هرچند که حجازی با ترفند استفاده از بازیگران مطرح و بنام زیادی از جمله: پانته آ بهرام، طناز طباطبایی، نیکی کریمی، ریما رامین فر، بابک حمیدیان و... سعی بر این داشته تا مخاطب را وادار به تماشای این فیلم کند اما به دلیل داستان فیلمش که از کشش لازم برای جذب مخاطب بهره نبرده است. فضای سرد و بی روحی که در سراسر فیلم وجود دارد نیز باعث سرخوردگی مخاطب می شود به طوری که نمی تواند با فیلم ارتباط برقرار کند.
فیلم به شدت نگاهی غربزده دارد و در ساختار وام های زیادی از فیلم های هالیوودی داشته است. این نکته مهمی است که می تواند باعث گریزان شدن مخاطبی که در فرهنگ ایرانی رشد و نمو کرده است از این فیلم باشد. «مرگ ماهی» چه از لحاظ درام و یا فرم بصری و حتی بازی بازیگران از فضای معمول فیلم های سینمای ایران به شدت فاصله میگیرد و از همین رو نمی تواند جذابیتی برای مخاطب ایرانی داشته باشد.
جدیدترین فیلم حجازی پس از پایان فیلم برای مخاطب تنها یک مفهوم می تواند داشته باشد. «پوچ گرایی»! این فیلم به شدت درصدد این است تا بیان کند تلاش انسان برای یافتن معنا در نهایت با شکست مواجه میشود.
حجازی در اثر جدیدش نگاهی تلخ به جامعه امروز ایران داشته و با نشانه گذاری های فراوانی که روی ۵ شخصیت اصلی فیلم دارد تمامی مردم جامعه امروز ایران را آدم هایی سرد تصور کرده که بدون هیچ هدفی در حال گذران زندگی هستند و امیدی به آینده ندارند.
داستان این فیلم در مورد پیرزنی است که یک روز قبل از مرگش وصیت می کند تا ۵ فرزندش هنگام مرگ بر بالینش حضور پیدا کرده و تا ۳ روز او را به خاک نسپارند. از این رو تمامی فرزندان او به بالینش جمع می شوند. پسر بزرگ خانواده شخصیتی مذهبی دارد. پسر دیگر جزو ایرانیان مهاجر و خارج نشین است و یکی دیگر از پسران به از سنت به مدرنیته گرایش دارد. دو دختر او نیز تفاوت های چشمگیری با هم دارند. یکی از آن ها به شدت اهل فلسفه بافی های عجایبی است و مدام به مسئله مرگ و هستی می پردازد و فرزند دیگر جزو زنان همیشه غر غرویی است که با همه چیز به مخالفت برمی خیزد.
هیچیک از این شخصیت ها نمی توانند با هم تعامل و مشارکت خوبی داشته باشند و مدام در حال ایراد گرفتن از یکدیگر هستند. این جامعه کوچک نشانی از جامعه امروز ایران است که نمی توانند به خوبی با هم تعامل داشته باشند.
«مرگ ماهی» همچنان در زیر لایه های پنهان خود اشاراتی به بحث فرزند آوری که یکی از اهداف مقام معظم رهبری است اشاراتی داشته و مخاطبان خود را به سمت و سوی ادامه ندادن در راستای تولید مثل و عدم فرزند آوری تشویق می کند.
فیلم با اشاراتی که گاه و بیگاه به صورت مستقیم و یا غیر مستقیم به این مهم پرداخته از جمله آنکه نشان می دهد فرزندان این زن هیچ وفایی به او نکرده اند و یا بارها از زبان دختری که ادعای فلسفه دارد این مهم بیان می شود که اصلاً چرا باید فرزندی را به دنیا بیاورند که او را بدبخت کنند!
نظرات