به گزارش سینماپرس به نقل از خبرگزاری مهر به نقل از هالیوود ریپورتر، یک فیلم تلویزیونی 90 دقیقه‌ای از زندگی لورل و هاردی کمدین‌های مشهور آمریکایی، در بریتانیا ساخته می‌شود.

فیلمنامه این فیلم را قرار است جف پاپ نویسنده "فیلومنا" با تمرکز بر تور این دو در سال 1953 به بریتانیا که به نتایج تراژیکی منجر شد، بنویسد.

بی بی سی گفته است این فیلم با تمرکز بر سفر این دو کمدین مشهور به بریتانیا ساخته شده و نشان‌دهنده مواجه شدن این دو با کاهش محبوبیتشان پس از ساخت 106 فیلم با یکدیگر است.

هر چند این دو در این تور بار دیگر با استقبال مردم روبه رو شدند اما یک بار دیگر و این بار با حمله قلبی هاردی، آنها دچار مشکل شدند. هر چند هاردی سعی کرد در این تور به صحنه برود اما به زودی روشن شد که او به سختی بیمار است. لورل سعی کرد به تنهایی به روی صحنه برود، اما در کسب موفقیت ناکام ماند. هاردی اندکی پس از آن درگذشت.

شین آلن از بی بی سی فیلمنامه جف پاپ را نامه‌ای عاشقانه برای این دو پیشگام و چهره های موفق صنعت کمدی خوانده است.

آلن می گوید: این فیلم به خوبی از رابطه عمیق احساسی بین این دو در طول همکاری شان در تمام این مدت و تور خداحافظی شان در بریتانیا را تصویر می‌کند.

تهیه‌کنندگان این فیلم ساراب کاکار از بی.بی.سی، هاروی واینستاین از کمپانی واینستاین و سیمون ووگان از شرکت لوک آوت پوینت هستند. ووگان با تقدیر از این همکاری گفت این یکی از پروژه‌های موفق برای ساخت یک درام بریتانیایی با همکاری هالیوود خواهد بود.

بی بی سی اعلام کرد گروه بازیگران و دیگر دست اندرکاران این فیلم به زودی معرفی خواهند شد.

لول و هاردی به عنوان زوج کمدینی از دوره اولیه سینمای کمدی آمریکا شناخته می شوند. آنها از دهه بیست تا پنجاه به فعالیت هنری پرداختند . استن لورل متولد 1890 در انگلستان و اولیور هاردی متولد 1892 در آمریکا بود. این دو در سال 1919 در کمپانی فاکس قرن بیستم و با فیلم "سگ خوشبخت" (که در 1921 اکران شد) همکاری خود را آغاز کردند. اما اولین فیلم دو نفره آنها "شلوار پوشاندن به فیلیپ" در سال 1927 آغاز همکاری رسمی این دو بود و این همکاری در حدود سی سال ادامه یافت.

طنزهای لورل و هاردی هر چند در میان مردم طرفدار بسیار داشت، اما تنها فیلم "جعبه موسیقی" محصول ۱۹۳۲ توانست برنده جایزه اسکار فیلم کوتاه شود.

اولیور هاردی در 7 اوت 1957 در 65 سالگی درگذشت و لورل آخرین سال‌های عمر خود را در آپارتمان کوچکی در اوشیناهتل در سنت مونیکا سپری کرد و وقت خود را به جواب دادن به نامه‌ها و تلفن‌های طرفدارانش می‌گذراند.

لورل 23 فوریه 1965 در سن 74 سالگی چند روز پس از حمله قلبی در گذشت. او در بخشی از وصیت نامه خود نوشته بود "اگر کسی در مراسم درگذشت من گریه کند دیگر با او صحبت نخواهم کرد".