در بخش معرفی کتاب سینمایی در این هفته کتاب«تاریخ سینمای هنری» نوشته انوپاتالاس و اولریش گرگور به ترجمه هوشنگ طاهری را در نظر گرفته ایم. در مقایسه با دیگر کتب تاریخ سینما و معروفترین آنها یعنی«تاریخ جامع سینما»ی دیوید بردول واما تامسون و همچنین «تاریخ سینما»ی دیوید اکوک حجم کمتری دارد ولی در این کتاب با عبور از بسیاری از فیلم ها که صرفا جنبه سرگرمی داشته فقط به فیلم های پرداخته است که در این عرصه هنری نوآوری و بدعت گذار بوده اند. این کتاب در دهه ۷۰ در میان تعداد زیادی کتاب تاریخ سینما که به جشنواره "ونیز" ارسال شده بود، به عنوان تحلیلی‌ترین و جامع‌ترین کتاب سینمای هنری مورد تجلیل و ستایش فراوان قرار گرفت و جایزه اول کتاب‌های سینمایی این جشنواره را دریافت کرد.

«تاریخ سینمای هنری» در مقایسه با دیگر کتب تاریخ سینما و معروفترین آنها یعنی«تاریخ جامع سینما»ی دیوید بردول واما تامسون و همچنین «تاریخ سینما»ی دیوید ا کوک حجم کمتری دارد ولی در این کتاب با عبور از بسیاری از فیلم ها که صرفا جنبه سرگرمی داشته فقط به فیلم های پرداخته است که در این عرصه هنری نوآوری و بدعت گذار بوده اند.

دیگر کتب تاریخ سینما که در ایران به ترجمه رسیده «تاریخ سینما»ی آرتور نایت كه در دهه‌۴۰ توسط نجف دریابندری ترجمه و بارها تجدید چاپ شده بود و «تاریخ سینما»ی اریك رُد ترجمه وارزیك درساهاكیان كه با رویكردی تحلیلی و با نگاهی كه به صورت توأمان زیباشناسانه و جامعه‌شناختی بود به بررسی تاریخ سینما پرداخته بود.

« تاریخ سینمای هنری» یكی از معتبرترین كتاب‌هایی است كه سیر تحولات سینمای مدرن را از ابتدا تا دهه۶۰ میلادی به دقت مورد تحلیل و بررسی قرار داده است.
«تاریخ سینمای هنری» نوشته «انوپاتالاس» و «اولریش گرگور» پس از گذشت ۱۷سال از انتشار چاپ اولش و در شرایطی كه سال‌ها بود نایاب شده بود، در ۱۳۸۵ توسط انتشارات ماهور به چاپ دوم رسید؛ كتابی كه مرحوم هوشنگ طاهری در اوایل دهه۶۰ آن را ترجمه كرد، چنان كه در مقدمه مترجم آمده انوپاتالاس و اولریش گرگور مؤلفان تاریخ سینمای هنری از شاخص‌ترین منتقدان سینمایی آلمان هستند؛ تسلط آنها به چندین زبان موجب شده است كه آنان بتوانند تمامی آثار بزرگ و ارزشمند تاریخ سینما را به زبان اصلی تماشا كنند و از دگرگونی‌ها و گاه تحریف‌هایی - چه از لحاظ عناوین و چه از لحاظ محتوایی آثار سینمایی- كه معمولاً در زبان مادری‌شان می‌توانسته به وجود آید، دور بمانند و در نتیجه، بتوانند تصویر روشن‌تر و دقیق‌تری از حركت تاریخ سینما را عرضه كنند

كتاب شش بخش كلی دارد. در بخش اول، سینما در حد فاصل سال‌های ۱۸۹۵ تا ۱۹۱۸ مورد بررسی قرار گرفته است. یعنی از زمانی كه برادران لومی‌یر در در زیرزمین «گراند كافه» ۲۸ دسامبر ۱۸۹۵ واقع در بولوار كاپوستین پاریس نخستین تصویر متحرك را برای عموم روی پرده به نمایش درآوردند.

در قسمت دوم كه سیر تحولات سینما در سال‌های ۱۹۱۹ تا ۱۹۲۹ مورد بررسی قرار گرفته به فعالیت فیلمسازانی چون ویكتور شوستدوم ، موریتس استیلر و كاری تئودور درایر، مورنائو، فریتس لانگ، آبل گانس، ژیگا ورتوف و آیزنشتاین پرداخته شده است

در بخش سوم این کتاب که از ۱۹۳۰ تا ۱۹۳۹ سینمای آلمان پیش از هیتلر و رئالیسم شاعرانه در فرانسه و همچنین فیلم های مستند انگیلیسی و رئالیسیم سوسیالیستی شوروی را به همراه نخستین فیلم های ناطق چاپلین رابررسی می کند.

در بخش چهارم که از ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۹ است تولد نئورئالیسم ایتالیا در یک فصل و بازگشت به واقعیت در سینمای امریکا را با ارسن ولز و هیچکاک بررسی می کند.

در بخش پنچم این کتاب از ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۹ ایتالیا از از وقایع نگاری تا قصه و سینمای فلینی ،ویسکونتی وانتونیونی را برای مخاطبان تشریح می کند.جنبش های ملی در دیگر کشور های اروپایی و کشف سینمای غیر اروپایی مانند اوزو،کوروساوا،جیت رای از دیگر بخش های آن است.

بخش ششم و آخر این کتاب پس از ۱۹۶۰ است و موج نو فرانسه،سینمای آزاد انگلیس،مکتب نیویورک را بررسی می کند.

«تاریخ سینمای هنری»‌را به واقع به عنوان یكی از منابع مورد نیاز محافل آكادمیك و دانشگاهی نام برد، كتابی كه راهگشای دانشجویان رشته سینما است و با حذف تاریخ تکراری سینما و ارجاع به فیلم های بزرگ و هنرمندانه تاریخ سینما کوشیده است وجه هنری به سینما را بازگرداند.

با این همه و با وجود انبوه كتاب‌هایی كه در این سال‌ها با موضوع تاریخ سینما منتشر شده‌اند؛ «تاریخ سینمای هنری» همچنان اثری ارزشمند و خواندنی است
تاریخ سینمای هنری
مولفان: انو پاتالاس، اولریش گرگور ترجمه: هوشنگ طاهری
طرح روی جلد: مرتضی ممیز  ناشر: ماهور  چاپ دوم:۱۳۸۵
تیراژ:۲۲۰۰نسخه  ۶۷۸صفحه  قیمت:۸۵۰۰تومان

.