دوشنبه ۱۶ دی ۱۳۹۲ - ۱۱:۲۶

بررسی طرح مجلس در ایجاد شبکه‌های کابلی/ 2

بشیری: کانال‌های کابلی نباید مثل سینما متکی به پول دولت باشند/ بد و بیراه گفتن به برنامه‌های ماهواره‌ای دردی را دوا نمی‌کند

سعید بشیری

سعید بشیری؛ تهیه کننده و کارگردان برنامه‌های تلویزیونی درباره راه‌اندازی شبکه‌های خصوصی، گفت: وقتی یک کانال خصوصی بداند که باید هزینه تولید و کارمند و جذب سرمایه را خودش بپردازد، می داند باید طوری برنامه سازی کند که برنامه آن جذاب باشد و مخاطب داشته باشد.

سعید بشیری تهیه کننده و کارگردان برنامه های تلویزیونی در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس از لزوم راه اندازی شبکه های خصوصی صحبت کرد و گفت: راه اندازی شبکه های خصوصی تاثیر جدی و موثری در ارتقای کیفیت برنامه ها دارد. هنر و برنامه سازی هم مانند هر پدیده دیگری عرضه می شود. محصولی محصول فرهنگی است که عرضه می شود و باید بتواند با داشتن کیفیت و جذابیت و مضمون مناسب خود، مخاطب جذب کند و زمانی که مورد تقاضا قرار می گیرد برنامه ساز نباید احساس کند که تنها است و رقیبی در این راه ندارد.

وی ادامه داد: زمانی که چندین کانال خصوصی وجود داشته باشد، رقابت میان برنامه سازان و هنرمندان بیشتر می شود و همه تلاش می کنند برنامه ای را ارائه دهند که کالای فرهنگیشان بیشتر از دیگران خریدار و بیننده داشته باشد به همین خاطر طبیعتا کانال های خصوصی می تواند یک بستر مناسب باشد. اول اینکه تولیدکنندگان خود را تنها نمی بینند و دوم این که خود به خود تولید کنندگان به صرف برنامه سازی برنامه نمی سازند.

این تهیه کننده توضیح داد: این که من تهیه کننده می دانم پولم را از آن نهاد دولتی یا تلویزیون خواهم گرفت طبیعتا باید انگیزه های شخصی زیادی برای ساخت یک برنامه خوب داشته باشم .  هستند تهیه کنندگانی که واقعا جایگاهشان در تلویزیون جایگاه تهیه کنندگی نیست و مضمون و هنر برای آن ها مهم نیست و انگیزه های خلاقانه ندارند اما تا زمانی که هزینه ساخت برنامه خود را از نهاد دولتی می گیرند، برنامه می سازند. به همین خاطر من فکر می کنم که راه اندازی شبکه های خصوصی به شدت تاثیرگذار خواهد بود.

بشیری درباره جلب رضایت مخاطبان از شبکه های خصوصی، گفت: زمانی که به تلویزیون هم مانند سینما به عنوان یک صنعت نگاه شود، برنامه ساز یک کالای فرهنگی ارائه می دهد که این کالا باید چند ویژگی داشته باشد، اولین ویژگی این است که باید حرف زمان خود را بزند و با مضمونی که دارد به مفاهیم و دغدغه های دوران خود را بپردازد. دوم اینکه از نظر فرم و ساختار هنری جذاب و نوآور و خلاق باشد. در این شرایط شبکه مجبور است تلاش کند یک برنامه ای بسازد که مخاطب را راضی نگه دارد.

وی در رابطه با سطح نظارت و حاکمیت بر شبکه های خصوصی، عنوان کرد: نظارت مختص جامعه ما نیست و در همه جوامع وجود دارد اما ممکن است جامعه ما به علت عدم تعریف دقیق مصادیق ممیزی دچار ابهامات و مشکلاتی باشد که خیلی وقت ها مردان حکومت هم این موضوع را تایید می کنند متاسفانه خیلی از مواقع می بینیم که یک اثر هنری در یک دوره ای توقیف است و بعد از یک مدت آزاد می شود مانند اتفاقی که امروزه افتاده و قرار است برخی فیلم های توقیف شده مجوز ساخت و نمایش بگیرند.

بشیری ادامه داد: صدا و سیما تحت نظارت هیچ شورایی نیست و پول آن از طرف نظام و دولت پرداخت می شود و طبیعتا خود دولت هم بر روی شبکه ها و برنامه های آن نظارت می کند. شاید نگرانی که وجود دارد این است که اگر شبکه های خصوصی راه اندازی شود چه طور می شود برنامه های آن را کنترل کرد. راه چاره ای که برای این امر می توان در نظر گرفت شکل گیری یک نهاد و معاونت برای شبکه های خصوصی است همانند معاونت مطبوعاتی و ارشاد که به کتاب ها نظارت می کنند. اما طبیعتا مانند سینما و تئاتر باید به هنرمندان و به کسی که مجوز تاسیس شبکه می دهند اعتماد کنند و قطعا آدم های این حیطه هیچکدام بدخواه نظام نیستند که نظام تا این حد قضیه را جدی می گیرد و مدام با آن مخالفت می کند.

تهیه کننده و کارگردان برنامه تلویزیونی «دو قدم مانده به صبح» درباره چگونگی درآمدزایی شبکه های خصوصی، اظهار داشت: موضوع درآمدزایی در سینمای ما هم وجود دارد و یکی از مشکلات اصلی سینمای ما این است که از نظر اقتصادی، استقلال ندارد یعنی بخش اعظم سینمای ما به پول های دولتی وابسته است و این باعث شده که تعدادی از فیلمسازان، با اینکه فیلم هایشان فروش نمی کند اما باز هم با هزینه دولت فیلم بسازند زیرا مطمئن هستند که با هر ترفندی می توانند از دولت پول بگیرند. در واقع احساس رقابت نمی کنند. وضعیت کانال خصوصی هم همینطور است وقتی یک کانال خصوصی بداند که باید هزینه تولید و کارمند و جذب سرمایه را خودش بپردازد، می داند باید طوری برنامه سازی کند که برنامه آن جذاب باشد و مخاطب داشته باشد.

وی ادامه داد: اگرشبکه ای مخاطب داشته باشد حتی می تواند به شکل کابلی هم درآید و با مشارکت مالی مردم سرپا باقی بماند. همین که می داند کسی نیست تا از آن حمایت کند و فقط توانایی های کیفی برنامه سازی آن شبکه است که می تواند جذب مخاطب و سرمایه کند قطعا سطح کیفی برنامه های خود را برای جذب مخاطب بیشتر بالا می برد مانند سینما که اگر دولت از آن حمایت نکند یا با سر سقوط خواهد کرد یا راهش را ادامه می دهد و خود را سرپا نگه می دارد.

بشیری در پاسخ به سوال که با توجه به وجود شبکه های ماهواره ای ضرورت راه اندازی شبکه های خصوصی چیست؟، گفت: طبیعتا حرفی که بیژن نوباوه و احتمالا چند نماینده دیگر هم زدند بیشتر از آگاهی، از یک واقعیت نشات می گیرد و آن واقعیت هم این است که بخشی از مخاطبان تلویزیون ما طی چند سال اخیر ریزش داشته است واقعا یکی از دلایل آن هم وجود ماهواره است و جذاب بودن برنامه های ماهواره ای، اما دوره اینکه بخواهیم فقط بلنگو دستمان بگیریم و به شبکه های ماهواره ای بد و بیراه بگوییم گذشته و به همین خاطر نماینده های مجلس هم به این نکته رسیده اند و پیشنهاد راه اندازی شبکه های خصوصی را مطرح کرده اند.

وی ادامه داد: تلویزیون ما از جهت سلامت و اخلاق خیلی خوب است در صورتی که شما نمی توانید در جمع خانواده و دختر و پسر 15 ساله ات بنشینید و خیلی از شبکه های ماهواره ای را نگاه کنید. این یک واقعیت است و جانبداری یک سویه از تلویزیون ایران نیست. بارها در تلویزیون ایران شاهد سریال های پرمخاطب بوده ایم طوریکه در زمان پخش آن ها شبکه های دیگر دیده نمی شود، ضمن اینکه ما امروز با یک نیروی بالقوه ای طرف هستیم که تجربه اش هم در این چند سال اخیر پس داده و آن هم بعضی از سریال های سیستم ویدئو خانگی است. سریال هایی مانند «شاهگوش»، «قهوه تلخ»، «قلب یخی» و ... با اینکه باید خریداری شود و وقت دیدن آن پیدا شود اما همه تهیه می کنند و منتظر پخش قسمت بعدی آن هستند. چرا این سریال ها نباید به سیستم های خانگی راه پیدا کنند؟! من پیشنهاد می کنم که این شبکه ها راه اندازی شود تا خیلی از این کارگردان ها، سریال های خود را به این شبکه ها بدهند تا نمایش داده شود به جای اینکه در شبکه خانگی به صورت سی دی منتشر شود.

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.