این کارگردان سینما در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس، در همین زمینه توضیح داد: اینکه سینما چقدر توانسته بر احوالات کشور در حوزه های مختلف، حل مشکلات و معضلات مردم، رواج اخلاق در جامعه و استفاده از سایر ظرفیت های موجود در جهت تأمین اهداف نظام تاثیر بگذارد  و مفید واقع شود موضوعیست که باید بطور جدی مورد آسیب شناسی قرار بگیرد.

شورجه با تبریک فرا رسیند روز سینما به فعالان این عرصه بیان کرد: در این مناسبت ها باید از خود بپرسیم ما سینماگران ایرانی تا چه میزان آنطور که همه جای دنیا سینماگران از ظرفیت های هنری خود در جهت اهداف و  مباحث کلان  نظام و کشورشان استفاده می کنند بهره برده ایم؟

وی تصریح کرد: شاید پاسخ به این شوال کاملا منفی باشد و این بر می گردد به سیاست گذاری های غلط مدیران ما که خط  مشی و استراتژی  تعریف شده ای در این زمینه ندارند. در حالیکه ما باید برای پیشبرد اهداف  و پیاده کردن سیاست های  کشور خود، از طریق حوزه فرهنگ در جامعه نفوذ پیدا کنیم و ضعفهایمان  را اصلاح و روش هایمان را احیاء و در مرحله بعد تبدیل به فرصت کنیم.

وی با بیان اینکه کشورهای صاحب اندیشه برای رسیدن به اهداف خود از فرهنگ به عنوان ابزار استفاده می کنند گفت: در ایران در حوزه فرهنگ تصمیم گیرنده زیاد داریم و به همان میزان هم  سازهای ناکوک!؟ چراکه  سیاستگذاران بخش های مختلف فرهنگی یا یکدیگر را قبول ندارند و یا به لحاظ خط فکری و سیاسی همسو و همگرا نیستند  و در یک کلام اهداف ملی را دنبال نمی کنند و بیشتر به دنبال منافع شخصی، جناحی و گروهی هستند؛ به تعبیری روشن تر سیاستگذاران فرهنگی ما در نهادهای مختلف برای خودشان جزایر جداگانه  و خودمختار متصور هستند.

وی گفت: ا به عنوان نمونه، مدیران سازمان سینمایی با مدیران صدا و سیما و دیگر نهادهای ذی نقش در حوزه فرهنگ و هنر در طول سال، چند بار با یکدیگر جلسه می گذارند و برای رسیدن به اهداف مشترک خود به تعامل می رسند و برنامه ها و روشهای متناقض را از خود دور می کنند؟

شورجه ادامه داد: باید بدانیم تا زمانی که انشقاق  و تضاد در تفکر وجود داشته باشد ما  راه به جایی نمی بریم و مباحث راهبردی ما نمی تواند به نتیجه برسد. متاسفانه اهالی سینما هم به لحاظ فکری هیچ الگو ونشانه ای برای حرکت ندارند و هرکسی با هر ظن و گمانی که دارد در سینما حرکت می کند و به دنبال تفکرات خود می رود.

وی گفت: فراموش نکنیم که نتیجه انشقاق و عدم همسویی مدیران فرهنگی در تصمیم گیر های کلان، به سینماگر نیز منتقل می شود و آنها نیز در برهوت سینما سرگردان به دور خود می چرخند. همواره جشن ها و جشنواره های  مختلفی در طول سال برگزار می کنیم اما نمی تواینم از این صفحه جادویی به مخاطب چیزی  انتقال دهیم. نمی خواهم بگویم که خدای ناکرده تمام سینما آلوده است اما بخش قابل توجهی از سینما دارای ویروس ضدفرهنگ اسلامی و انقلابی است و برخی سینماگران در جهت اهداف کلان نظام حرکت نمی کنند و آب به آسیاب دشمن می ریزند.

کارگردان فیلم ۳۳ روز در ادامه این بحث گفت:باید بدانیم که  سینما مانند هنر برای هنر صرفأ برای سینما نیست؛  سینمای ایران باید برای اهداف انقلاب، ارزشهای اسلام و  ترویج اخلاق دینی فعالیت کند. نه تنها در داخل ایران که در خارج از مرزها هم برای اسلام و انقلاب باید تبلیغ کنیم. 

وی توصیه کرد: به جای برگزاری انواع و اقسام جشن ها می تواینم چند روز متوالی با عقلای سینما همایش و هم اندیشی برگزار کنیم تا درجهت  هدایت و رهبری سینما به نتیجه بهتری برسیم.