به گزارش سینماپرس، منیژه حکمت در خصوص پول‌های آلوده و ظهور تهیه‌کنندگان یک شبه در سینما و همچنین در راستای نامه‌ای از سوی تعدادی سینماگر در جهت آزادی موقت محمد امامی در «سینما معیار» رادیو گفت‌وگو بیان کرد: بحث ما با افراد امضا کننده این بود که صفت هایی برای آقای امامی به کار بردند با توجه به اتهاماتی که برای او در رسانه‌ها و تلویزیون مطرح شده، درست نیست.

وی افزود: گفتند که او ناجی سینمای ایران است اما ما می‌خواهیم بگوییم که ناجی سینمای ایران نیست. صفاتی که به او اطلاق شده جای بحث دارد. هر کسی که با پول بیت‌المال، مناسبات و ساختار یک مجموعه را به هم می‌زند آیا می‌تواند چهره موثر فرهنگی باشد.

حکمت اظهار داشت: کسانی که این نامه را امضا کردند پرژوه‌های خاصی از آقای امامی داشتند و امکانات توزیع و پخش و تولیدات عجیب و غریب با پول‌های عجیب و غریب داشتند. ایرادی ندارد افراد با سرمایه‌های خودشان وارد سینما یا فرهنگ و هنر شوند اما نه با پول بیت‌المال و حقوق معلمان، نه از صندوق معلمان بازنشسته که جزو ضعیف‌ترین قشر اقتصادی جامعه هستند.

او معتقد است: به خاک سیاه نشان دادن حداقل ۷۰ درصد از اهالی سینما با پول بیت‌المال از کسی چهره فرهنگی نمی‌سازد.

این کارگردان سینما در رادیو گفت‌وگو درباره نقش نهادهای صنفی در این زمینه با ابراز تاسف تشریح کرد: سه گروه هستند که باید در این قضیه ورود پیدا کنند نه اهالی جگر سوخته سینما؛ اولین آنها خانه سینماست. چرا خانه سینما به این قضیه ورود نمی‌کند و حتی برای قوه قضاییه مسئله را روشن نمی‌کند. ساختار سینما پیچیده است و کسانی باید آن را روشن کنند. اگر صنف، جایگاه و تشکیلات صنفی درستی دارد باید پنج سال پیش به این قضیه ورود پیدا می‌کرد و بازدارنده می‌شد.

او ادامه داد: گروه دوم وزارت ارشاد است یعنی کسانی که قرار است مناسبات تولیدی ایران را رصد کنند. وزارت ارشاد با حضور چنین افرادی در این پنج سال چه کرده است، چه اتفاقی افتاده به غیر از اینکه هر روز حضور پر رنگ‌تر داشته باشند و هر روز بخشی از اهالی سینما نابودتر شوند. رصد کردن اتفاقات سینما با ادعاهایی که دارند وظیفه وزارت ارشاد است.

این کارگردان یادآور شد: چطور وزارت ارشاد با کوچکترین حرکت ما از ب بسم‌الله یک فیلم نظر می‌دهد و ایراد می‌گیرد و برای تهیه‌کننده مشکلات عدیده به وجود می‌آورد اما درباره این قضیه چیزی نمی‌گوید. وزارت ارشاد چه نقشی برای حضور رنگارنگ بعضی افراد در عرصه سینما داشته است. مقصر اصلی وزارت ارشاد است.

حکمت در «سینما معیار» افزود: گروه سوم نیز رسانه‌ها و مطبوعات هستند. ابتر کردن اهالی رسانه و تنزل دادن آنها به نقش روابط عمومی آثار و شرکت‌های فیلمسازی باعث می‌شود شرایطی که اکنون پیش روی ماست ایجاد شود. رکن مهم در این زمینه حضور رسانه بوده که می‌توانستند نقش بازدارنده داشته باشند اما هیچکدام وظیقه‌شان را انجام ندادند و من فکر می‌کنم این انجام ندادن وظیفه آگاهانه بوده و اتفاقاتی در پشت پرده افتاده است.

این کارگردان همچنین تصریح کرد: انحطاط فرهنگی دوره آقای روحانی به خصوص در سینما، تئاتر، موسیقی و حضور ناخلفان و نامحرمان در این عرصه‌ها، مُهری است که بر پیشانی‌اش خورده؛ هر جا بوی پول شنیدند مناسبات و ساختار را عوض کردند.

او گفت: نقش وزارت ارشاد چیست، آیا نقشش این است که بگوید اگر من پوستری دارم چگونه چاپ شود یا اینکه نقش کلانتر دارد و نقشش محافظت و مراقبت است؛ اکنون چه قبایی بر تن وزارت ارشاد است. چگونه بعضی از افراد به وزارت ارشاد فیلمنامه نمی‌دهند ولی پروانه‌های متعدد فیلم و سریال می‌گیرند. چرا وزارت ارشاد سرمایه‌گذاران را رصد نمی‌کند مگر چنین چیزی شدنی است، قوه قضاییه باید رصد کند که پول این افراد از کجا آمده است که این افراد با دستمزدها و بریز و بپاش‌های کلان می‌خواهند در عرصه حضور داشته باشند و اینگونه بخش زیادی از اهالی سینما را خانه نشین کرده‌اند.

حکمت در پایان یادآور شد: پنج سال است که ما داریم در این زمینه حرف می‌زنیم ولی وزیر ارشاد از ما نپرسید که دردمان چیست.

یک خبرنگار و منتقد سینما در «سینما معیار» رادیو گفت‌وگو درمورد شفافیت پول‌های آلوده در سینما گفت: یک بحث مهم در این زمینه که شاید خیلی به آن توجه نشود یا در بین هیاهوهای رسانه‌ای کمتر به آن پرداخته شود این است که ورود این پول‌ها چه تاثیری در جریان تولید و توزیع ما در سینما گذاشته است.

وی تاکید کرد: بحثی که باید رسانه‌ها هم بیشتر پیگیر آن باشند خارج از جنجال‌های مرتبط با اینکه این افراد پول را از کجا آوردند این است که چرخه تولید و سینمایی ما را این پول‌ها چگونه نابود کردند.

سالمی همچنین با اشاره به جریان محمد امامی خاطرنشان کرد: حداقل تاثیر منفی که این افراد روی سینمای ما گذاشتند گران شدن فرآیند تولید فیلم و انحصاری شدن چرخه تولید است. وقتی فیلم تولید کردن گران شود فقط یکسری از افراد هستند که می‌توانند فیلم تولید کنند لذا انحصاری می‌شود که عملا دست افرادی می‌افتد که پول دارند و پول بیشتری می‌توانند خرج کنند.

او در رادیو گفت‌وگو ادامه داد: حتی بحث‌های هنری هم به کنار می‌رود چون فقط ذائقه یک گروه از افراد در سینما وجود دارد و آن کسانی است که پول دارند و در واقع کسانی که پول دارند می‌گویند که چه موضوعاتی ساخته و به چه سوژه‌هایی پرداخته شود.

این خبرنگار افزود: این اتفاق خیلی بدی در سینمای ماست و پیامدی است که رسانه‌ها و منتقدان باید در مورد این قضیه صحبت کنند. توزیع آثار نیز متناسب با این قضیه مدیریت می‌شود و کل چرخه سینمای ایران تحت تاثیر این پول‌ها قرار می‌گیرد.