به گزارش خبرنگار سینماپرس سال ۱۴۰۰ با تمام تلخی ها و شیرینی هایش رو به پایان است؛ اینک در آستانه آخرین پنجشنبه سال و بنابر یک سنت قدیمی یادی می کنیم از برخی شخصیت های فرهنگی و هنری که هرچند به صورت مادی از میان ما رفته اند اما تا زمانی که آثار ماندگارشان در سینما و تلویزیون و هنرهای نمایشی ماندگار است، مانا و جاودان هستند و هرگز در دل و ذهن مردم و دوست داران شان نخواهند مرد.
در سال ۱۴۰۰ جامعه هنری ایران در بخش‌های مختلف چهره هایی را از دست داد. در این میان سیدعلیرضا سجادپور، حلیمه سعیدی، علی سلیمانی، فتحعلی اویسی، ارشا اقدسی، فرشته طائرپور، سیامک اطلسی، محسن قاضی مرادی، آزاده نامداری و... جزو هنرمندانی بودند که مرگ شان ضمن ایجاد واکنش های گسترده در جامعه هنری، در میان عموم افراد جامعه نیز واکنش های بسیاری را برانگیخت و تعداد بیشتری از مردم از مرگ و نبود مادی آن ها سوگوار شدند و علیرغم وجود کرونا مراسم تشییع باشکوه و قابل توجهی برایشان برگزار کردند.
در ادامه مطلب به صورت فهرست وار بر اساس حروف الفبا نگاهی خواهیم داشت به کارنامه هنری ۴۹ هنرمند کشور آقایان و خانم ها: محمد ابوالحسنی، حسین احمدی، سیامک اطلسی، منوچهر افسری، بیژن افشار، ارشا اقدسی، آیدین الفت، فتحعلی اویسی، غلامرضا بایزان منش، محمد برسوزیان، عبدالحسین بلنده، مسعود بهبانی نیا، جلال پیشوائیان، میرصلاح حسینی، مصطفی حضرتی، لادن خاقانی، بابک خرمدین، خلیل رافع نوویر، رحیم رحیمی پور، سیدعلیرضا سجادپور، حلیمه سعیدی، شاهد سلطانی آزاد، افشین سلیمان پور، علی سلیمانی، ابوالفضل شاه کرم، حمیدرضا صدر، حبیب الله صحرانورد، صادق صفایی، فرشته طائرپور، حسن عظیمی، حمید علیزاده، علیرضا فتحی، زهره فکورصبور، محسن قاضی مرادی، حمید لبخنده، حمید مجتهدی، علی مرادخانی، میثم مطهری، فرزانه معصومیان، شهاب ملت خواه، حسین ملکی، هوشنگ منصورخاکی، اشکان منصوری، عزت الله مهرآوران، آزاده نامداری، منصور نورپور، امیر نیکیار، مسعود ولدبیگی و رفعت هاشم پور که جزو چهره های شاخص هنری بودند و اهالی سینما، تلویزیون، تئاتر و فرهنگ و هنر، همچنین مردم هنردوست و هنرپرور کشورمان در اندوه و ماتم آن ها در سوگ نشستند.
*************************************
محمد ابوالحسنی، تهیه‌کننده و ایده‌پرداز اولیه انیمیشن‌های «دیرین دیرین» بود که به علت ابتلا به کرونا درگذشت. وی متولد ۱۳۵۵ بود و در تاریخ ۷ فروردین ۱۴۰۰ دار فانی را وداع گفت. ابوالحسنی از سال ٨٣ وارد عرصه انیمیشن شد و ابتدا با یک تیم ١٢نفره پویانمایی را شروع کرد و تا سال ٨٨ این همکاری به تیم ١٧٠نفر رسید. او در این ۵ سال به ۲ هزار انیمیشن فرهنگی در مورد آب، برق، گاز، مواد مخدر، پلیس و بهداشت و … ساخت که معروفترین آنها آیتم «حسن دست نزن خطرناکه» بود.
حسین احمدی صاحب امتیاز و مدیرمسئول روزنامه «هنرمند» از از روزنامه نگاران خوشنام ایران بود که در تابستان ۱۴۰۰ درگذشت.
سیامک اطلسی در سال ۱۳۱۵ در ارومیه به دنیا آمد و از سال ۱۳۴۲ فعالیت هنری را در استودیو شاهین فیلم آغاز کرد و با پیشنهاد یکی از کارگردانان که فیلمش را برای دوبله آورده بود سر از دنیای بازیگری درآورد و در فیلم «مردان خشن» در سال ۱۳۵۰ بازی کرد.
وی از سال ۵۱ به بعد علاوه بر دوبله در بیش از سه فیلم سینمایی و ده‌ها سریال نقش‌های شاخص و متفاوت بازی کرد که ماندگارترین آنها «آن سوی آتش»، «دوران سرابی»، «گل سرخ»، «چریکه تارا»، «پدرسالار» و «مختارنامه» بود. او در یکی از اپیزودهای سریال «داوران» در نقش سوزنبان به ایفای نقش پرداخت و در سریال «معمای شاه» نقش بختیار را بر عهده داشت. اغلب او را با عموی مهربان راننده تاکسی «پدر سالار» و سردار خشن سپاه شام در «مختارنامه» می‌شناسند.
منوچهر افسری بازیگر مطرح و قدیمی سینما و تلویزیون کشورمان بود که ۲۴ مرداد ۱۴۰۰ دار فانی را وداع گفت. او به دلیل تزریق واکسن کرونا و عوارض ناشی از آن جانش را از دست داد و در سن ۶۹ سالگی درگذشت.
بیژن افشار بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر که از ششم اردیبهشت ماه به دلیل ابتلا به کرونا در بیمارستان بستری شده بود با شدت گرفتن عوارض این بیماری صبح ۲۰ اردیبهشت ماه دار فانی را وداع گفت. بیژن افشار متولد ۱۳۴۵ خورشیدی در تهران و لیسانس بازیگری از دانشگاه هنرهای دراماتیک را داشت. وی کار بازیگری را با ایفای نقش در فیلم «مربای شیرین» به کارگردانی مرضیه برومند در سال ۱۳۸۰ آغاز کرد.
ارشا اقدسی بدلکار سینما و تلویزیون که روز ششم مردادماه هنگام بدلکاری برای یک فیلم سینمایی در شهر بیروت دچار سانحه رانندگی شده و در بیمارستان بستری شده بود، به دلیل آسیب شدید ناشی از حادثه درگذشت. وی متولد سال ۱۳۶۱ در تهران بود. او در سال ۸۴ زمانی که که به عنوان مربی آی کیدو با کسب بورسیه تحصیلی در رشته تربیت بدنی، عازم ایتالیا بود، از طریق یک آگهی دوره‌های بدلکاری با پیمان ابدی آشنا شد و در ایران ماند. او پس از مدت کوتاهی توانست سرمربی کلاس‌های بدلکاری پیمان ابدی، اولین مربی بانجی جامپینگ ایران و همچنین اولین مربی تونل باد، در ایران شود.
اقدسی حدود یک سال بعد، در تاریخ ۱۳ بهمن ۱۳۸۵ گروه بدلکاران ۱۳ را تأسیس کرد و فعالیتهای خود را با گروهش در ایران و عرصه بین‌الملل ادامه داد. او در بیش از ۸۰ فیلم و سریال بدلکاری کرده که از آن جمله می‌توان به «قانون مورفی»، «اشک‌ها و لبخندها»، «عملیات ۱۲۵»، «ساخت ایران»، «سقوط آزاد»، «رالی ایرانی»، «شوق پرواز»، »هوش سیاه ۲»، «خط ویژه»، «متروپل»، «بمب»، «به وقت شام»، «شبی که ماه کامل شد»، «قسم»، «ما همه باهم هستیم»، «مارموز»، «هزارپا»، «بارکد»، «گشت ارشاد ۲»، «پایتخت»، «شکارچی» (ساخت ایران و آلمان)، «مرگ روشنایی» (ساخت آمریکا)، «کنگ فو یوگا» (ساخت چین) و …اشاره کرد.
آیدین الفت، مهندس و طراح صدا که با پروژه‌های نمایشی، موسیقایی و سینمایی متعددی همکاری کرده بود، روز پنجشنبه ۱۴ مرداد ماه بر اثر ابتلا به کرونا درگذشت. وی متولد سال ۱۳۵۲ ، مهندس الکترونیک و دانشجوی مقطع دکتری پژوهش هنر بود که مدرک کارشناسی ارشد مهندسی صدا را از کالج «Ex’pression» آمریکا را دریافت کرده و فارغ‌التحصیل دوره صدابرداری و صداگذاری دیجیتال از کالج ITD کانادا بود. الفت با راه‌اندازی مجموعه «شهر صدای پارسیان » تلاش کرد در زمینه آموزش و نیز ارتقای مهندسی صدا به شکل متمرکزتری فعالیت کند. همچنانکه در دانشگاه نیز به آموزش همین رشته مشغول بود.
فتحعلی اویسی، کارگردان و بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون ۲۱ دی ۱۳۲۴ در قم متولد شد. او فارغ‌التحصیل کارگردانی و بازیگری سینما از دانشگاه ایالتی تگزاس در سال ۱۳۵۳ بود. وی در همان سال به ایران بازگشت و با ورود به صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران فعالیت سینمایی‌اش را با بازی در فیلم «قدغن» از علیرضا داوودنژاد در سال ۱۳۵۷ آغاز کرد. وی در مجموعه های تلویزیونی «بدون‌شرح»، «شهر قشنگ»، «کمربندها را ببندیم»، «دارا و ندار»، «زیرزمین»، «باغچه مینو» و ... به ایفای نقش پرداخته بود. فتحعلی اویسی در نیمه دوم دهه هفتاد در تلویزیون بسیار فعال بود. در سینما هم بازی ماندگار او در فیلم‌های «ناخدا خورشید» (ناصر تقوایی، ۱۳۶۵)، «سرب» (مسعود کیمیایی، ۱۳۶۷)، «هی جو» (منوچهر عسگری نسب، ۱۳۶۷)، «بانو» (داریوش مهرجویی، ۱۳۷۰)، «جهان پهلوان تختی» (علی حاتمی و بهروز افخمی، ۱۳۷۶) و «مومیایی ۳ »(محمدرضا هنرمند، ۱۳۷۸) در یادها مانده‌است.
غلامرضا بایزان منش بازیگر پیشکسوت تئاتر، سینما و تلویزیون سوم اسفندماه از تحمل یک دوره بیماری، چشم از جهان فروبست. این بازیگر پیشکسوت مشهدی متولد سال ۱۳۳۲ بود و با نمایش «سرنوشت» وارد حیطه بازیگری شد و در تئاترهایی، چون «چوب به‌دست‌ها»، «سیاه زنگی مرد فرنگی، دایره زنگی»، «شب بیست‌ویکم» «شقایق دره»، «هفت‌کچل»، «از طواف تا تفت»، «پشت پرچین»، «کمند خاطرات» و «آوارگان عشق» به ایفای نقش پرداخت. او همچنین یکی از بازیگران اصلی نمایش «خورشید کاروان» بود که حدود ۱۵سال در ایام محرم و صفر در مشهد به روی صحنه رفته است. بایزان‌منش درکنار تئاتر در پروژه‌های تصویری متعددی، چون «اسیر» به کارگردانی فاضل‌راد، «گمشده» ساخته مهدی صباغ‌زاده، «توفان شن» به کارگردانی جواد شمقدری، «فضل‌بن‌شاذان» ساخته علی غفاری، «روز باران» اثر اسماعیل براری و سریال «روایت عشق» به کارگردانی علاءالدین رحیمی و مرحوم انوشیروان ارجمند هم حضور داشته‌است.
محمد برسوزیان از بازیگران پیشکسوت تلویزیون و سینما عصر شنبه ـ ۱۲ تیر ماه ـ دار فانی را وداع گفت. برسوزیان ۷۶ ساله زاده تهران بود و در سریال هایی چون «سه در چهار»، «متهم گریخت» و «روزگار قریب» ایفای نقش کرده بود. این بازیگر که به دلیل حمله قلبی در بیمارستان بستری بود در بیمارستان میلاد تهران درگذشت.
عبدالحسین بلنده کارگردان سینما ظهر ۲۱ اردیبهشت‌ماه در سن ۶۵ سالگی بر اثر بیماری کرونا درگذشت. «سحرگاه پیروزی» با موضوع دفاع مقدس معروفترین اثر این هنرمند فقید سینماست. «طعمه»، «یاری»، «علمدار» و… از دیگر آثار اوست.
مسعود بهبهانی نیا در سال ۱۳۳۵ در شهر تهران به دنیا آمد او فعالیت هنری خود را از زمینه تئاتر آغاز کرد و با نویسندگی و فیلمنامه نویسی برای بسیاری از سریال ها و فیلم های سینمایی توانست با وجود شهرت برسد. این هنرمند فقید فعالیت های هنری خود را در زمینه نویسندگی از سال ۷۵ با سریال های «خانه پدری» و «خاک سرخ» و «نرگس» آغاز کرد از جمله سریال های موفق مسعود بهبهانی نیا می‌توان به سریال «فاصله ها» و «کیمیا» اشاره کرد.
جلال پیشوائیان متولد ۱۳۰۹ در تهران بود. او بازیگری را از سال۱۳۴۱ و با حضور در فیلم «گرگ‌های گرسنه» آغاز کرد. «قیصر» و «رضا موتوری» از جمله فیلم‌های شاخص او پیش از انقلاب بود. وی در بیش از ۸۰ فیلم سینمایی بازی کرد که «سفیر»، «تیغ و ابریشم»، «ضیافت»، «زاد بوم»، «اخراجی‌ها۲»، «جرم»، «بی‌پولی» و «حکم» از آثار شاخص او پس از انقلاب بودند.
میرصلاح حسینی بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون کشورمان شامگاه چهارشنبه دوم تیر بعد از مدت‌ها مبارزه با بیماری سرطان دار فانی را وداع گفت. وی طی دوران فعالیت خود در عرصه بازیگری تجربه بازی در بسیاری از آثار شاخص تصویری را از سر گذرانده که از آن جمله می‌توان به «مختارنامه»، «هزار دستان»، «بوی کافور، عطر یاس» و «شیر سنگی» اشاره کرد.
مصطفی حضرتی عکاس و فیلمبردار قدیمی سینما و تلویزیون براثر ابتلا به کرونا درگذشت. حضرتی متولد سال ۱۳۲۶ در شهر بم و دانش آموخته مدرسه عالی تلویزیون و سینما بوده که سال‌ها به عنوان فیلمبردار و عکاس در تلویزیون و سینما فعالیت داشته است. او پس از دوره دانشکده به عنوان دستیار فیلمبردار و بعد فیلمبردار در واحد فیلمبرداران تولید شبکه اول سیما مشغول به کار شد و در مستند بلندی که از اردوگاه آوارگان جنگ تحمیلی در بروجرد (به تهیه‌کنندگی پدرام اکبری) ساخته شد نیز عکاس و دستیار فیلمبردار بود. از دیگر کارهای سینمایی حضرتی به مستند بلند «باغ سنگی» ساخته پرویز کیمیاوی و «زنده باد» ساخته خسرو سینایی می‌توان اشاره کرد.
لادن خاقانی خبرنگار حوزه فرهنگ و سینما و عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران بود که در سنین جوانی دار فانی را وداع گفت.
بابک خرمدین متولد سال ۱۳۵۳ در تهران، کارگردان سینما بود که در ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۰ در تهران در سن ۴۷ سالگی توسط پدر و مادرش در فاز ۳ شهرک اکباتان مثله شد. وی دارای مدرک کارشناسی ارشد سینما از دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران و فارغ التحصیل ۱۳۸۸ بود. بابک خرمدین فیلم «سوگنامه ای برای یاشار» را آن طور که خودش می گفت تا حد زیادی با الهام گرفتن از زندگی خود ساخته است. او در سال ۸۹ به عنوان دانشجو راهی لندن می‌شود و در آن‌جا با مساله مهاجرت و غربت درگیری پیدا می‌کند.
از آثار بابک خرمدین می توان از «بور بیجاده رنگ» ۱۳۸۶( ۲۲ دقیقه)، «سه شنبه: مامان» ۱۳۸۸( ۹ دقیقه)، فیلم نیمه بلند داستانی «روزن (کورسو) » ۱۳۸۹ (۴۲ دقیقه)، فیلم بلند داستانی «سوگنامه ای برای یاشار» ۱۳۹۲ ساخته شده در لندن (۷۲ دقیقه)، ساخت سه فیلم کوتاه داستانی به نام‌های «برش» ۱۳۸۳ به مدت (۱۲ دقیقه) نام برد.
خلیل رافع نوویر در سال ۱۳۱۹ در بندرانزلی متولد شد. در سن ۱۵ سالگی به تشویق و ترغیب استیو نعیمن آمریکایی پا به عرصه سینما و هنر گذاشت و در بسیاری از فیلم های ایرانی و فرنگی به عنوان صدابردار، صداگذار و افکت گذار فعالیت داشت. او همچنین در استودیوهای مختلف مشغول به کار بود که از جمله می توان از: برناتوم، سحر، دیانا، ایران فیلم، تخت جمشید، مهتاب فیلم، میثاقه، شاهین فیلم، مولن روژ، مهرگان فیلم، بیتا فیلم، کاروان فیلم، توکافیلم و... نام برد.
رحیم رحیمی پور فیلمنامه نویس، تهیه کننده و کارگردان سینما و تلویزیون بر اثر ابتلا به ویروس کرونا درگذشت. زنده یاد رحیمی پور فارغ التحصیل از مرکز اسلامی آموزش فیلمسازی بود و کارگردانی آبدارشاه(۱۳۷۶)، شیرین و فرهاد (۱۳۷۴)، مستاجر (۱۳۷۱)، انفجار در اتاق عمل (۱۳۷۰)، الماس بنفش (۱۳۶۸)، اتاق یک (۱۳۶۵)، زندان دوله تو (۱۳۶۳)، آبدارشاه (۱۳۷۹) و نویسندگی و تهیه کنندگی آثار دیگری را در کارنامه خود داشت.
سیدعلیرضا سجادپور تهیه‌کننده سینما و از مدیران کل پیشین نظارت و ارزشیابی سینمای حرفه ای وزارت فرهنگ و معاون پیشین سازمان سینمایی پس از یک دوره سخت بیماری سرطان روز - یکشنبه ۱۷ بهمن- بر اثر عوارض ناشی از تومور مغزی، درگذشت.
این مدیر سینمایی و سینماگر، از دو سال پیش، درگیر مبارزه با تومور مغزی بود و دو بار عمل جراحی انجام داد که درمان‌ها جواب نداد و سرانجام به دلیل پیشرفت بیماری، درگذشت. سجادپور متولد ۱۳۳۹ تهران، فارغ التحصیل رشته های مهندسی عمران از دانشگاه امیرکبیر و سینما با گرایش فیلمنامه نویسی از دانشگاه هنر است. وی فعالیت سینمایی را سال ۱۳۶۳ با تهیه‌کنندگی و نگارش فیلمنامه «سرباز کوچک» آغاز کرد.
از فعالیتهای او می‌توان به مدیریت واحد سناریوی حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی (۱۳۶۶ تا ۱۳۷۰)، مدیریت طرح و برنامه سیمای شاهد (۱۳۷۰ تا ۱۳۷۲)، مدیر کل مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی (۱۳۷۴ تا ۱۳۷۶)، معاون فرهنگی و ارتباطات سازمان میراث فرهنگی گردشگری (۱۳۸۴ تا ۱۳۸۶) تهیه‌کنندگی فیلم سینمایی و سریال‌های تلویزیونی، مدیرکلی اداره فیلم و تلویزیون سازمان فرهنگی - هنری شهرداری تهران، مدیریت فرهنگسرای هنر (ارسباران) و موسس و مدیر اجرایی هیات اسلامی هنرمندان اشاره کرد.
حلیمه سعیدی یکی از بازیگران مشهور سال‌های نه چندان دور تلویزیون ایران به حساب می‌آید. بازیگری که با نقش‌آفرینی در سریال‌های رضا عطاران پا به بازیگری گذاشت و با حضور در دیگر سریال‌های طنز، به شهرت قابل‌توجه‌ای بین عامه‌ی مردم رسید. حلیمه سعیدی سابقه بازی را در سریال‌هایی نظیر «متهم گریخت»، «ترش و شیرین»، «روزگار قریب»، «بزنگاه» و «معراجی‌ها» را داشت. این بازیگر همچنین در فیلم‌هایی همچون «قاعده بازی»، «بیچاره ها»، «حلقه های ازدواج»، «دردسر بزرگ» بازی کرده بود. وی روز ۲۲ بهمن در سن ۸۷ سالگی براثر بیماری سرطان درگذشت.
شاهد سلطانی آزاد از اعضای هیات اسلامی هنرمندان بوده و فعالیت های متعددی در سینما داشته و در آثار مختلفی از بازیگری، منشی صحنه و دستیار کارگردان تا نویسندگی و کارگردانی فعالیت داشته است. ساخت مستندهای ماندگاری همچون «جوانمرد فاضل» و «کلید» در سال های اخیر از فعالیتهای این هنرمند ارزشی بوده است. این هنرمند بر اثر ابتلا به کرونا درگذشت.
افشین سلیمان پور هنرمند و بازیگر عرصه تئاتر شامگاه ۲۸ فروردین بر اثر ایست قلبی چشم از جهان فروبست. ایفای نقش در نمایش‌های «تالاب هشیلان» و «خانه پدری» به کارگردانی نوشین تبریزی از جمله آخرین تجربه‌های بازیگری او در عرصه تئاتر بود.
علی سلیمانی بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون به دلیل ابتلا به کرونا در سن ۵۰ سالگی درگذشت. سلیمانی متولد ۱۰ آبان ۱۳۴۹ در تهران بود. اصالت این بازیگر از روستای سرنسر از شهرستان سراب در آذربایجان شرقی بود. وی فارغ التحصیل لیسانس رشته نمایش، گرایش بازیگری از دانشگاه آزاد بود و کار خود را از پشت صحنه شروع کرد. وی از سال ۱۳۷۱ وقتی ۲۲ ساله بود با بازی در فیلم «چهارشنبه عزیز» آغاز به کار کرد و سپس در سال ۱۳۷۳ به صورت رسمی به عنوان بازیگر با نمایش «صبح طلوع نمی کند» به کارگردانی کیومرث مرادی روی صحنه تئاتر رفت. علی سلیمانی بعد از چند تجربه تئاتر در نهایت سال ۱۳۷۴ با فیلم «سفر به چزابه» در کنار مسعود کرامتی و فرهاد اصلانی بسیار دیده شد. او در سال ۱۳۷۸ در سریال «داستان یک شهر» اصغر فرهادی بازی کرد.
ابوالفضل شاه‌کرم، بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون بامداد امروز، دوشنبه ۳۱ خرداد ماه درگذشت. وی متولد سال ۱۳۳۴ بود که در بیش از ۵۰ اثر نمایشی و چندین فیلم سینمایی و مجموعه تلویزیونی بازی کرد. بازی در نمایش‌هایی همچون «کوچ»، «غربت»، «چشم در برابر چشم»، «میلاد»، «شبی در حلبی‌آباد» و فیلم‌های سینمایی «مارمولک»، «خرس»، «مهمان داریم» و نیز مجموعه‌های تلویزیونی «امام علی»، «خاک سرخ»، «آشپزباشی» و ... بخشی از کارنامه هنری این بازیگر است.
حمیدرضا صدر، نویسنده، منتقد سینما و مفسر ورزشی پس از یک دوره مبارزه با بیماری سرطان درگذشت. او متولد ۳۰ فروردین ۱۳۳۵ در شهر مشهد بود. صدر دانش‌آموخته رشته برنامه‌ریزی شهری در داشنگاه تهران و لیدز انگلستان بود و سال‌ها به عنوان نویسنده و منتقد سینما و همچنین مفسر فوتبال فعالیت داشت.
حبیب الله صحرانورد، تهیه‌کننده با سابقه سینما، پس از مدتی در کُما بودن، درگذشت. او از سال ۶۹ وارد سینما شده و کار خود را با فیلم دفاع مقدسی «عشق من شهر من» آغاز کرده بود. فیلم‌های «ضربه طوفان»، «توطئه»، «تنها»، «یک روز، یک زندگی، یک مرد»، «هشتمین روز»، «بی‌خوابی» و ... از جمله آثار کارنامه اوست.
صادق صفایی، بازیگر تئاتر، سینما و عضو هیات علمی گروه هنرهای نمایشی دانشگاه تهران درگذشت. متولد سال ۱۳۴۰ در شهر طبس بود. او در طول دوران حرفه‌ای خود علاوه بر تدریس در مراکز مختلف آموزشی، در آثار گوناگون نمایشی نیز ایفای نقش کرد.
او در نمایش‌هایی چون «پریشان در باد» به کارگردانی فرشاد فرشته حکمت، «دایره گچی قفقازی» به کارگردانی حمید سمندریان، «مرغ دریایی» به کارگردانی هما روستا و ... به عنوان بازیگر حضور داشته است و همچنین نمایش های همچون «مرگ»، «پلیکان سبز»، «در جامعه مردگان» و «همچون انتظار الکترا» را در مقام کارگردان در تئاتر مولوی به روی صحنه برده است. صفایی در تعداد قابل توجهی از فیلم‌هایی سینمایی از جمله «از کرخه تا راین»، «آژانس شیشه ای»، «من و زیبا»، «سفر سرخ»، «خوابگاه دختران» و ... نیز ایفای نقش کرده است و برای فیلم «از کرخه تا راین» موفق به کسب سیمرغ بازیگر مرد مکمل از جشنواره فیلم فجر شده بود.
فرشته طائرپور متولد بهمن ۱۳۳۱ و فارغ‌التحصیل کارشناسی ادبیات انگلیسی بود. او مدتی را به عنوان نویسنده و عضو هیئت تحریریه در مجله زن مشغول به کار شد و در سال‌های بعد ضمن مدیریت مرکز نگارش ویرایش کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان (۱۹۹۱–۱۹۸۲) با گروه‌های کودک و نوجوان شبکه‌های اول و دوم سیما در مقام مشاور و نویسنده همکاری کرد.
وی به دنبال فعالیت ادبی در حوزه کودکان و نوجوانان از سال ۱۳۶۶ در زمینه سینمای کودک نیز به فعالیت پرداخت. خانه ادبیات و هنر کودکان و نوجوانان که طائرپور مدیرعامل آن است تاکنون بیش از ۱۰ فیلم سینمایی و حدود ۲۰هزار دقیقه آثار ویدئویی تهیه کرده‌است. فعالیت حرفه‌ای او در سینما از سال ۱۳۶۷ با تهیه‌کنندگی فیلم ماندگار «گلنار» آغاز شد. پس از آن تهیه‌کنندگی آثاری دیگری همچون «پاتال و آرزوهای کوچک» (۱۳۶۸)، «مدرسه پیرمردها» (۱۳۷۰)، «نان و شعر» (۱۳۷۲)، «پسر مریم» (۱۳۷۷)، «یکی بود یکی نبود» (۱۳۷۹)، «وقتی همه خواب بودند» (۱۳۸۴)، «زن دوم» (۱۳۸۶)، «نیلوفر» (۱۳۸۷)، «نخودی» (۱۳۸۸)، «آینه‌های روبرو» (۱۳۸۸)، «خاله قورباغه» (۱۳۹۵)، «خداحافظ دختر شیرازی» (۱۳۹۷) و «سازهای ناکوک» (۱۳۹۸) را برعهده داشت که در این آثار با عناوین دیگری از جمله مدیرتولید، نویسنده فیلمنامه و مشاور فیلمنامه نیز حضور داشته و مجری طرح چهار فیلم «ایلیا، نقاش جوان» (۱۳۷۰)، «سایه‌های هجوم» (۱۳۷۱) «بابا عزیز» (۱۳۸۲) و «زمستان است» (۱۳۸۴) بوده است.
حسن عظیمی نویسنده، کارگردان و بازیگر پیشکسوت تئاتر، سینما و تلویزیون در ۷۴ سالگی درگذشت. وی فعالیت هنری اش را از سال ۱۳۵۱ در تئاتر آغاز کرد و در طول زندگی هنری خود در ده‌ها نمایش تئاتر و فیلم سینمایی از جمله «هزاردستان»، «روزگار جوانی»، «دو زن»، «ماه عسل» و «اسکادران» عشق به ایفای نقش پرداخت.
حمید علیزاده تهیه کننده تلویزیون یکشنبه پنجم اردیبهشت بر اثر کرونا درگذشت. وی تهیه کننده برنامه‌های کودک از جمله «لوبیا فردا زود بیا» در شبکه آموزش و «فرزندان ایران» در شبکه جام جم بود. او از تهیه کنندگان فعال در عرصه کودک و بزرگسال بود که در شبکه‌های دیگر از جمله شبکه قرآن هم فعالیت داشت.
علیرضا فتحی نایب رییس انجمن بازیگران بدلکاران سینمای ایران بر اثر ابتلا به ویروس کرونا درگذشت. او در آثاری همچون «نهنگ آبی»، «محمد رسول الله»، «خفه گی»، «شهرزاد» (فصل دوم)، «بادیگارد»، «من دیه‌گو مارادونا هستم» فعالیت داشته است.
زهره فکورصبور بازیگر جوان سینما و تلویزیون روز ۱۱ اسفند ۱۴۰۰ درگذشت. وی در سریال هایی چون «دلنوازان»، «مسافری از هند»، «روزگار جوانی»، «دردسرهای عظیم»، «دنگ‌وفنگ» و ... ایفای نقش کرده بود.
محسن قاضی مرادی بازیگر سینما و تلویزیون ۱۱ شهریورماه ۱۳۲۰ در تهران متولد شد. او فارغ‌التحصیل مدرسه عالی مدیریت تهران بود و پیش از بازیگری به عنوان معلم در آموزش و پرورش مشغول به تدریس بود. این هنرمند، بازیگری را از سال ۱۳۵۱ با فیلم «حسن سیاه» به کارگردانی پرویز اصلانی آغاز کرد، پس از کسب تجربه در این فیلم سینمایی به دنیای تلویزیون راه یافت و در چند تله تئاتر ایفای نقش کرد و پس از آن با بازی در سریال‌های تلویزیونی و فیلم‌های سینمایی شناخته شد. محسن قاضی‌مرادی همسر مهوش وقاری، بازیگر سینما و تلویزیون بود. این زوج هنرمند سال‌ها در کنار یکدیگر زندگی کردند و در برخی پروژه‌های سینما و تلویزیون نیز هم‌بازی بودند. مهوش وقاری در پنج سال پایانی زندگی همسر خود عاشقانه از او پرستاری کرد.
قاضی مرادی در سال‌های پایانی زندگی به بیماری پارکینسون مبتلا شد. در واقع اولین علائم این بیماری از سال ۱۳۸۲ در این بازیگر آغاز شد و به مرور شدت گرفت. در ابتدا تنها مشکلی که به شکل حاد در او وجود داشت لرزش دست‌ها بود، اما به مرور مشکل بلع، حرکت و قدرت تکلم نیز به آن اضافه شد و محسن قاضی مرادی را خانه نشین کرد.
حمید لبخنده متولد سال ۱۳۳۰ بود که در ۱۵ سالگی به اولین کلاس تئاتر نزد حسینعلی طباطبایی در اداره فرهنگ و هنر اهواز رفت او آن‌طور که خودش تعریف کرده در آن کلاس با رضا فیاضی، فرید و علی سجادی حسینی و رضا خندان همراه بود و بعدها در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران پذیرفته شد و در رشته کارگردانی و بازیگری تئاتر تحصیل کرد. این کارگردان از شاگردان هنرمندان مطرحی همچون حمید سمندریان، شمیم بهار، بهرام بیضایی، پرویز پرورش، پرویز ممنون، علی رفیعی، محمد کوثر و نیز منیژه محامدی و گلی ترقی بوده است.
لبخنده که در برخی نمایش‌های گروه تئاتر «پیاده» به سرپرستی داریوش فرهنگ و مهدی هاشمی بازی کرده بود. او برای نخستین بار همراه با زنده یاد سمندریان در نمایشنامه «مرده‌های بی‌کفن و دفن» نوشته سارتر کار کرد. در آن مقطع نمایشنامه «عادل‌ها» به نویسندگی کامو و با ترجمه محمدعلی سپانلو را هم در تالار مولوی کارگردانی می‌کرد و بعد از تجربه اجراها رابطه دوستانه بیشتری با زنده یاد سمندریان و هما روستا پیدا کرد.
حمید لبخنده با ساخت سریال «در پناه تو» در دهه هفتاد در میان عموم مخاطبان به چهره‌ای شناخته شده تبدیل شد و بعد از آن سریال‌های دیگری هم همچون «در قلب من» را کارگردانی کرد. او در سینما فیلم «آبی» را ساخت اما در سال‌های گذشته بیشتر مشغول مدیریت آکادمی سمندریان بود و سال‌ها مدیریت آموزشگاه زنده یاد حمید سمندریان را بر عهده داشت. نمایش «سوءتفاهم» و سریال‌های «مهر و ماه» و «با من بمان» از دیگر آثار حمید لبخنده هستند.
حمید مجتهدی مستندساز و تصویربردار حوزه مستند عصر روز سه‌شنبه اول تیرماه بر اثر عوارض ابتلا به سرطان جان به جان آفرین تسلیم کرد. مجتهدی با مصطفی عقاد در فیلم‌های «محمد رسول‌الله» (رسالت) و «عمرمختار» (شیر صحرا)، همکاری داشته است. این هنرمند فقید، مدرک کارشناسی خود را در رشته سینماتوگرافی و عکاسی از ریجنت کالج دانشگاه لندن دریافت کرد. وی همچنین تخصص فیلمبرداری، نورپردازی و فیلمبرداری هوایی از دانشگاه کالیفرنیا، لس‌آنجلس (یو سی ال ای) ایالات متحده داشت. نخستین فیلم او «مومیایی» نام داشت که در سال ۱۳۴۵ ساخته شد. وی سه سال بعد موسسه سینمایی بنام چهلستون را تأسیس کرد.
علی مرادخانی فارغ‌التحصیل رشته روانشناسی از دانشگاه تهران بود. او پس از پایان تحصیلاتش، با حضور در شغل‌های مدیریتی فعالیت حرفه‌ای خود را ادامه داد که از آنها می‌توان به مدیریت تولید فیلم و عکس وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، مدیریت همکاری‌های سمعی و بصری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، مدیریت مرکز آموزش فیلمسازی، مدیر مرکز موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و مدیریت موزه موسیقی اشاره کرد. تاسیس خانه موسیقی ایران با همکاری هنرمندان موسیقی از دیگر اقدامات علی مرادخانی در دوران حیاتش محسوب می‌شد.
میثم مطهری، زاده ۱۳۶۳ در فردوس استان خراسان جنوبی بود، وی دانش آموخته دکترای مطالعات تئاتر از پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران و عضو کانون کارگردانان خانه تئاتر بود. او در روز ۱۳ فروردین ۱۴۰۰ بر اثر عارضه کلیوی درگذشت.
فرزانه معصومیان، سال‌ها گوینده خبر رادیو در بخش‌های مختلف خبری از جمله خبر هشت و سی رادیو جوان بود. ضمن اینکه در خبر پیک بامدادی رادیو ایران و خبر رادیو پیام حضور فعالی داشت و در کنار آن در شبکه‌های مختلف رادیویی به ویژه در برنامه‌های گفتگو محور و سیاسی اجرای برنامه داشت. پیکر فرزانه معصومیان روز ۱۴ مرداد ۱۴۰۰ با حضور خانواده اش در قطعه هنرمندان به خاک سپرده شد، بخاطر کرونا اهالی رادیو در این مراسم حضور نداشتند.
شهاب ملت خواه سینماگر مشهدی که به دلیل ابتلا به بیماری کرونا در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان قائم بستری شده بود در سن ۶۹ سالگی در گذشت.
نویسندگی و کارگردانی فیلم سینمایی «دیوار»، تولید بیش از ۸ ساعت فیلم ۸ میلیمتری از وقایع انقلاب و دفاع مقدس، نویسندگی بیش از ۲۵۰ نمایشنامه رادیویی برای صدای مرکز خراسان، نویسندگی و کارگردانی فیلم‌های «آتا»، «زیر آتش» و «شب حورا»، و کسب چندین دیپلم افتخار، تقدیرنامه و لوح زرین بخشی از کارنامه هنری ملت‌خواه را تشکیل می‌داد.
او همچنین علاوه بر سینما و تئاتر در رشته‌های دیگری مانند نقاشی فعال و کتاب‌هایی را هم منتشر کرده‌بود. «نور و نمایش»، «فریاد خون حبیب»، «پروانه ها و عروج» و «غزلنامه ی تابران» از جمله آثار مکتوب به جامانده از این هنرمند هستند.
حسین ملکی متولد سال ۱۳۲۰ در تهران بود و کارش را با عکاسی فیلم در سینما آغاز کرد و بعد از آن سراغ فیلمبرداری رفت، اگرچه در فیلم‌های سینمایی زیادی هم به عنوان بازیگر حضور داشت.
ملکی که امروزه به عنوان فیلمبردار شناخته می شود، کارش را در سینما از سال ۱۳۳۸ به عنوان عکاس فیلم آغاز کرد. وی به موازات عکاسی، به بازیگری نیز پرداخت و هرچند در اکثر فیلم هایی که عهده دار عکاسیشان بود، ایفای نقشی را هم به عهده می گرفت، اما همواره، در پیش از انقلاب، به عنوان عکاس فیلم شناخته می شد. وی فیلمبرداری را با فیلم سینمایی «نیاز»، به کارگردانی داوود نژاد در بعد از انقلاب شروع کرد و به سرعت در این حرفه متمرکز شد.
هوشنگ منصور خاکی، که سابقه نیم قرن حضور در عرصه بازیگری سینما و تلویزیون را داشت بر اثر ابتلا به کرونا، درگذشت. منصور خاکی که در رشته‌های ورزش‌های رزمی و شنا فعال بود، سال ۱۳۵۰ وارد عرصه بازیگری شد و در مدت نزدیک به نیم قرن، در سریال‌ها و فیلم‌هایی چون «کوسه جنوب»، «چنگک»، «شب شکن»، «افعی»، «دلباخته»، «لوکوموتیوران»، «دل و دشنه»، «مریم مقدس»، «توفان شن» و ... بازی کرد. او همچنین برای بازی در فیلم «یاران دلنمک»، نامزد نقش مکمل در جشنواره فجر شده بود.
اشکان منصوری خبرنگار حوزه تئاتر، سینما و تلویزیون خبرگزاری باشگاه خبرنگاران جوان در پی ابتلا به کرونا از دنیا رفت. این هنرمند جوان در چندین فیلم سینمایی و سریال تلویزیونی از جمله «هزارپا»، «جشن دلتنگی»، «دینامیت» و همچنین سریال های «دلدادگان» و «رقص روی شیشه» ایفای نقش کرده بود.
عزت الله مهرآوران بازیگر سینما و تلویزیون بر اثر سکته قلبی ناشی از کرونا در ۷۲ سالگی درگذشت. وی در طول چند دهه فعالیت هنری هم بر صحنه تئاتر حضور داشته است و هم در سینما و تلویزیون. او در سینما با کارگردانان مختلفی چون رضا عطاران، محمدرضا هنرمند و ابراهیم حاتمی کیا همکاری داشته است که می‌توان به «آژانس شیشه‌ای»، «مومیایی» و «خوابم می‌آد» اشاره کرد.
آزاده نامداری کار خود را با همکاری با شبکه زاگرس (کرمانشاه) آغاز کرد و سپس با کمک اقبال واحدی به تهران آمد نامداری در سال ۱۳۸۴ به عنوان مجری بخش تازه‌ها در برنامه سیمای خانواده شبکه یک شروع به فعالیت کردکه تا ۴ سال ادامه داشت که در بهمن ۱۳۸۸ به اجرای خود در تازه‌ها پایان داد. او سال ۱۳۹۱ را با برنامه سال تحویل در کنار احسان علیخانی آغاز کرد که در همان تعطیلات نوروزی، اجراء هر شب برنامه جنجالی «خانمی که شما باشی» را بر عهده داشت ولی به ناگاه خبری مبنی بر منع فعالیت وی، در کنار فرزاد حسنی و احسان علیخانی پخش شد. پس از نه ماه دوری از تلویزیون بالاخره نام او به عنوان نویسنده در برنامه پشت صحنه احسان علیخانی ظاهر شد. نامداری نخستین مجری تلویزیون بود که «چادر ملی» و «چادر قهوه‌ای» پوشید. او در مصاحبه با مجله زندگی ایدئال در سال ۱۳۹۴ گفت برخاسته از یک خانواده سنتی است و تا هفت نسل قبل از او همه در خانواده‌شان چادر بر سر می‌کرده‌اند. علت درگذشت وی خودکشی اعلام شد.
منصور نورپور رئیس هیأت مرکزی انجمن سینماداران ایران بر اثر کرونا دارفانی را وداع گفت. نورپور از شخصیت های تاثیرگذار سینما و اکران ایران است و اقدامات ارزشمندی در جهت منافع سینمای ایران و فیلمسازان در کارنامه خود دارد.
امیر نیکیار که سال‌ها با تیپ «آقا نیکی» در آیتم‌های طنز تلویزیون حضور داشت، در سن ۶۹ سالگی دارفانی را وداع گفت. وی متولد ۱۳۳۱ تهران بود و بازیگری را با تئاتر شروع کرد. او با دستیار کارگردانی و طراحی صحنه به پروژه‌های تلویزیونی پیوست. سریال‌های «قرن سرنوشت»، «امیرکبیر» و «سلطان و شبان» ازجمله تجربیاتش در زمینه دستیاری کارگردان بود. اولین بار که نیکیار در تلویزیون بازی کرد، در آیتم‌های برنامه «جنگ هفته» بود و پس از آن در «جنگ شبانه» و سایر برنامه‌های طنز آن زمان تلویزیون، پای ثابت آیتم‌های طنز شد.
مسعود ولدبیگی پیشکسوت چهره‌پردازی سینمای ایران و برنده ۳ سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر درگذشت. این هنرمند باسابقه، که چهره‌پردازی فیلم‌های شاخصی چون «قرمز»، «ضیافت» و «دوئل» را در کارنامه خود دارد، برای سه فیلم «پرده آخر»، «زشت و زیبا» و «از کرخه تا راین» سیمرغ بلورین بهترین چهره‌پردازی را از جشنواره فیلم فجر کسب کرده بود. سحر ولدبیگی فرزند او و نیما فلاح داماد وی است.
رفعت هاشم پور فعالیت به عنوان سرپرست گویندگان را از سال ۱۳۵۳ در تلویزیون آغاز کرد و «چوپانان کویر» (ساختۀ حسین محجوب) نخستین فعالیت سینمایی مستقل او به عنوان سرپرست گویندگان بود. وی همچنین به عنوان سرپرست گویندگان در برخی مجموعه‌های تلویزیونی نیز فعال بود که از مهم‌ترین فعالیت‌هایش در این زمینه، مدیریت دوبلاژ سریال «قصه‌های جزیره» در اواسط دهۀ ۷۰ بود. در این سریال خود او ابتدا به‌جای نقش دیگری حرف می‌زد، اما در ادامه ترجیح داد که به‌جای شخصیت هتی کینگ (با نقش‌آفرینی جکی باروز) حرف بزند که این نقش‌گویی او نیز بسیار مورد توجه قرار گرفت. دیگر فعالیت او در اواخر دوران کاری، گویندگی در فیلم «راه رفتن مرد مرده» به‌جای سوزان ساراندون بود که در ایران با نام «آخرین گام‌های یک محکوم به مرگ» (که نام رمانی می‌باشد که فیلم از روی آن تهیه شده‌است) نمایش داده شد. وی در زمینۀ گویندگی فیلم‌های مستند هم تسلط خود را به نمایش گذاشته است. هاشم‌پور از اواخر دهۀ ۷۰ به بعد رفته رفته به ندرت گویندگی می‌کرد و بیشتر به آموزش دوبله به هنرجویان جوان پرداخت. وی در دههٔ ۱۳۸۰ سریال «پادشاهان قصرهای پوشالی» را مدیریت کرد. او همسر جلال مقام دیگر هنرمند پیشکسوت دوبلاژ ایران نیز بود.
نظرات