دوشنبه ۱۷ آبان ۱۳۸۹ - ۱۰:۲۸

نقد شفاهی فیلم سینمایی "سن پطرزبورگ" ساخته بهروز افخمی؛

خوشخو: "سن پطرزبورگ" می توانست کمدی ماندگار سینمای ایران باشد

فیلم سن پطرزبورگ

آرش خوشخو، منتقد سینما درباره فیلم "سن پطرزبورگ" و ایرادهایی که به آن وارد است توضیح داد.

خوشخو در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری سینمای ایران درباره فیلم سینمایی "سن پطرزبورگ" ساخته بهروز افخمی بیان داشت: این فیلم می توانست یک کمدی ماندگار در سینمای ایران باشد اما به نظر من شتابزدگی در پرداخت آن و عدم کنترل پروژه باعث شده "سن پطرزبورگ" تا حدی پایین تر از جایگاه واقعی خود قرار گیرد.
وی افزود: پیمان قاسمخانی(نویسنده فیلمنامه "سن پطرزبورگ") متخصص بومی کردن کمدی های فرنگی و خارجی است و باید اشاره کنم که یک ساعت ابتدایی "سن پطرزبورگ" فوق العاده موفق است اما متأسفانه از نظر من عوامل تولید فیلم نسبت به یک سوم پایانی آن حساسیت لازم را نداشته اند و با دید نقادانه به کار خود نگاه نکرده اند.
این منتقد سینما ادامه داد: نکته ای که در یک سوم پایانی فیلم به چشم می آید این است که شوخی های این بخش تا حدودی دم دستی هستند و به نظر می آید کنترل کار از دست عوامل خارج شده و این برای من عجیب است که چطور قاسمخانی که بهترین فیلمنامه نویس طنز ایران به حساب می آید و یا بهروز افخمی، کارگردان "سن پطرزبورگ" که جزو کارگردانهای برتر سینمای کشور است متوجه این مسأله نشده اند و اجازه داده اند بخش پایانی فیلم از کنترل آنها خارج شود؟
خوشخو در ادامه نقد شفاهی خود از "سن پطرزبورگ" گفت: مشکلی که در اغلب آثار سینمایی ما وجود دارد این است که در آنها مسأله ای تحت عنوان کنترل پروژه وجود ندارد. اگر نگاهی به تولید "سن پطرزبورگ" بیندازیم و آن را با فیلم خارجی "گلادیاتور" مقایسه کنیم درمی یابیم که فیلمبرداری پروژه بزرگ و پرهزینه ای چون "گلادیاتور" چهارماه طول کشیده ولی ساخت یک فیلم کمدی شهری نزدیک به یک سال زمان می برد و این نکته ای است که مشکل فقدان کنترل پروژه را در آثار سینمایی کشور ما به خوبی روشن می سازد.
آرش خوشخو در پایان تصریح کرد: در کل به نظر من زمان بندی "سن پطرزبورگ" دچار مشکل است. فیلمنامه نویس و کارگردان این فیلم آنقدر توجهشان به شوخی های تلویزیونی اثر بوده که زمان بندی فیلم را فراموش کرده اند و تعادل میان خط سیر داستان و شوخی های آن از بین رفته است. از نظر من از صحنه حضور شخصیتها در تالار وحدت تا پایان فیلم بیننده با شوخی هایی مواجه است که نه تنها باعث خنده نمی شوند بلکه زمان بندی فیلم را نیز دچار مشکل می سازند. بازهم تأکید می کنم که برایم جای سئوال است چطور آدم باهوشی چون قاسمخانی به ریتم فیلم توجه نکرده و متوجه ایراد زمان بندی آن نشده است؟

انتهای پیام/اط/ح

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.