شنبه ۴ شهریور ۱۴۰۲ - ۱۱:۱۱

آموزش اصولی؛ حلقه مفقوده سینمای ایران/۹

آذین: در جامعه ای که آثار هنری اش محتوای شایسته ندارند نمی توان مدعی پاسداری از فرهنگ و ارزش ها بود

جبار آذین در نشست نقد و بررسی فیلم سینمایی دریاچه ماهی

سینماپرس: جبار آذین گفت: این وظیفه مدیران فرهنگی است تا تدبیری اندیشه کنند و حداقل در حوزه آموزش محتوای سالم و مناسب اهتمام به خرج داده و سینما را از این وضعیت بحرانی نجات دهند.

جبار آذین منتقد و مدرس سینما در خصوص فقدان آموزش اصولی و حرفه ای در سینمای ایران گفت: در جامعه ای که آثار هنری اش محتوای شایسته ندارند نمی توان مدعی پاسداری از فرهنگ و ارزش ها بود؛ این وظیفه مدیران فرهنگی است تا تدبیری اندیشه کنند و حداقل در حوزه آموزش محتوای سالم و مناسب اهتمام به خرج داده و سینما را از این وضعیت بحرانی نجات دهند.

وی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: تعهد محتوا محوری و توجه به ارزش های اجتماعی باید اولویت ابتدایی مسئولان فرهنگی و سینمایی باشد. این می تواند کاربرد هنر را در جامعه پررنگ کند. دانش و تخصص منهای رفاقت بازی می تواند به نگاه فاخرتر و افق گسترده تر مسئولان بینجامد تا آن ها با گزینش محتوای شایسته به جامعه خدمت کنند.

آذین ادامه داد: دو مسأله سال ها است که فرهنگ و هنر کشور نادیده گرفته شده و به جای آن ها از عناصری مانند رفاقت و منافع و سیاست و تجارت استفاده شده است. آن دو عنصر اساسی و تعیین کننده که می تواند یک مدیر فرهنگی یا هنرمند را در صف پیشتازان پاسداری از فرهنگ و هنر کشور قرار دهد و به عنوان پیشگام در امور فرهنگی آن ها را جلودار کند عناصر دانش و تخصص است.

این منتقد سینما با بیان اینکه سال ها است ما افرادی که دارای دانش و تخصص در امور فرهنگ و سینما باشند در فضای اداره فرهنگ و هنر به خصوص سینما و دیگر هنرها نمی بینیم تصریح کرد: دلیل این اتفاق آن است که اهمیتی به دانش که ابزار اصلی نگره اجتماعی و فرهنگی است مورد غفلت واقع شده و کسانی که باید به این امور بپردازند و دست جامعه را بگیرند خود دارای تخصص در این امور نیستند. در واقع کسانی در مصدر امور قرار گرفته اند که شناخت و سنخیتی از حوزه زیر مجموعه شان ندارند.

وی خاطرنشان کرد: در دولت های مختلف با توجه به نگاه ابزاری برخی از آن ها به فرهنگ و هنر کارکردهای هنری و فرهنگی در خدمت ارزش ها و آرمان ها و اجرایی کردن سبک های زندگی مناسب با فرهنگ ایرانی-اسلامی در آثار سینمایی و تلویزیونی مشاهده نمی شود.

آذین تأکید کرد: این در شرایطی است که ده ها مرکز و سازمان وابسته و غیر وابسته به ارشاد و صدا و سیما و نهادهای قدرتمند وجود دارند که عنوان تعلیم دهی به علاقمندان هنر و سینما را به یدک می کشند اما در واقعیت امر خروجی این نوع جریان ها و دستگاه ها هیچ گاه به نفع فرهنگ جامعه نبوده است. کسانی را سراغ نداریم که از این نوع آموزشگاه ها که هنر و فرهنگ را یک جانبه تزریق می کنند بیرون آمده باشند و توانسته باشند مشکلی از مشکلات سینما را حل کنند. روز به روز اوضاع سینما خراب تر شده و بی فرهنگ ها و آن ها که وابسته به منافع هستند جایگزین اهالی به حق و لایق فرهنگ و هنر برای اداره این بخش های مهم شده اند.

وی با اشاره به اینکه سکان داران فرهنگ، هنر و سینما اهل تخصص و دانش نیستند متذکر شد: البته بی تردید بخشی از کسانی که امروزه سکان دار فرهنگ و هنر و سینما هستند دارای نیت های خیر بوده و حتی آدم های مثبت اندیشی به شمار می روند اما این ها اهل تخصص نیستند و دانش لازم را ندارند. مدیریت فرهنگی بلد نیستند و معطل مانده اند.

آذین تأکید کرد: اگر هدف تجارت و سیاست نبود وخدمت به جامعه اولویت مسئولان بود امروز وضعیت سینمای بیمار ما این گونه نبود. بی شک یک بازنگری اساسی در چگونگی وجود این تشکل ها و موسسات باید صورت بگیرد. ساختارها از نو برای آن ها چیده شود. افرادی که می توانند دست مستعدها را بگیرند وارد کارزار شوند و این ها صرفاً جنبه کلاسی و تئوری نباید داشته باشد و باید جنبه کاربردی بگیرد.

این کارشناس فرهنگی در پایان این گفتگو افزد: کسی که از این نوع موسسات فارغ التحصیل می شود باید جذب کار شود و خدمت کند. ما هنرمندان بی شماری داریم فارغ التحصیل هستند اما مسافرکشی و دستفروشی و بقالی می کنند! کار از بنیان دچار اشکال است. باید تحولات اساسی و بنیادین صورت بگیرد. باید جایگاه دانش و تخصص معین شود و تشنگان خدمت به جامعه از طریق هنر و فرهنگ و سینما وارد این عرصه شوند. مسئولان اگر می خواهند دست جامعه را بگیرند باید به بلوغ چنین مراکزی فعال باشند.

اخبار مرتبط

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.