به گزارش خبرنگار موسیقی سینما پرس، به مناسبت روز ادبیات کودکان و نوجوانان، رضا مهدوی نوازنده و مولف و عضو تخصصی موضوعی شورای عالی هنر دفتر تالیف وزارت آموزش و پرورش، یادداشتی در اختیار سینما پرس قرار داد که متن این یادداشت از این قرار است:
امروزه کودک ایرانی بیش از گذشته نیازمند موسیقی های سالم برگرفته از المان های علمی و فنی موسیقایی است که وظیفه و رسالت کارشناسان را دوچندان می کند.
«موسیقی کودک به ویژه موسیقی ویژه آموزش در مدارس، در هر مملکتی تعریف علمی و عملی خاص خود را داراست. تا به حال کمتر دیده شده در این کره خاکی بیایند بر روی آهنگ ترانه های بزگسالان -آن هم از ملودی های دم دستی- شعر کودکانه بگذارند و به نام موسیقی کودک معرفی کنند. موسیقی کودک از گروه کارشناسان موسیقی، شعر و روانشناسی کودک و حتی طراحان کاردستی و نقاشی و گرافیک تشکیل می شود و اساسا جزو موارد ظریف و دقیق است که مسئوولیت پذیری فراوانی به همراه دارد.
کافی است با اندکی دقت به دو مفهوم مجزای از هم «موسیقی کودک» و «موسیقی برای کودک» توجه کنیم. موسیقی کودک یک مفهوم دقیق علمی در کنار مفاهیم معنوی موسیقی علمی هر کشوری است و به عنوان یک شاخص در بین دیگر موسیقی ها با گرایش گروه سنی خودنمایی می کند. اما موسیقی برای کودک ایرانی در عین اینکه از معیارهای فرم و رعایت ضوابط فنی این موسیقی گروه سنی خاص باید تبعیت کند، نکات مهمی چون شناخت محیط و پیرامون منطقه اقلیمی کودک و ادبیات و گویش تا رفتارها و حرکات و بازی های خاص آن منطقه ای که کودک در آن در حال رشد و زندگی است. ایران بزرگ با دارا بودن اقلیم های گوناگون و اقوام و عشایر عزیز که پر از فرهنگ و آداب و آیین و اصالت هستند به طور حتم و یقین دارای رفتارهای هنری، فرهنگی و اجتماعی ای هستند که متفاوت از زبان معیار فارسی و پایتخت نشینان دارند.
با قدرشناسی و درک زیبا شناسانه آفرینش الهی و مصنوعات هنرمندانه بشری، درک مفاهیم فرهنگی و بهره گیری از قدرت تخیل، مهارت های اولیه در خلق آثار هنری و فرهنگی با رعایت و توجه به هریک از اقلیم رنگارنگ و پر از ریتم و ملودی در چهار گوشه میهن عزیزمان ایران باید برای حفظ و تعالی میراث فرهنگی و معنوی و ثبت و ضبط این تمدن های هنری و زبان شنیداری در سطح ملی و حتی فراتر در برون مرزی براساس نظام معیار فن موسیقی با رعایت هویت فرهنگی بیش از پیش کوشید.
در جنبه های حیطه تفکر و تعقل، ایمان، باور و علایق، علم و آگاهی، عمل و مهارت و اخلاق باید شرایط نوینی را برای تولیدات شنیداری موسیقی برای کودک ایرانی فراهم آوری کرد. امروزه کودک ایرانی بیش از گذشته نیازمند موسیقی های سالم برگرفته از المان های علمی و فنی موسیقایی است که وظیفه و رسالت کارشناسان را دوچندان می کند. برون دادهایی که باید بدانها توجه ویژه کنیم در تولیدات موسیقایی کودکان از این دست موارد است: دانش همراه با ژرف اندیشی، مهارت کافی در آفرینش آثار هنری، تفسیر و تعبیر همراه با جواب های خلاقانه.
کافی است با اندکی دقت به برنامه های کودکان و نوجوانان صداوسیما اشکالات اساسی و ساده انگاری و برخوردهای دم دستی را ببینیم. موسیقی و حرکات مجریان با صداهایی یکنواخت و تربیت نشده همراه با فریاد است. گویا در جشن تولد خانگی در حضور اقوام یک شلوغ بازی بدون هدف و پرسروصدا که گویا کلام و موسیقی ها صرفا جنبه سرگرمی و تفریح دارند. تمام این خرابی ها به دلیل فقدان نگاه کارشناسانه به موسیقی است. هنوز هم بسیاری از مسوولان، موسیقی را زبان مستقلی برای بررسی و تحقیق و مداقه نمی دانند و همواره آن را متممی بر شعر و صدا و آواز انسان تصور می کنند. این است که در نهایت چنین امر خطیری با لودگی و ساده پسندی تبدیل به خیانت فرهنگی می شود. موسیقی کودک از حساس ترین بخش های امور فرهنگی هنری در آموزش کشور است. موسیقی کودک در ایران، جدای از چند نمونه بکر و استثنایی، کپی برداری از نمونه های اروپایی- آمریکایی و لس آنجلسی بوده که با فرهنگ و زبان و باورها و روحیه جماعت ایرانی تناسب و سنخیتی ندارد.
با بهره گیری از گنجینه های سرشار از ملودی های بکر و غنی در سراسر ایران، از هرگونه نیاز به ضربآهنگ ها و آهنگ ترانه ها و الحان و ملودی های قالبی و پیش پا افتاده بی نیازیم. موسیقی کودک ایرانی باید تماما از ابزارآلات موسیقی های محلی و ملی (دستگاهی) بهره گیرد. آهنگسازان محترم برای ارزان تمام شدن اثر خود نباید از کیبوردها و سینتی سایزرها استفاده کنند. گوش کودک ایرانی برای آینده شنیداری این مرزوبوم و سلامت فکری و روانی نیازمند شنیدن اصوات حقیقی و سالم است».
ارسال نظر