فرهاد حسن زاده؛ نویسنده کودک در گفت و گو با خبرنگار ادبی سینماپرس، درباره بازتاب حکایت های سعدی در ادبیات دراماتیک امروز گفت: واضح است که کودک امروز، مانند بچه های قدیمی، که ساعت ها سعدی می خواندند نیست. کودک ما دیگر تحمل اندرز شنیدن را ندارد.

وی افزود: نگاه به کودک در حکایت های ادبیات کلاسیک، نگاهی از بالا به پایین است. این شیوه در ادبیات و سینمای امروز دیگر پاسخگوی نیاز های تربیتی کودکان ما نیست بنابراین به صورت مستقیم نمی توان نوشته های سعدی را وارد سینما کرد. در واقع گمان نمی کنم این ظرفیت در ادبیات کلاسیک وجود داشته باشد.

این هنرمند، که امسال با بازآفرینی حکایت های سعدی برای مخاطب کودک، به نمایشگاه کتاب می آید، درباره استفاده غیر مستقیم از ادبیات کلاسیک در ادبیات و سینما گفت: راه درست این است که اصلا رد پای نویسنده را از اثر پاک کنیم و به جای او خود کودک را قرار دهیم. یعنی حکایت پند آموز را طوری به مخاطب ارائه دهیم که خودش در جایگاه تصمیم گیری و گرفتن نتیجه قرار گیرد.

حسن زاده ادامه داد: یا می توانیم به جای این که سعدی با کودک حرف بزند و او را نصیحت کند، کاری کنیم که پیام داستان از سوی یکی از شخصیت ها به شخصیت دیگر منتقل شود. این اتفاق ها باید اول در ادبیات ما رخ دهد و بعد به سینما منتقل شود.

این نویسنده از تلفیق موقعیت های امروزی با داستان های کلاسیک نیز به عنوان راهی برای سینمایی کردن حکایت های سعدی نام برد و گفت: باید داستان های قدیمی را مثل یک قطعه روی داستان ها و موقعیت های امروزی سوار کرد. سینما ظرفیت این را دارد که مرزهای زمانی را با تخیل از میان ببرد و بهره های غیر مستقیم، کمرنگ و تاثیر گذاری از سعدی و آموزه های اخلاقی اش ببرد.

فرهاد حسن زاده توضیح داد: انیمیشن شیوه ای تاثیر گذار است. تکنیک های آن امروز مورد استفاده کودکان ما قرار می گیرد فقط کافی است از لحاظ محتوایی نیز به سمت بازآفرینی داشته های ادبیات کلاسیک برویم و اجازه دهیم نویسندگان با خلاقیت خود زمینه را برای آشنایی مردم با سعدی و دیگر داستان گویان کلاسیک آماده کنند.

انتهای پیام/ن.ف