مدیرمسئول نشریه «سینمارسانه» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس با اشاره به عملکرد موسسه سینماشهر در کیفیت برگزاری «نهمین دوره جشنواره بین المللی شهر» اظهار داشت: به‌نظر می‌رسد برای افزایش تأثیرگذاری، لازم است فعالیت‌های بیشتری صورت گیرد. به‌عنوان مثال، در همین جشنواره‌ای که برگزار شد، تبلیغات چندانی مشاهده نکردم. تصور می‌کنم اطلاع‌رسانی تنها یکی دو روز پیش از آغاز جشنواره، یا در نهایت چند روز قبل‌تر انجام شد.

عضو هیات منصفه مطبوعات افزود: یادم هست که حدود دو سال پیش، زمان برگزاری طولانی‌تر بود و تعداد فیلم‌های بیشتری نیز نمایش داده می‌شد و به‌طور کلی جدی‌تر دنبال می‌شد. در حال حاضر نیز فعالیت‌هایی در حال انجام است که الحمدلله قابل تقدیر است، اما به‌نظر می‌رسد باید مؤثرتر عمل شود.

او ادامه داد: باید مشکلات را مطرح کرد و به جوانان یادآور شد که در پرداخت به هر موضوعی، امید و آگاهی را از آثار خود حذف نکنند. به‌هرحال، آثار هنری باید همواره گرایش به سمت فضایی بهتر داشته باشند.

سربخش همچنین در مورد آثار سینمایی که در سال های اخیر با حمایت موسسه سینماشهر ساخته شده است و در این جشنواره نیز حضور دارند؛ تصریح نمود: این دقیقاً همان مسئله «جهت‌دهی» است که بسیار اهمیت دارد و من بر آن تأکید دارم. شهرداری تهران باید در زمینه تولید آثار سینمایی بی ارتباط با وظایف شهرداری و بعضا ضدحاکمیتی که در سال های اخیر با حمایت موسسه سینماشهر ساخته شده دقت کافی داشته باشد.

وی تاکید کرد: انتظار می‌رود سوژه‌ها نیز به گونه‌ای انتخاب شوند که با مسائل شهری ارتباط داشته باشند و به پیگیری مشکلات و موضوعات مرتبط با شهر منجر شوند تا ان‌شاءالله به نتایج مثبتی برسیم.

وی افزود: البته در برخی فیلم‌ها مشاهده شده که ارتباط مستقیمی با مسائل شهری وجود ندارد. اگر شهرداری قصد ندارد گستره موضوعی را بیش از اندازه وسیع کند، بهتر است موضوعات محدودتر ولی کاملاً مرتبط با شهر انتخاب شود تا مخاطب بتواند ارتباط روشن‌تری با مسائل شهری و سوژه‌های مرتبط برقرار کند.

مدیرعامل موسسه سینمایی امور جانبازان با بیان این مطلب که در خصوص ظرفیت‌های شهرداری باید بگوییم که الحمدلله ظرفیت بالایی دارد؛ هم از نظر امکانات، هم از نظر تولیدات؛ یادآور شد: من یادم هست در سال‌هایی، حدود ۱۰۰ تا ۱۵۰ فیلم مستند توسط شهرداری تهیه می‌شد و حتی یکی دو فیلم بلند هم تولید می‌کرد. خلاصه در این زمینه فعال بود.
الان اما به نظر می‌رسد این فعالیت‌ها کمتر بروز بیرونی دارد. البته در دو سه سال اخیر، فقط یکی دو فیلم از شهرداری بیرون آمده اما فیلم مستند چندانی هم دیده نمی‌شود. در حالی که با توجه به مسائل مختلفی که شهر با آن‌ها روبه‌رو است، نیاز جدی به کار در این زمینه وجود دارد.

او ادامه داد: برای مثال، تزریق ناوگان جدید اتوبوسرانی، ورود اتوبوس‌های برقی یا تاکسی‌های برقی، موضوعات مهمی هستند که می‌توان درباره آن‌ها کارهای خوبی انجام داد. امروز روز دوم جشنواره است و هنوز ندیدم کاری در این زمینه ارائه شده باشد. یا مثلاً در مورد واگن‌های جدید مترو و اقداماتی که برای کاهش آلودگی هوا انجام می‌شود این‌ها همگی سوژه‌هایی‌اند که جای کار دارند.

سربخش با تاکید بر تعیین اولویت ها در سیاست گذاری های حمایتی شهرداری اظهار داشت: به نظرم لازم است شهرداری جهت‌دهی و تعیین اولویت‌ها را جدی‌تر دنبال کند. یعنی باید مشخص شود که چه بخش‌هایی از موضوعات فرهنگی در اولویت هستند و فیلم‌سازان کوتاه و جوان به آن سمت هدایت شوند. این کار به هیچ‌وجه به معنی محدود کردن آزادی نیست؛ بلکه یعنی اولویت‌ها و حساسیت‌ها به‌روشنی بیان شوند.

وی متذکر شد: مثلاً بگوییم: «اگر در این حوزه کار کنید، ما کمکتان می‌کنیم.» این نوع هدایت، حمایت‌گرانه است نه بازدارنده. اینکه گفته شود «آزادی وجود ندارد» یا از این قبیل حرف‌ها، به نظرم نوعی نگاه بی‌ثمر است. هنرمند امروز در هر شرایطی می‌تواند فیلم خودش را بسازد، اما جهت‌دهی صحیح و مبتنی بر مشورت و همدلی می‌تواند خروجی‌های بسیار بهتری رقم بزند.

او ادامه داد: البته من نمی‌خواهم بگویم نباید به ضعف‌ها پرداخت؛ چرا که پرداختن به ضعف‌ها هم ضروری است. اما باید امید را در آثار زنده نگه داشت. هنر باید راه برون‌رفت از مشکلات را نشان دهد و الهام‌بخش باشد. جوان‌های ما باید به این سمت بروند که رسالت هنرمند، همان‌طور که امام(ره) فرمودند، دمیدن روح تعهد در جامعه است.

«علیرضا سربخش» در پایان این گفت و گو خاطرنشان ساخت: وقتی مشکلی را می‌بینیم، باید نشان دهیم چطور می‌توان از آن عبور کرد؛ شاید حتی یک پیشنهاد خوب بدهیم که برای شهرداران الگو شود. این نگاه است که می‌تواند نقش تعیین‌کننده‌ای در بهبود شرایط فرهنگی و اجتماعی شهر داشته باشد.