جمعه ۷ اردیبهشت ۱۳۹۷ - ۱۲:۱۷

«الیور استون» در کارگاه کارگردانی:

سیاستمدار نیستم/ صلح طلبی هستم که جنگ را به چشم دیده ام/ درباره تاریختان فیلم های جذاب بسازید

الیور استون

سینماپرس: کارگردان هالیوودی بعد ازظهر پنجشنبه ۶ اردیبهشت در کارگاه کارگردانی درباره جریان فیلمسازی و نسبتش با سیاست صحبت کرد.

به گزارش سینماپرس، کارگاه آموزشی «کارگردانی» با حضور الیور استون، حبیب رضایی، گادفری چشایر، نادرطالب زاده، امیراسفندیاری معاون بین الملل جشنواره جهانی فیلم فجر، شادمهر راستین مدیر باشگاه جشنواره، سیف اله صمدیان مدیر رویدادهای ویژه جشنواره، عوامل فیلم «سد معبر» در هشتمین روز جشنواره جهانی فیلم فجر بعد ازظهر پنجشنبه ۶ اردیبهشت ماه در سینما فلسطین برگزار شد.

امیر اسفندیاری با اشاره به این که به دلیل بازدید الیور استون از موزه عبرت جلسه کارگردانی با تاخیر برگزار شده است، گفت: آقای استون علاقه مند بودند که مکان های بسیاری را در ایران ببیند. دیروز از موزه صلح بازدید کردند و در مورد مواد شیمیایی که در این جنگ استفاده شده و تاثیراتی که روی انسان ها داشته است، زیاد سوال پرسیدند.

برای شما ایرانی ها نگرانم

استون درباره ایران گفت: من فکر می کنم شما حس مرا هنگامی که انگلیسی صحبت می کنم دریافت می کنید. این چند روزی که ایران بودم و از شهرهای اصفهان و کاشان دیدن کردم بسیار به من خوش گذشته است. مردم تهران بسیار خونگرم و مهربان هستند و من دراین روزها چهره های شاد و بشاش بسیاری دیدم. ما به بازار تهران رفتیم و در آنجا قدم زدیم.

وی ادامه داد: آدم های خوب بسیاری در این کشور دیدم و همین مرا برای شما نگران می کند چون تهدیدهای زیادی از غرب و شرق علیه شما و کشورتان وجود دارد.

استون تاکید کرد: من دیروز به موزه صلح رفتم و از نزدیک با سلاح های شیمیایی و گازهایی که علیه مردم شما استفاده شده آشنا شدم. تعداد قربانیان مرا وحشت زده کرد. با این حال هنوز از آمار قربانیان این جنگ اطلاعات دقیقی وجود ندارد. اگر کسی در بین شما هست که می تواند تعداد دقیقی از آمار کشته شدگان جنگ ایران و عراق به من بدهد، خواهش می کنم بعد از جلسه پیش من بیاید چون بسیار علاقه مند هستم بیشتر در این باره بدانم.

این کارگردان با اشاره به جنگ ایران وعراق گفت: آمریکا به کشورهایی که به نیابت از ما می جنگند، گاز خردل داد و این خواسته ریگان رییس جمهور وقت آمریکا بود.

استون با اشاره به این که بازدید از موزه «عبرت» برایش غم انگیز و در عین حال تاسف بار بوده است، بیان کرد: البته من از این دست موارد زیاد دیده ام، مثلا کمپ نازی ها در آلمان یا کامبوج را دیدم که همزمان با جنگ شما دچار مشکلات شده بود. همه آنها دردناک بودند و می توانم بگویم برایم در عین حال که عادی شده، همچنان تاسف برانگیز است.

درباره تاریختان فیلم های جذاب بسازید

کارگردان فیلم «جوخه» عنوان کرد: می خواهم به شما نکته کوتاهی بگویم که بسیار اهمیت دارد؛ خاطرات بسیار مهم هستند. نسل گذشته شما در حال پیر شدن هستند و به زودی از بین می روند. شما جوانان فیلمساز باید پیش از این که آنها را از دست بدهید، خاطراتشان را ثبت کنید. دیروز من فیلمی درباره شاه ایران دیدم که با منابع دولتی ساخته شده بود و فیلم خوبی نبود. یادتان نرود اگر شما وضعیت ایران را در زمان شاه فراموش کنید، کار شما تمام است. آلمان از جنگ جهانی دوم درس گرفت و آن را در مدارسش تدریس کرد اما در ژاپن هیچکس از جنگ جهانی دوم اطلاع ندارد.

استون درباره فیلم هایش گفت: من همیشه سخت کار کردم و برخی از فیلم هایم خیلی دیده نشده است. دیروز در کنفرانس خبری ام اشاره کردم که در فیلم «دبلیو» که درباره جرج دبلیو بوش پسر صحنه ای از مسئولان امنیت ملی آمریکا دارم که دور یک میز نشسته اند و در مورد خاورمیانه صحبت می کنند. درباره این که می خواهند حکومت را در هفت کشور این منطقه تغییر دهند و ایران برایشان جایزه است. آنها فکر می کنند ایران راه ورودشان به اوراسیاست.

او ادامه داد: بنابراین شما باید در مورد انقلاب خودتان فیلم بسازید اما فیلم های جذاب و سرگرم کننده بسازید. نمی شود چنین فیلم هایی را خشک ساخت. من به فعالیت های خودم در طول ۱۸ سال گذشته افتخار می کنم. من در یکی از مستندهایم با نام «تاریخ ناگفته آمریکا» تلاش کردم در طول ۱۲ ساعت بسیار دقیق و دراماتیک به تاریخ بپردازم. متاسفانه از سال ۲۰۰۰ به بعد دولت آمریکا به هیولایی تبدیل شده که واقعا وضعیت وحشتناکی برای ما به وجود آورده و حتی به لحاظ تجاری من نتوانستم بودجه ای برای فیلم جدید خودم بگیرم.

استون در پاسخ به اینکه آیا بیشتر سیاست را در اختیار سینما می گیرد یا سینما را ابزاری قرار داده تا عقاید سیاسی اش را ابراز کند، گفت: من خودم را به عنوان سیاستمدار نمی شناسم، اهل لابی نیستم و فعالیت سیاسی ندارم. من فقط می خواهم با بیان دراماتیک قصه هایم را روایت کنم.

وی ادامه داد: به نظرم حتی دراماتیست ها پیش از مورخان شروع به نگارش تاریخ کردند. کسانی مثل سوفوکل خیلی زودتر از مورخان به موضوعات تاریخی پرداخته اند.

«سد معبر» فیلمی بسیار انسانی بود

استون درباره فیلم «سد معبر» گفت: من فیلم های ایرانی بسیاری دیده ام از فیلم  های عباس کیارستمی تا همین فیلم «سد معبر» که در جشنواره فیلم بوسان آن را دیدم. قصه این فیلم به شدت انسانی است و ما را شوکه کرد. ما از این شوکه شدیم که در ایران چقدر آزادی بیان نسبت به پرداختن به فساد در طبقات مختلف وجود دارد.

وی درباره ساخت فیلم هایی که به جنگ ویتنام می پردازند توضیح داد: هیچ فیلمی نیست که ساختش با چالش همراه نشود چون در هر صورت همه فیلم ها حاصل برخورد ایده ها و اتفاقات شخصی هستند. فیلم «جوخه» خاطرات شخصی خودم در زمان خدمتم در جنگ ویتنام را روایت می کند و فیلم بعدی براساس خاطرات یک سرباز آمریکایی است که تام کروز نقش او را بازی می کند. در فیلم سومم به سراغ روایت قصه زن ویتنامی رفتم که بتوانم از زاویه دید او هم به جنگ نگاه کنم.

استون در پاسخ به اینکه چرا همیشه ضد آمریکا فیلم می سازی، تاکید کرد: من مردم، کشورم، ارزش ها، دموکراسی و آزادی که در آمریکا وجود دارد دوست دارم. آنچه من از آن نگران هستم نظامی شدن کشورم است. در کشور من سخت افزارهای جنگی ساخته می شود و همین چند روز پیش چندین هزار دلار تجهیزات نظامی به عربستان فروخته شد.

او با اشاره به این که سیاست نظامی است که دارد کشور آمریکا را نابود می کند، گفت: سایه ترور هسته ای بر سر تمام بشریت افکنده شده است. اگر زمانی جنگ هسته ای شروع شود هیچ برنده ای نخواهیم داشت. همه ما نابود خواهیم شد. من فقط یک صلح طلب هستم که جنگ را به چشم دیده ام. می دانم شما هم دیده اید. من دوست دارم که صلح بر همه جا حاکم شود.

«اسکندر» به داریوش احترام گذاشت

او درباره فیلم اسکندر گفت: تهیه کنندگان می خواستند فیلم زیر سه ساعت تمام شود بنابراین ۳۰ دقیقه آن را درآوردند. ما تمام اطلاعاتی را که درباره سه نبرد اسکندر و داریوش وجود داشت جمع آوری کردیم و در قالب یک نبرد نشان دادیم. داریوش در نبرد آخر فرار کرد، البته نباید فرار می کرد چون سپاه او دلاورانه جنگیدند.

استون در پایان گفت: او به خاطر حمله عصبی از جنگ فرار می کند اما اسکندر می خواست داریوش را پیدا کند. چون نمی خواست با شرم ایران را بگیرد اما آن کسی که به داریوش خیانت کرد، مشاور اعظمش بود که او را کشت.

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.