به گزارش خبرنگار سینماپرس، نشست پرسش و پاسخ فیلم سینمایی «بی خود و بی جهت» با حضور عبدالرضا کاهانی(کارگردان)، پانته بهرام، احمد مهران فر، نگار جواهریان و رضا عطاران(بازیگران)، مهران احمدی(مدیر تولید)، کارن همایونفر(آهنگساز)، مهرزاد دانش(منتقد) و محمود گبرلو(مجری و کارشناس) برگزار شد.

در این نشست عبدالرضا کاهانی با اشاره به این که سعی می کند در فیلم هایش حضور خودش را حذف کند، گفت: شاید اگر پس از سه سال بخواهم فیلم «هیچ» را نقد کنم به فرم آن انتقاد کنم. هر چه خودم را بیشتر در فیلم ها حذف کنم به فرم بیشتر نزدیک می شوم و هر چه پیش می روم راه های حذف خودم را پیدا می کنم تا زندگی دیده شود.

وی با تاکید بر این که چاره ای نداریم جز آن که مراقبت کنیم، افزود: قرار نبود این فیلمنامه را بسازم اما از میان فیلمنامه های دیگر این فیلمنامه تأیید شد زیرا که حس می کردند چیزی در آن وجود ندارد اما در مورد همین فیلم هم هنوز مشکل داریم.

کاهانی در ادامه با اشاره به این که از زمان به وجود آمدن برخی از مشکلات برای فیلم یک کلمه هم حرف نزده است، خاطرنشان کرد: از محمد خزاعی سپاسگذارم که نشان داد می توان با وجود اختلاف سلیقه ها با افراد مختلف همکاری کرد. ایشان تلاش های زیادی برای فیلم من در جشنواره داشت تا این که من توانستم پس از دو سال شما را ببینم.

کارگردان فیلم «بیست» اظهار کرد: اهمیتی ندارد فیلم «بی خود و بی جهت» چه سرنوشتی پیدا می کند و در چه بخشی از مسابقه قرار دارد اما من سعی می کنم فیلمنامه را با جزییات بنویسم اما از یک جای نوشته به بعد می فهمم که نوشتن کافی نیست و نیاز به تمرین وجود دارد.

وی تاکید کرد: ترکیب بازیگران جزییات فیلم را خلق می کند و من تنها مدیریت فیلم را برعهده داشتم. بیشتر زحمت را خود بازیگران برعهده داشته اند.

کاهانی با انتقاد به کیفیت نمایش فیلم در سالن های سینماهای جشنواره توضیح داد: دائم در مورد کیفیت پخش فیلم ها حرف می زنیم اما هنوز در یک سینما فیلمم را با کیفیت ندیده ام. متاسفانه بیشتر افرادی که می خواهند نظم را در سالن برقرار کنند خودشان برهم زننده نظم هستند. تصویر سالن برج میلاد تمام مدت فلو بود.

احمد مهران فر هم در مورد نوع بازی در این فیلم گفت: سعی کردیم در فیلمنامه زندگی کنیم و حرف های فیلم را در زبان شخصیت ها جاری کنیم. آقای کاهانی که برای بار سوم در فیلمشان حضور داشتم این بار کامل تر از همیشه بودند.
در ادامه این نشست نگار جواهریان درباره دیالوگ های نقشی که در فیلم برعهده داشت، توضیح داد: از زمان تئاتر ایوانف با آقای کاهانی صحبت هایی در مورد فیلم داشتم و دو نفره روی دیالوگ ها کار می کردیم. برخی از دیالوگ های این نقش در کنار ظاهر و فیزیک نشان دهنده شخصیت آن بودند.

وی با اشاره به نشان خانه سینما روی لباسش گفت: این نشان را برای یادآوری برخی اتفاقات استفاده نکرده ام بلکه به این دلیل است که این نشان به من امید می دهد.

مهرزاد دانش هم در نقد فیلم «بی‌خود و بی‌جهت» گفت: کاهانی نشان داد به سبک و بیان ویژه و منحصر به فردی در سینمای ایران دست پیدا کرده، روندی که از فیلم «هیچ» آغاز شد و با فیلم قبلی فیلمساز به یک فضای مدون و اعتلا و با فیلم جدیدش به غنا رسید. ویژگی‌های سینمای کاهانی یک فضای جمع‌وجور است که زندگی معمول و روزمره را به درام تبدیل می‌کند، موقعیت‌های پیش پا افتاده زندگی، سکون‌ها و سکوت‌های عادی به درامی جذاب تبدیل می‌شود.

وی ادامه داد: در روزهای گذشته شاهد آثاری بودیم که سازندگان آن ادعای زیادی داشتند اما متأسفانه از عهده یک داستان گویی ساده بر‌نیامدند. در این فیلم در جریان اسباب‌کشی صاحب خانه دچار مشکلاتی به ظاهر ساده می‌شود اما از درون این مشکلات درامی زیبا خلق می‌شود.

دانش در ادامه افزود: از امتیازهای ویژه کاهانی این است که هیچ فضای گسترده ای را خلق می‌کند، از موقعیتی ساده دغدغه‌هایی را می‌آفریند که تماشاگر را کنجکاو می‌کند تا پایان فیلم با آن همراه شود. در برخی از جاها تنش‌ها اوج می‌گیرد و در برخی از جاها با هدایت به موقع و درست کارگردان با فضایی آرام مواجه می‌شویم.

انتهای پیام/ ف/ ا ک