ارسلان کامکار؛ آهنگساز و نوازنده بربط و ویولن، در گفت و گو با خبرنگار موسیقی سینما پرس، گفت: در سازبندی موسیقی نمایش «مرغ باران» به کارگردانی پری صابری کاملا از سازهای ملی خودمان استفاده کرده ام. عود، کمانچه، در بخش هایی ویولن و سازهای شرقی چون تمبک و دف سازبندی موسیقی این نمایش است.

این آهنگساز تصریح کرد: موسیقی کار براساس فضای نمایشنامه کاملا ایرانی است ولی نمی توان گفت صرفا سنتی بوده است. من ردیف را صرفا سنتی می دانم و این کار هم می توان گفت کادر موسیقی سنتی را داراست.

وی درباره شخصیت پردازی توسط موسیقی، اظهار داشت: در موسیقی «مرغ باران» نمی توان گفت یک تم یا یک ساز به طور خیلی مشخص بیانگر شخصیت خاصی باشد ولی در بخش هایی هم مورد استفاده قرار گرفته است. به طور مثال در شخصیت مهر که شخصیت مادر گونه ای دارد از ملودی ای استفاده کرده ام که به این شخصیت بخورد. برای شخصیت هایی چون کاوه آهنگر و جمشید شاه نیز از ملودی های حماسی استفاده کرده ام.

این عضو گروه کامکارها تصریح کرد: موسیقی کار به صورت زنده است و سازهایی چون کمانچه، سنتور، عود و سازهای ضربی چون دف و تمبک بر روی صحنه نواخته می شوند. پیشنهاد من به خانم صابری این بود که موسیقی ضبط شده باشد ولی ایشان در نظرشان بود که کار حتما به صورت زنده باشد.

وی با بیان اینکه، رابطه متقابلی بین من و کارگردان نمایش برای ساخت موسیقی «مرغ باران» وجود داشت، یادآور شد: من براساس سناریو و نمایشنامه ای که وجود داشت کار را نوشتم و پیش بردم، در اینگونه کارها آهنگساز باید سر صحنه حضور داشته باشد اما من به دلیل اینکه نمی توانستم سر تمرین ها حضور داشته باشم از دور موسیقی مدنظرم را می نوشتم و همان هم پذیرفته شد و به اجرا در آمد.

کامکار در پایان خاطر نشان کرد: برای اینکه نبودم سر صحنه جبران شود و از فضای کار دور نباشم یکی از دوستانم آقای امامی در صحنه و تمرینات حضور داشت و فضا را برای من توصیف می کرد. برادرزاده خودم نیز جزو شخصیت های نمایش بود و من از آن ها یکسری جزئیات را دریافت می کردم.

انتهای پیام/ص/ن.ف