چهارشنبه ۲۷ اسفند ۱۳۹۹ - ۱۳:۲۲

بازیگر فیلم «لباس شخصی»:

برخی از همکاران ادای اپوزیسیون را در می‌آورند/می‌گویند فلانی در یک فیلم متعلق به سازمان اوج کار کرده و ما با او کار نمی‌کنیم

فیلم سینمایی لباس شخصی

سینماپرس: توماج دانش ‌بهزادی از تجربه حضور خود در فیلم سینمایی «لباس شخصی» می‌گوید.

به گزارش سینماپرس، توماج دانش‌بهزادی، از چهره‌های تئاتر کشور است که  در سال‌های اخیر کارهای مختلفی در مقام کارگردان و بازیگر روی صحنه داشته است. او در سال ۹۸ و در سی و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر با ایفای یکی از نقش‌های اصلی فیلم سینمایی «لباس شخصی» به کارگردانی امیرعباس ربیعی حضور جدی بر پرده نقره‌ای را نیز به کارنامه خود افزود.

دانش بهزادی همچنین  در مستند «خط باریک قرمز» ساخته فرزاد خوشدست که در سال ۹۹ اکران شد به عنوان مربی تئاتر نوجوانان زندانی حضور داشت. مستندی که با توجه به سوژه اجتماعی و ملتهبش مورد توجه مخاطبان و  منتقدان قرار گرفت.

دانش‌بهزادی در گفتگو با خبرگزاری آنا ویژگی مهم مستند «خط باریک قرمز» را ریسک بالای سازندگان آن دانست و افزود: ایده این فیلم مستند درباره مواجهه با نوجوانانی بود که با جرایم گوناگون و سنگین زندانی بودند. همین موضوع خودش یک ریسک بزرگ بود. امکان داشت در همان ابتدای کار  بچه‌ها گروه سازنده را پس می‌زدند و فیلم هم در همان دو سه روز اول متوقف می‌شد.

وی عنوان کرد: خوشبختانه با انرژی که آقای خوشدست و دوستان دیگر گذاشتند این اتفاق نیفتاد. مستند تولید شد و خدارا شکر هم در جشنواره‌ها و محافل هنری و هم دراکران عمومی با استقبال مواجه شد. این فیلم دایره مخاطبان گسترده‌ای دارد؛ قضات دادگستری، مددکاران اجتماعی، روان‌شناسان، والدین و نوجوانان می‌توانند مخاطبان آن باشند.

این بازیگر در ادامه  افزود: وقتی شما یک کار هنری می‌کنید، دوست دارید آن کار تبلیغ و دیده شود. متاسفانه این مستند در تلویزیون هم مهجور بود و کسی به آن نپرداخت. در چنین شرایطی من به خودم می‌گویم دانش بهزادی! برای چی؟ برای چه کسی داری این کار را می‌کنی؟  چه کسی می‌بیند؟ برخی می‌روند کارهای سخیفِ مبتذلِ کمدی  انجام می‌دهند هر روز دیده می‌شوند، ‌ دستمزدهایشان هم روز به روز بالاتر می‌رود؛ ابتذال این جنس کارها حتی گاهی فیلم‌فارسی هم بیشتر است. اما ما باید هشت‌مان گرو نُه‌مان باشد و دلمان به این خوش باشد که داریم در مملکت کار فرهنگی می‌کنیم!

وی عنوان کرد: اینها واقعاً درد من و بسیاری از همکارانم در عرصه تئاتر و فیلم مستند است. تا چه زمانی می‌توانم مستقل باشم؟ تا کجا می‌توانم بگویم نه! تحمل کن! صبر کن! شاید من و امثال من در جامعه هنری زیاد باشند ولی استقلال تا یک جایی ممکن است. یا باید آلوده شوم که شب‌ها خوابم نبرد یا باید این کار را رها کنم. حالا ببینید هر کدام از این انتخاب‌ها چه رنجی به من خواهد داد.

دانش‌بهزادی درباره فیلم «لباس شخصی» هم گفت: متأسفانه پس از نمایش فیلم در جشنواره فیلم فجر ما با پدیده کرونا و تعطیلی سینماها منواجه شدیم. به نظرم «لباس شخصی» از آن دسته آثاری است که می‌تواند در زمان اکران دیده شود و اتفاقات خوبی برایش بیفتد. البته در جشنواره که دوستان از چپ و راست، سر فیلم را بُریدند! خیلی‌ها با پیش‌زمینه و پیش‌داوری برای دیدن فیلم می‌رفتند، ولی می‌دیدند کاملاً یک اثر مستقل است.

 وی افزود: برای ورود به سینما وسواس داشتم و نگران این نگاه‌های بیهوده سیاسی هم بودم. حضور در این فیلم برایم مهم بود و با خیلی‌ها هم مشورت کردم ولی حالا برخی از همان همکارانی که با آنها مشورت کردم، ادای اپوزیسیون را در می‌آورند، این طرف و آن طرف مانع ادامه فعالیت ما می‌شوند و به اصطلاح زیرآب ما را می‌زنند. با تنگ نظری می‌گویند فلانی در یک فیلم متعلق به سازمان اوج کار کرده و ما با او کار نمی‌کنیم. این هم وضعیت نامطلوبی است که فضای فرهنگی و هنری ما گرفتار آن شده است.

دانش‌بهزادی گفت: به هر حال «لباس شخصی» فیلم مستقل و خوش‌ساختی است. شعارزده نیست. بازی‌ها خوب است. یک‌سری از جوانان تئاتری با انگیزه، بدون ادعا آمدند کار کردند و بازی‌های خوب و یکدستی ارائه دادند.

وی عنوان کرد: در زمان نمایش فیلم در جشنواره هم می‌دیدیم که جوانان و نوجوانان با تیپ‌های مختلف آن را دیدند و از ساختار فیلم و بازی‌ها خوششان آمده بود.   دیگر نمی‌دانم آدم چه کار باید بکند که خودش را به فضای حرفه‌ای ثابت کند و اجازه داشته باشد  با خیال راحت کار کند؟ امیدوارم دوستان این نگاه سیاسی را کنار بگذارند و  به جوانان  اجازه کار بدهند و این‌قدر  فضا را تنگ نکنند.

 بازیگر فیلم سینمایی «لباس شخصی» افزود: اغلب بازیگران این فیلم دانشجویان تئاتر یا کسانی هستند که سال‌ها در تئاتر کار کرده‌اند و بی‌ادعا هستند و ورود اینها به عرصه سینما و فرهنگ، باعث دلخوشی برای دانشجوها می‌شود، امید و انگیزه ایجاد می‌کند و امیدوارم که این اتفاق‌ها بیفتد و همه‌اش در حد یک رؤیای خیالی و فانتزی نباشد.

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.