روز یکشنبه؛ 27 بهمن،  فیلمسازانی که در جشنواره سی ودوم فیلم فجر آثارشان در بخش «نوعی تجربه» به نمایش در آمد درباره اکران نامناسب این فیلم ها در سالن برج میلاد و بی توجهی به این آثار و سازندگانشان بیانیه ای را خطاب به علیرضا رضا داد دبیر جشنواره منتشر کردند.

مسعود امینی تیرانی از جمله فیلمسازانی بود که با فیلم «بیداری در سه روز» در بخش نوعی تجربه در سی و دومین جشنواره بین المللی فیلم فجر شرکت کرده بود. وی در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس در رابطه با علت نگارش چنین بیانیه ای به دبیر جشنواره عنوان کرد: بیشترین هدف ما از نگارش این بیانیه این بود که اگر قرار است که این بخش در سالهای آینده نیز در جشنواره باقی بماند، نگاهی جدی تر به آن شود. قطعا قصد ما دلسوزی برای بخش نوعی تجربه بود زیرا فیلم های این بخش فیلم هایی تزیینی نیستند، بلکه هم نوعی تجربه و هم مستند می تواند موجب پرباری جشنواره فیلم فجر شود.

وی با بیان اینکه یکی از اهداف جشنواره ها باید اهمیت دادن به جریان‌های جدید سینمایی باشد، بیان کرد: بیشترین کار جشنواره فیلم فجر پشتیبانی از اکران سینمای ایران است در صورتی که این روند معمول جشنواره ها نیست، البته همه ما می دانیم که جشنواره فجر یک جشنواره دولتی و ملی است و عمده توجهاتش به جریان بدنه سینما است اما زمانی که این جشنواره عنوان بین المللی بودن به خود می گیرد باید قواعدی که بر همه فستیوال های معتبر جهان وجود دارد را رعایت کند.

امینی تیرانی تصریح کرد: هنگامی که بخش نوعی تجربه را به جشنواره فیلم فجر اضافه کردند، انتظار فیلمسازان این بخش اهمیت دادن به این بخش بود، اما انگار مسئولان این بخش را تنها برای جلوگیری از اعتراض فیلمسازان در قبل از برگزاری جشنواره برای راه نیافتن فیلم هایشان به جشنواره تعبیه کرده بودند.

وی با اشاره به مهجور بودن این بخش در جشنواره عنوان کرد: با وجود اینکه انتظار فیلمسازان این بخش تنها جایزه نبود اما مسئولان قول جایزه برای این بخش داده بودند که این اتفاق رخ نداد، قول داوری را نیز داده بودند که به راحتی از آن نیز گذاشتند و حتی در بولتن و اخبار رسانه ها نیز به این بخش توجهی نشد. که به نظر من شاید این اتفاق عامدانه بوده است.

این فیلمساز ادامه داد: فیلم هایی که در بخش نوعی تجربه بودند از سوی فیلمسازان شناخته شده ای بودند که شاید حتی بتوان گفت که جای برخی از این آثار در بخش اصلی خالی بود. خیلی از فیلم هایی که در بخش اصلی به نمایش درآمدند قابل حذف بودند در صورتی که فیلم های که در بخش نوعی تجربه حضور داشتند به راحتی می توانستند در بخش اصلی اکران شوند که من فکر می کنم ای موضوع ضعف هیات انتخاب را نشان می دهد.