرفته و توجه چندانی به آن نمی شود، فیلمسازان وقتی اطلاعات مختصری به دست می آورند با اتکا به همان اطلاعات شروع به ساخت فیلم می کنند و پس از پایان کار کسی به آن ها ایراد نمی گیرد و فیلم ها با هزاران ایراد نمایش داده شده و به آماری برای جشنواره ها تبدیل می شوند.

صفری در ادامه این بحث خاطرنشان کرد: تهیه کننده ها در اغلب اوقات به این مباحث توجه نمی کنند و معمولاً به مسائل دیگری فکر می کنند. ممکن است محصول نهایی از جلوه های بصری زیبایی برخوردار باشد اما از تحقیق و پژوهش کافی در آن خبری نیست و اطلاعات لازم را به مخاطب ندهد، بی شک چنین مستندی دارای نقص است و سفارش دهندگان باید در صورت وجود چنین نقصانی در فیلم آن را به فیلمساز برگردانند و خواستار ترمیم فیلم شوند.

این کارگردان با اشاره به اهمیت سینمای مستند در ثبت وقایع تاریخی اظهار داشت: اعتبار سینمای مستند را به بازنمایی واقعیت می دانم. به عنوان مثال اگر برای ساخت یک اثر سیاسی تحقیق و پژوهش کافی در نظر گرفته نشود فیلم دارای تاریخ مصرف کوتاهی می شود.

صفری در ادامه افزود: قصه هایی که در فیلم های مستند ما روایت می شوند معمولاً قصه های خود فیلمساز هستند و ارتباط چندانی با واقعیت ندارند. راهکارهایی که برای بهتر شدن وضعیت سینمای مستند می توان در نظر گرفت شامل مواضع مختلفی می شود. مسئولان با دیدن مشکلات مستندسازی در ایران شبکه مستند را راه اندازی کردند و از آنجا که با تولیدات کمی روبرو بودند و آثار شاخص کمی در سینمای مستند ما وجود داشت شروع به ساخت عجولانه فیلم های مستند کردند و فیلم هایی ساختند که خیلی سریع ساخته و پخش می شدند و این به کلیت سینمای مستند ضربه ای جدی وارد کرد.

این کارگردان در پایان این بحث افزود: بهتر است مسئولان بیشتر از اینکه به ارائه آمار فکر کنند و کمیت را ملاک خود قرار دهند کمی هم به کیفیت آثار بپردازند، سینمای مستند ایران را از این جشنواره زدگی نجات دهند و آن را به شاخصه های قدیم خود بازگردانند.