آغاز موج شوخی‌های دستی روی پرده سینما

سینماپرس: فارغ از تمام کلیشه‌های جنسی و فضای جنسیت‌زده‌ای که حامد محمدی در اکسیدان نیز تجربه کرده بود و این روزها تبدیل به شابلون گیشه و فیلم‌فروشی در سینمای ایران شده است، چهار انگشت را باید اثری نگران‌کننده برای جریان کمدی سینمای ایران دانست.

نگاهی به "بهشت گمشده"

فیلمی در ژانر کودک با محوریت سقط جنین!

سینماپرس: "بهشت گمشده" می‌خواهد با شعار "هنوز بهانه ای برای زندگی هست" مفاهیم ارزشمندی چون روابط انسانی، اخلاق، معجزه و قدرت ایمان را به تصویر بکشد اما به دلیل ضعف در فیلمنامه و شخصیت پردازی به شدت ناکام می‌ماند.

نقدی بر «همه می‌دانند» ساختۀ اصغر فرهادی

معضل حرامزادگی در اروپا؛ «همه می‌دانند»!

مشرق: موالید نامشروع حاصل رشد فزایندۀ قوانین فمینیستی هستند، چیزی که باعث شده است تا ازدواج در عصر حاضر کاملاً از رونق بیفتد. وقتی حقوق زن، بسیار بیشتر از حقوق مرد شود، آنگاه مردان به ازدواج تن نخواهند داد.

«آشغال‌های دوست نداشتنی» تاریخ: از جنبش سبز و منافقین تا اپوزیسیون خارج‌نشین +تصاویر

سینماپرس: از وضعیت نامطلوب نمایندگان روانی و توهم هواداران جنبش سبز که عبور کنیم و همراه منیر خانم وارد خانه‌اش بشویم، او را در مواجهه با شبکه‌های ماهواره‌ای می‌بینیم که اخبار دروغ را به او القا می‌کنند.

نقد شفاهی فیلم های در حال اکران؛

۷ فیلم تازه اکران شده نمی توانند نظر مساعد مخاطب حرفه ای سینما را جلب کنند/ در آشفته بازار اکران، جریان غلط فیلمسوزی همچنان ادامه دارد

سینماپرس: جبار آذین منتقد و مدرس سینمای کشور همزمان با اکران ۷ فیلم سینمایی «آشغال های دوست داشتنی» به کارگردانی محسن امیریوسفی، «جن زیبا» به کارگردانی بایرام فضلی، «هت تریک» به کارگردانی رامتین لوافی، «سوء تفاهم» به کارگردانی احمدرضا معتمدی، «ضربه فنی» به کارگردانی غلامرضا رمضانی، «قرارمون پارک شهر» به کارگردانی فلورا سام و «مأموریت غیرممکن» به کارگردانی یعقوب غفاری گفت: ۷ فیلم جدید اکران با اندکی تفاوت در ساختار و محتوا، اغلب از منظر ساختار هنری، سوژه نو و پرداخت سینمایی در رده های متوسط، زیر متوسط و اندکی بالاتر از متوسط قرار دارند و در مجموع نمی توانند نظر مساعد مخاطب حرفه ای سینما را جلب کنند.

نگاهی به فیلم «آشغال‌های دوست‌داشتنی»

کسی این فیلم را جدی نمی‌گیرد

جوان آنلاین: محسن امیریوسفی انبوهی از شعار سیاسی را که ریختن آن در قالب یک فیلم سینمایی کار سختی است به ضرب و زور دیالوگ به خورد فیلمش داده است.

نگاهی حقوقی به فیلم «قسم» محسن تنابنده

سینماپرس: محسن تنابنده دو اشتباه عمده و فاحش دارد. اشتباه دوم و مهمتر او حمله باالفاظی نامناسب به خبرنگاری است که برای حقیقت ایستاد و اشتباه اول و اساسی او در برداشت سطحی و غلط از متون تخصصی قانونی و عدم استفاده از حقوقدانان «متخصص» است.

نقدی بر فیلم «ماجرای نیمروز ۲: ردّ خون»

بلوغ کارگردانی در ردّ خون/ استیصال در انتخاب مسیر

سینماپرس: «ماجرای نیمروز ۲: ردّ خون» رشد کارگردانی و بلوغ نسبی فیلمساز در طراحی و ساختار خود را نشان می‌دهد اما در روایت، جای خود را گم کرده و نمی‌داند در کجای اثر بایستد و چه تصمیمی برای سرنوشت کاراکترهای خود بگیرد.

نقد شفاهی فیلم های در حال اکران؛

«پارادایس» یک کمدی نمای آشفته، «ترانه» اثری متوسط و «سندباد و سارا» فیلمی سرگرم کننده است

سینماپرس: جبار آذین منتقد و مدرس سینمای کشور همزمان با اکران ۳ فیلم سینمایی «پاردایس» به کارگردانی علی عطشانی، «ترانه» به کارگردانی مهدی صاحبی و «سندباد و سارا» به کارگردانی غلامرضا آزادی گفت: «پارادایس» یک کمدی نمای آشفته و فیلمی بی سر و ته و بی هویت، «ترانه» اثری متوسط در ژانر اجتماعی و «سندباد و سارا» فیلمی سرگرم کننده برای کودکان و نوجوانان است.

باز هم کینه ورزی نسبت به حکم قصاص!

سینماپرس: خط داستانی تکراری؛ دعوایی بر سر ناموس و کشته شدن یک طرف ماجرا و تلاش برای فرار از قصاص؛ این آن چیزی است که «جاندار» دنبال می‌کند اما با کمی پیچیدگی داستانی.

ای کاش سینمای ایران قهرمان‌های واقعی وطن را بیشتر ببیند

سینماپرس: «۲۳ نفر» جدای حظی که از خلوص نوجوانان قهرمان و پهلوان ایرانی به ما می‌دهد و جدای فیلمنامه، کارگردانی، موسیقی و بازی خوب نابازیگرانش، تلنگر خوبی برای سینمای ایران است.

نمایش سادیسم سیستماتیک از کجا نشات می‌گیرد؟

سینماپرس: سعید روستایی در دومین تلاش فیلمسازی خود علاوه بر ضعف‌های فرمی که در ساختار داستان (به خاطر دیالوگ‌های زیاد و اضافی) و در قاب‌بندی‌های دوربین دارد سعی بر تبرئه کردن مفسد و انداختن گناه آن به گردن سیستم نیز دارد و در این راه از سیاه‌نمایی نسبت به جامعه‌ی خود دریغ نمی‌کند.

«ماجرای نیمروز: رد خون» یک درام از مهدویان

رد خون شهید و جای پای جلاد

سینماپرس: «ماجرای نیمروز: رد خون» ادامه راهی است که مهدویان دو سال پیش آن را با موفقیت آغاز نمود؛ فیلمی خوب با قصه‌ای درباره حوادث تاریخ انقلاب اسلامی.

فیلم جدید آبیار خون تازه‌ای در رگ‌های سینمای رخوت‌زده، خموده و کم‌رمق ایران است

سینماپرس: نرگس آبیار با ساخت «شبی که ماه کامل شد» مانند یک بندباز ماهر عمل کرده است و پا به میدان پرریسکی گذارده که یک اشتباه می‌توانست همه تلاش او را بر باد دهد.

نگاهی به فیلم "جان‌دار"

مخاطب در اعماق خشونتی رادیکال غرق می‌شود

سینماپرس: در مواجه با فیلم‌هایی با مضمون قصاص، یا قتل متوفی دیده می‌شود، یا اعدام کردن قاتل یا درد و رنج خانواده‌هایی که قصد گرفتن رضایت را دارند. هر سه وضعیت رنج‌آور است.

نقد فیلم های حاضر در جشنواره؛

«۲۳ نفر» غرور ملی را به غلیان می اندازد

سینماپرس: بهناز وفایی وحدت عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران با ارسال یک یادداشت اختصاصی به سینماپرس نوشت: فیلم «۲۳ نفر» قصه‌ای برآمده از دوران جنگ را روایت می‌کند، روایتی آشنا که غرور ملی را به غلیان می اندازد، ۲۳ نوجوانی که هرکدامشان همانند یک پهلوان عمل کرده و پشت دشمن را به خاک مالیدند.

فیلم «یلدا» برای شبهه کردن در قانون قصاص ساخته شده است

سینماپرس: بهار ۱۳۶۱ وقتی لایحۀ قصاص در مجلس بررسی می‌شد، جبهه ملی و نهضت آزادی علیه آن یک راهپیمایی به راه انداختند. حضرت امام خمینی (ره) در ۲۵ خرداد ۱۳۶۰ در طولانی‌ترین سخنرانی‌ای که کرده‌اند، قصاص را از ضروریات دین و از نصوص صریح قرآن برشمردند. سپس جبهۀ ملی را به دلیل مخالفت با حکم ضروری دین، مرتد اعلام کرده به افراد نهضت آزادی هشدار دادند که خط و ربطشان را از جبهه ملی جدا کنند.

نگاهی به فیلم "شبی که ماه کامل شد"

جهش تکنیکی و پختگی آبیار خیره‌کننده است / فیلمی که یقه تماشاگر را می چسبد

سینماپرس: سال‌هاست که ویروس تکفیر به پیکره منطقه ما افتاده است و سال‌هاست که کشور ما، قلب منطقه‌ی غرب آسیا با تبعات آن دست و پنجه نرم می‌کند، اما در همه این سال‌ها در حسرت به تصویر کشیده شدن وحشت و دهشت فرقه استعمارساخته‌ی «تکفیر» بر پرده سینمای ایران بودیم.

نگاهی به فیلم «ناگهان درخت»

روشنفکران؛ ذلیل، بی‌خاصیت و عقده‌ای هستند؟

سینماپرس: اگر طبقه متوسط تیپیکال روشنفکر آنچنان که در «ناگهان درخت» می‌بینیم بچه ننه و ننر هستند،‌ ادعاهای بعدی روشنفکران برای چیست؟

فیلمی که از ابتدا انتهایش معلوم است را چرا باید دید؟

سینماپرس: جذابیت «یلدا» که تقریبا تمام آن در استودیو، اتاق فرمان و پشت صحنه یک برنامه تلویزیونی می‌گذرد، از همان برنامه تلویزیونی فراتر نخواهد رفت. واقعا کسی حاضر است برای تماشای یک قسمت از «ماه عسل» به سینما برود؟

وقتی دست فیلمساز از داستان خالی است

سینماپرس: روستایی در این فیلم نیز همچون کار اولش برای جبران کمبود داستان، با موقعیت‌های ملتهب و نفس‌گیر دوپینگ کرده است. گویی همه تلاش کارگردان این بوده تا توانمندی‌های خود در خلق صحنه‌ها و لحظات چشم‌گیر و تکان دهنده را اثبات کند.

نوجوانان ایرانی، شجاع‌تر از بابی‌ساندز

سینماپرس: درگیری آغازین فیلم با توجه به آشنایی حرفه‌ای کارگردان با فیلمبرداری، سکانس موفقی از کار درآمده و فضای جنگ و تیراندازی جذاب‌تر از مدل‌های مرسوم ساخته شده است.

نگاهی به فیلم "خون خدا":

پیامی ارزشمند با زبانی الکن

سینماپرس: «خون خدا» فیلمی به کارگردانی و نویسندگی مرتضی‌علی عباس میرزایی و تهیه‌کنندگی سیاوش حقیقی یکی از عجایب سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر می‌باشد.

نقد فیلم های حاضر در جشنواره؛

«شبی که ماه کامل شد» یک تراژدی درخشان سینمایی

سینماپرس: امیرافشار فتوحی عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران با ارسال یک یادداشت اختصاصی به سینماپرس نوشت: «شبی که ماه کامل شد» اثر نرگس آبیار فیلمی درظاهر سفارشی اما آبرومند است. چهارمین اثر خانم کارگردان، فیلمی متفاوت از آثار قبلی او است که اگر مخاطب ازقبل اطلاع نداشته باشد هیچ گاه به ذهنش خطور نمی کند که سکان دار گروه تولید این فیلم پر پروداکشن یک زن باشد.

نمایش تصویر سطحی از دختران امروزی در فیلم صدرعاملی

سینماپرس: «سال دوم دانشکده من» داستان دو دوست به نام‌های مهتاب و آواست. مهتاب به اصرار آوا همراه با دانشگاه به اردوی اصفهان می رود اما این سفر به جای خوشی و تفریح برای آنها به خاطره ای تلخ تبدیل می‌شود.

جشنواره فجر با طعم «زهر مار»! / فرهنگ ملی به پای سینماگران نابلد در حال ذبح شدن است

سینماپرس: این دیگر یک زهر مار واقعی است که فیلم فارسی‌های پیش از انقلاب را نیز روسفید می‌کند، از بسیاری از کمدی‌های مبتذل اکران امسال هم مبتذل‌تر است و این هم در فرم و هم در محتوا رقم خورده است و معلوم نیست با چه معیاری از فیلتر هیئت انتخاب جشنواره فجر انقلاب عبور کرده است.

هدیه وزارت ارشاد برای ۴۰ سالگی انقلاب؛

ترسیم سیمای چرک از ایرانِ بعد از جنگ و پناه بردن به یک فاحشه

سینماپرس: «درخونگاه» پر از دیالوگ‌ها و نماهای ضدجنگ و ضد المان‌های دهه ۶۰ از جمله کمیته‌ انقلاب است؛ آن هم در سالی که دیگر کمیته‌ای وجود ندارد! قهرمان فیلم پس از برملا شدن راز خانوادگی به یک فاحشه پناه می‌برد تا پس از ۸ سال روی آرامش ببیند!

«روزهای نارنجی» فیلمی سرد و بی روح است

سینماپرس: «روزهای نارنجی» ریتمی کند و کسالت بار و فیلمنامه‌ای الکن و پرحفره دارد. مخاطب تا نیمه داستان مدام از خود می پرسد این چه زندگی است که آبان دارد؟

نقد فیلم های حاضر در جشنواره؛

«سمفونی نهم»؛ سمفونی شادی و مرگ!

سینماپرس: امیرافشار فتوحی عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران با ارسال یک یادداشت اختصاصی به سینماپرس نوشت: با شنیدن نام «سمفونی نهم» قطعا اولین چیزی که در ذهن متبادر می شود آخرین اثر تکمیل شده بتهوون شهیر است. اما قطعا بنا ندارم بگویم بازتاب فیلم هنرمند نیز همسان سمفونی نهم بتهون است که نخست‌ وزیر زیمباوه آن را به‌ عنوان سرود ملی کشورش انتخاب کرد، واتیکان از این سمفونی دفاع کرد و یا سرود شادی موومان چهارم این سمفونی، به‌عنوان سرود رسمی اتحادیه اروپا انتخاب شد.

نگاهی به فیلم «قصر شیرین»؛

کاراکتر خوب برای فیلمسازانی، چون میرکریمی کاراکتر مرده است!

سینماپرس: فقط از یک فیلمساز ایرانی برمی‌آید که داستانش را از وسط ماجرا شروع کند و در همان حوالی هم آن را رها سازد. رضا میرکریمی با فیلم قصر شیرین تقریباً همین کار را با تماشاگر می‌کند. او ملغمه‌ای از حماقت، خودخواهی، بی‌مسئولیتی و جمعی از رذائل دیگر را در یک کاراکتر مرد جمع کرده و تماشاگر نگون‌بخت را به دنبال آن می‌کشد.