به گزارش سینماپرس، دکتر مجید شاه‌حسینی در تحلیل رسانه ای شرایط کنونی کشور بیان داشت:

هر اپیدمی‌ای صرف نظر از وجود داروی آن، کشور محل وقوع، فصل، اقلیم و... قوانینی دارد. اولین مرحله هر اپیدمی مرحلۀ پنهان‌بودن، مرحلۀ دوم اوج فعالیت و مرحلۀ سوم افول است. اگر این مراحل کاملاً منطقی وجود نمی‌داشت تا امروز جمعیتی بر زمین نمی‌ماند! علت تمام توصیه‌های بهداشتی هم این است که در مرحلۀ اوج فعالیت آسیب کمتری به جامعه وارد شود. این آسیب‌ها شامل بیمارشدن، نگرانی اطرافیان، درگیری کادر پزشکی و در بدترین حالت مرگ است.
توصیه متخصصین برای افراد سالم، تنها شستن صحیح دست‌هاست و حتی توصیه‌ای به استفاده از ماسک ندارند. حتی استفاده افراطی از مواد ضدعفونی و گندزدا خطراتی از جمله مقاوم‌شدن میکروب در برابر مواد ضدعفونی، ایجاد حساسیت برای بدن و... به همراه دارد.
توجه داشته باشید که بسیاری از افراد جامعه بیماری را می‌گیرند و بدون اینکه حتی متوجه شوند، صرفاً با مکانیزم دفاعی بدن، بیماری را دفع می‌کنند. این بیماری در کنار بیماری‌های زمینه‌ای دیگر مانند مشکلات تنفسی، ایدز، دیابت و... ممکن است بروزاتی ‌داشته باشد. حتی اگر ریۀ افرادی شدیداً درگیر شود با رسیدگی به موقع و اکسیژن‌رسانی صحیح پس از دورۀ کوتاهی بهبود پیدا می‌کنند و مرخص می‌شوند.
در سوی دیگر رشته‌ای به نام اپیدمیولوژی داریم که جدای از طب عفونی است. وظیفۀ متخصصین این عرصه توجه به مسائل روانی جامعه است. بیش‌فعالی ذهن مردم دربارۀ یک پدیده خیلی خطرناک‌تر از خود آن پدیده است. لذا چنین مواقعی متخصصان اپیدمیولوژی باید به داد جامعه برسند.
کرونا خطرناک‌تر از آنفولانزا نیست اما سرعت نشر بالایی دارد. بیشتر یک بمب عملیات روانی است. حتی اسمی هم که برایش انتخاب کرده‌اند، اسمی دهان پر کن است و از این ویروس یک سلبریتی ترسناک ساخته‌اند. متخصصین عفونی آنقدر که جامعه از نگرانی این بیماری ملتهب شده است، نگران نیستند.
در شرایطی مشابه امروز، خطراتی مانند خود درمانی با آنتی‌بیوتیک‌ها، قارچ‌های خاص و با الگوهای عجیب علفی مردم را تهدید می‌کند. از طرفی اجناس مانده در انبارهای برخی با این شایعات نقد می‌شود. متأسفانه در این شرایط مردم به آزمایشگاه مشتی سودجو تبدیل می‌شوند. همچنین اسیر صف‌های طولانی می‌شوند که خود آن باعث شیوع بیماری است. اگر حساسیت‌ها خیلی بیش‌ازحد زیاد شود، از جایی مردم دچار فاز بی‌تفاوتی خواهند شد!
شایعات هم در این وضعیت جامعه را بیشتر نگران می‌کند. از شایعات مربوط به طلبه‌های چینی حوزه علمیۀ قم و آغاز شیوع از مسجد جمکران تا تشکیک در آمار رسمی مسئولان وزرات بهداشت کاملاً روشن می‌کند که ما اسیر یک عملیات روانی سنگین هستیم نه صرفاً یک بیماری واگیردار! احتمال تولید هدفمند این ویروس بسیار قوی است و نباید از این گزاره مغفول باشیم. لذا عناصر فرهنگی می‌توانند با فعالیت به‌موقع، شایعات را کم‌اثر و به آرامش روانی جامعه کمک کنند.
متأسفانه مردم از ترس مرگ به سمت مرگ می‌روند. تلفات جاده‌ای ما بسیار بسیار بیشتر از تلفات این ویروس است ولی گاهی مشاهده می‌شود که مردم از ترس این ویروس راهی جاده می‌شوند. مثال خوب این مطلب قیاس تلفات هوایی و زمینی است. اگرچه درصد تلفات زمینی چندین و چند برابر تلفات هوایی است ولی وقتی یک حادثه هوایی رخ می‌دهد موج ترس بیشتری ایجاد می‌کند.
توصیه ما این است که عموم مردم از بازارگردی‌های شب عید بپرهیزند تا این ویروس از مرحلۀ اوج فعالیت (پیک) به مرحلۀ افول نزدیک شود. در این شرایط بهترین کار برای عامه، ماندن در خانه است نه مسافرت!