دوشنبه ۲۰ بهمن ۱۳۹۹ - ۱۰:۴۶

گفتگوی سینماپرس با یک فیلمساز جوان؛

تبریزی: «گیجگاه» فیلمی برآمده از درون خودم است اما به هیچ وجه اثری شخصی و حدیث نفس نیست!/ مدیون مسعود کیمیایی هستم!

عادل تبریزی

سینماپرس: عادل تبریزی کارگردان جوان سینما که با «گیجگاه» در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد گفت: «گیجگاه» فیلمی برآمده از درون خودم است اما به هیچ وجه اثری شخصی و حدیث نفس نیست! این فیلم رویکرد من به درون خودم است یک نگاه اجتماعی است که به وضعیت حال امروز جامعه داشتم و کمبود آن را احساس می کردم و سال ها با این فضا و قصه همراه بودم.

وی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: زمانی که تصمیم به ساخت اولین فیلم بلندم گرفتم متوجه شدم جالب می شود از دهه ۷۰ به جامعه امروز نگاه کنیم!؛ این اتفاقی بود که من آن را خوب می شناختم و آن را به خوبی لمس می کردم. من کاراکترهای فیلمم را به خوبی می شناختم اما هرگز هدفم این نبود که فیلمی نوستالژیک بسازم.

این سینماگر ادامه داد: همه تلاش من این بود که «گیجگاه» تلنگری برای حال باشد و خانواده ها با حال خوب فیلمم را ببینند. مخاطب هدف من قطعاً خانواده ها با هر نگاهی و طبقه فرهنگی هستند و همه تلاشم را به کار بردم تا با فیلم ارتباطی مشترک برقرار کنند.

تبریزی با بیان اینکه در سینمای دهه ۷۰ مردم از طبقه های مختلف مانند دکتر و مهندس گرفته تا کارمند و کاگر و... به سینما می آمدند یادآور شد: مردم در آن دوران با دیدن فیلم ها حال شان خوب می شد، به وجد می آمدند و سینما باعث می شد رویکرد یکدست اجتماعی به وجود بیاید. هدف بنده از ساخت این فیلم آن بود که به حال امروز مخاطب تلنگر بخورد. این فیلم می تواند برای حال الآن مردم بسیار موثر باشد.

وی تأکید کرد: با این همه قصه «گیجگاه» بسیار سرراست و روان است. من سعی کردم مخاطب را با بیان قصه پیچیده خسته نکنم و تمامی مفاهیمی که در پی آن هستم را در زیربنای کار به آن ها القا کنم.

تبریزی خاطرنشان کرد: من معتقدم مردم اگر امروزه آلبوم های قدیمی خانه های شان را نگاه کنند فقط حسرت گذشته را نمی خورند و شاید تلنگری برای بهتر شدن حال الآن شان بشود. «گیجگاه» هم یک تلنگر به آن دوران و حال الآن است. از این رو برای این فیلم شعاری انتخاب کردم «این فیلم نوستالژیک نیست حالی است که دیگر نیست!».

این فیلمساز جوان سپس با بیان اینکه مدیون مسعود کیمیایی هستم گفت: من با توجه به اینکه سال ها دستیار فیلمسازان مختلف بودم از همه یاد گرفتم به خصوص جناب کیمیایی که به وی مدیون هستم. مسأله ای که خوشحالم کرده این است که در کنار تجربه دستیاری سابقه تولید فیلم کوتاه را نیز داشتم و سلیقه خودم را در فیلم کوتاه پیدا کردم و می دانستم که در سینمای بلند قرار است مانند آثار کوتاهم در مرز بین درام و طنز اثری را تولید کنم.

وی در خاتمه اظهاراتش یادآور شد: تمام فیلم های کوتاه من نیز بین درام و طنز بوده به نحوی که تماشاگر هنگام تماشای فیلم می خندید اما بعد از فیلم به من می گفتند چه فیلم تلخی ساختی!؛ این هدف من در سینما است و امیدوارم که به زعم مردم نیز موفق عمل کرده باشم.

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.