چهارشنبه ۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۳ - ۱۱:۵۴

پس از افشاگری های اخیر فخیم زاده علیه رانت خواران سینما

ابعاد دیگری از بی عدالتی، سیاسی کاری و تمامیت خواهی در خانه سینما پرده برداری شد/ رئیسیان: دعوا بر سر رانت و امتیاز بود نه شمقدری!

علیرضا رئیسیان در غرفه خبرگراری سینمای ایران در نمایشگاه مطبوعات

سینماپرس: علیرضا رئیسیان نویسنده و کارگردان سینمای ایران در گفتگویی با سینماپرس ابعاد دیگری از وقایع پشت پرده کانون کارگردانان، گشایش بی فایده خانه سینما و ابقای غیر قانونی یکساله مدیران فعلی،بی عدالتی و رانت خواری های مرسوم و اهمال و رفتارهای غیر صنفی برخی مدیران این مجموعه پرده برداشت.

بنابراین گزارش، این كارگردان سینمای ایران درباره یادداشت «مهدی فخیم زاده» پیرامون دلایل استعفای خود از هیأت مدیره کانون کارگردانان به دلیل رانت خواری برخی مدیران آن و سیاسی کاری انها بجای رفتارهای صنفی به خبرنگار سینماپرس گفت:  وجود فضای تمامیت خواهی و انحصار طلبی در کانون دلیل کناره گیری من بود ولی اکنون با علنی شدن آن اکثر کارگردانان به این نتیجه رسیدند که اگر امتیازی از طریق صنف بدست می‌آید فقط برای یک عده خاص است که در آن اعضا نقشی ندارند و اسامی مشخصی در جایی که منافع اقتصادی وجود دارد دیده می شود.

وی با اشاره به حوادث گذشته کانون کارگردانان گفت: در گذشته من یک نفر بودم که وارد این چالش شدم و هزینه‌اش را دادم اما اکنون صداهای دیگر بلند شده است که خانه سینما به صورت انحصاری مدیریت می‌شود (نگاه کنید به حرف های فخیم زاده، صلح جو، فیلمنامه نویسان، مدیران تولید و..) و کانون کارگردانان دیگر جایگاه و پشتوانه‌ای ندارد چون فراگیر نیست، اگر جریان صنفی فراگیر نباشد و همه افکار را در خودش جمع نکند تک صدا خواهد شد و دولت هم در همه مسئولیت ها به آنها مانند شورای عالی سینما پست ومقام می‌دهد، آنها مدافع حقوق اعضا نیستند چون مشروعیت ندارند.

وی با بیان اینکه در این چند سال اخیر هیچ عملکردی از سوی کانون کارگردانان برای کارهای صنفی دیده نشده است افزود: زمانی در میان همه نهادهای صنفی کانون حرف اول را می‌زد به طوری که در ارکان خانه سینما مثل هیئت مدیره، هیئت داوری و شورای صنفی، روسای آن از کانون کارگردانان بودند و همینطور در شورای پروانه ساخت نماینده داشتیم اما اکنون اینها دارای جایگاه سابق و قدرت نیستند. با وجود اینکه رئیس شورای صنفی نمایش اکنون از اعضای کانون است و شخص باتجربه و سلامتی است اما شورای صنفی فعلی چون جلساتش در ارشاد برگزار می‌شود و انتخاب اعضای آن از سوی سازمان سینمایی انجام شده فراگیر نیست.

رئیسیان در عین حال خاطرنشان کرد: بعد از بیست سال که پایه شورای صنفی توسط ارکان اصلی خانه سینما بنا شد و آیین نامه تاسیس آن توسط من، منوچهر شاهسواری و دیگران نوشته شد و از روز اول این شورا در خانه سینما تشکیل جلسه می‌داد چطور قبول کردند شورای صنفی به دولت برود، مگر نه این که همانطور که از عنوان آن برمی آید باید در صنف تشکیل جلسه دهد؟

این کارگردان یادآور شد: هنوز هم اعتقاد دارم که تاثیرگذارترین فرد در فیلم‌سازی کارگردان است یعنی ترکیبی از تخصص و اندیشه است اگر فرآیند درست و دموکراسی در صنف کارگردانان وجود داشته باشد می تواند روی بقیه صنوف تاثیر گذار باشد در همین مدت هم که سه نفر از اعضا مثل مهدی فخیم زاده، ابوالحسن داودی و محمد بزرگ نیا به شورای مرکزی راه یافتند مهم است ولی به هر جهت آنها در اقلیت هستند و دیدیم که در اتفاق هولناکی، مدیریت یک دستی بدون کوچکترین تنوع عقیده و سلیقه در خانه سینما حاکم شدند، البته منظور من از مدیریت خانه سینما چهار نفر از اعضای هیئت مدیره نیست بلکه منظور نحوه گردش قدرت در خانه سینما است.

وی با بیان اینکه خیلی از صنوف در جریان جزییات ماجرا نیستند اظهار داشت: خیلی از کارگردانان سینما بعد از انتشار نامه مهدی فخیم زاده متوجه برخی موضوعات شدند. وقتی کارگردانان متوجه این سیاست ها نشوند طبیعی است که صنوف دیگر هم در جریان نیستند یا اگر هم می‌دانند قدرت مقابله را ندارند و خانه سینما به همین دلیل تبدیل شده است به لشگری برای امتیاز گرفتن یک عده خاص و حالا روشن شده است که موضوع دعوای خانه سینما با جواد شمقدری نبود بلکه مسئله امتیاز و رانت و رتبه‌بندی ها بود. البته بستن خانه سینما بزرگترین اشتباه او بود چراکه باعث شد آنها متحد شوند حتی کسانی که معترض به مدیریت خانه سینما بودند رفتند پشت مدیریت آن، چون حس کرند مسئله مهمتری به خطر افتاده است.

کارگردان «پرونده هاوانا» اذعان کرد: از مدتی پیش حوزه هنری بخاطر تأثیرپذیری از برخی متولیان جریان تمامیت خواه سینما، تبدیل به پایگاهی جهت مقابله شد و جناح های سیاسی مستقیم وارد عرصه فرهنگ شدند، وقتی پای جناح های سیاسی به حوزه فرهنگ باز می‌شود طبیعی است که این امتیاز گیری ها و ردوبدل منابع انجام می‌شود. خانه سینما برای دفاع از منافع کلیه اعضا بنا شده است در حالی که خیلی از اعضا به امکانات رفاهی مثل هدیه شب عید، بیمه و... نیازمند هستند، ببینید چرا اکنون برای ثبت نام بیمه تکمیلی اتحادیه تهیه کنندگان همه صف کشیده اند و صنوف در حال نامه نگاری برای دریافت آن هستند. این اتفاق خوبی برای خانه سینما نخواهد بود که یک صنف بتواند اهالی سینما را بیمه کند اما خانه سینما نتواند، اکنون که دیگر دولت قبل نیست که بگویند سیدضیا هاشمی با زد و بند این بیمه را دریافت کرده است پس در اتحادیه منافع اعضا مهم است تا شخص و حتی کسانی که به جامعه صنفی تهیه کنندگان اتهام های مختلفی می زند معرفی نامه خودشان را به جامعه صنفی ارسال می کنند تا بیمه شوند در صورتی که اتحادیه می توانست تنها این بیمه را برای عده محدودی درنظر بگیرند.

رئیسیان با بیان اینکه صنف باید از هر جایی که می‌تواند منابع را برای آسایش اعضایش دریافت کند اذعان کرد: این موضوع فلسفه وجودی خانه سینما است و به هر شیوه‌ای باید آنرا انجام دهد و به تازگی برگزاری جشن ها شروع شده که هدف این است به مدیران بگویند بودجه را بدهید و ما جشن برگزار کنیم و اینجا همه خوشحال هستند، سینمایی که اکثریت آن بیکار هستند چرا باید این همه جشن برگزار کند؟

کارگردان «ایستگاه متروک» ادامه داد: در خانه سینما یک عده پشت پرده طراحی می کنند تا آدمهای مهاجم در جلوی کار بیشتر دیده شوند و کانون کارگردانان در فعالیت های صنفی حکم مغز را داشت ولی اکنون که دچار سکته شده طبیعی است که دیگر صنوف نتوانند کار کنند در این مدت اخیر هیئت مدیره و عسگرپور مصاحبه کردند که دیگر برای مدیریت خانه کاندیدا نمی شوند ولی چه مسئله ای باعث می شود که دوباره یک سال ابقا شوند در حالی که هفت ماه برای ثبت قانونی زمان داشتند. این یک طراحی است تا این گروه کنار نروند و همچنان در راس کار حضور داشته باشند و دولت هم ضمانت گرفته بود که با بازگشایی خانه سینما چرخش نیرو انجام شود ولی کدام چرخش نیرو؟ بنده از چند سال پیش منتقد این وضعیت بودم که تهمت های زیادی به من زدند اما برای عدالت طلبی ایستادم.

وی با اشاره به ترکیب شورای عالی سینما گفت: اگر این دولت به شعارهایش پایبند بود اصلا نباید به ترکیب فعلی شورای عالی سینما می‌رسید چون پنج نفر از آنها یک گرایش را نمایندگی می‌کنند و نمره 4 نفر آنها نسبت به تسلط بر مباحث کلان سینمای ایران زیر ده است و آدم های صاحب نظرتری وجود دارند و نمی دانم که چرا این اتفاق افتاده است برای اینکه آنها از طریق رسانه های خودشان دولت را به این باور رساندند که دولت باید با این گروه خاص مسائلش را حل کند اما اکنون این فضای تک صدایی در حال شکسته شدن است.

رئیسیان خاطرنشان کرد: به نظرم رسانه ها مانند مدیران در یک دوره‌ای فریب صحبت ها آنها را خوردند اما اکنون باید به این فکر کنند که در خانه سینما دموکراسی برقرار باشد و با آمار می توان نشان داد که بیش از 85 درصد از اهالی موثر سینما اصلا موافق این مدیریت فعلی خانه سینما نیستند، چه کسی گفته است افرادی که در جلسات حتی رییس جمهور حاضر می شوند علی رغم داشتن شایستگی ها نماینده سینمای ایران هستند، شعار اساسی دولت فراجناحی بودن است پس چرا در یک نهاد مدنی مثل خانه سینما فراجناحی بودن رعایت نمی‌شود و چرخش قدرت به شکل دموکراتیک صورت نمی گیرد.

وی در پایان گفت:  باید اعضای خانه سینما نسبت به موضوعاتی که اتفاق می افتد حساس باشند و این حساسیت در جامعه سینمایی گسترش پیدا کند و مدیران از این خواب بیرون بیایند که همه سینما در تالار اجتماعات خانه سینما متمرکز است، گنجایش این سالن به 130 عدد نمی‌رسد و هر تصویری از این نشست ها می‌بینیم تنها دو ردیف اول آن افراد سرشناس سینمایی هستند.

نظرات

  • حمید ۱۳۹۳/۰۲/۱۷ - ۱۶:۰۷
    0 0
    دست خدا بالاترین دست است و نمی توان با نیات پاکی که برای سینما کار کردند مبارزه کرد و به چشم تناقض های به وقوع پیوسته نمود پیدا می کند . مثلا اینکه حالا که خود به دولت وصل شدند و حرف شنوی بی برنامه ای چون ایوبی را دارند که طبق دستورشان عمل می کند همه چیز بر وفق مراد است و نسیم امید بر سینمای ایران می وزد و می گویند یوسف گم گشته باز آمد به کنعان غم مخور و حالمان خوب است مثلا اینکه واژه سینمای دولتی کم کم محو خواهد شد و حالا که طیف خودی ها به خزانه و بیت المال نزدیک ترند پول بیت المال از حلال هم حلالتر است مثلا اینکه تا دیروز با ریل گذاری شمقدری و سیاست ها و چیدمان های تیم سینمایی قبل مخالفت می شد حالا خودشان سوار بر قطار همان ریل می شوند و جمیعا به عضویت شورای عالی سینمایی در می آیند که قبلی ها تشکیلش داده اند (محض نمونه جشنواره فجر را در برج میلاد نمی انداختید و از سیاست های قبلا طراحی شده تبعیت نمی کردید تا باورمان شود که قبلی ها خراب کرده اند و جدید ها با تدبیر و امید آمده اند برای ساختن ) سوال های زیادی مطرح می شود چرا مدیریت هنری ( حوزه هنری ) که 16 فیلم از سینمای ایران را توقیف می کند مورد هجمه نیست و در عوض مدیری که به این 16 فیلم توقیفی مجوز داده است به عنوان بدترین و بسته ترین مدیریت سینمایی شمرده می شود ( جناب حوزه هنری با مدیریت جدید روابط حسنه دارد و تصمیم بر افزایش سالن سینما های زیر سلطه گرفته تا بیشتر از قبل بر علیه سینما قدرت نمایی کند ) چرا یک نقد منفی بر آثار کاملا بیت المالی و ضعیف و تله ای آقایان وارد نمی شود ؟ شورای صنفی را که به دولتی بودن محکوم می کردید چرا امروز به بطن دولت برده اید و با وجود تصمیم گیری های غلط تا الان صورت گرفته هیچ رسانه ای انتقاد نمی کند ؟ چرا با عیدی سالیانه رییس جمهور مخالفت کردید و الان دست خالی ادعای سینما دوستی می کنید؟ ( وظیفه اصلی خانه سینما حمایت از کل سینما است ) این را هم بدانید که از سال 1388 که شمقدری مدیر سینمایی شد مخالفت با ایشان آغاز شد و بعد از بسته شدن خانه سینما حملات بیشتر شد و دوستان مخالف بر موج سیاست سوار شدند و بدون اعتقاد به جبهه ای که پشتش قایم شدند به مخالفت پرداختند . (صفار هرندی که به عنوان وزیر ارشاد دولت نهم فیلم سنتوری را بعد از دادن پروانه نمایش توقیف کرد - از حضور درباره الی در جشنواره 27 می خواست جلوگیری کند و خیلی خیانت های فرهنگی دیگر کرد ، یک دهم هجمه های شمقدری هم نثار ایشان نشد و جالب اینکه یکی از سران خانه سینما ، دوره جعفری جلوه و صفار هرندی را بهتر از دوره شمقدری هم خواند) (بسته شدن خانه سینما مورد پسند هیچ کسی نیست و نخواهد بود ولی سران خانه سینما باید استعفا می دادند و در انتخابات کاملا قانونی و بدون لابی بر مسند می نشستند ولی به قیمت بسته شدن خانه سینما هم کناره گیری نکردند و با شعار خانه مون رو بستند و اجیر کردن رسانه های پیرو، معاونت سینمایی وقت را آماج حملات خود قرار دادند و مدتی مظلوم نمایی نموده و قهرمان تو خالی شدند و حالا که دشمن ساخته شان رفته است باید پاسخگوی همه خلاف کرده های خود باشند )

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.