کیوان ساکت در گفت و گو با خبرنگار موسیقی خبرگزاری سینمای ایران گفت: مهم ترین عاملی که من در مسئله پخش آثار موسیقی مجبورم بگویم این است که قانون کپی رایت در ایران رعایت نمی شود و اصلا وجود ندارد، چه توسط فروشگاه های کوچک در شهرستان ها و چه در نهادهای بزرگی مثل صداو سیما و چه جاهای دیگر در ایران اصلا به قانون کپی رایت توجهی نمی شود و حقوق هنرمند رعایت نمی شود.

وی افزود: خیلی وقت ها آثار هنرمندان که باید در دست مردم قرار بگیرد یا کم پخش می شود یا اصلا پخش نمی شود و هنرمند هم که باید از نظر مادی و معنوی تامین شود تا بتواند با فراغ بال و آسودگی خاطر آثار دیگری را خلق کند می بیند که آثارش اصلا پخش نشده است و فروشگاه ها و پخش کننده ها درخواست پخش مجدد آن اثر را نمی دهند؛ این است که در بسیاری از شهرها چون هنوز قانون کپی رایت تصویب و رعایت نمی شود و بستر سازی فرهنگی در این زمینه برای عامه مردم و فروشگاه ها صورت نگرفته است یک فروشگاه وقتی یک آلبومی بیرون می آید خودش آن را کپی می کند و به قیمت ارزان تر به فروش می رساند.

ساکت تصریح کرد: خود من بارها شاهد این مسئله بوده ام و حتی دیده ام که کلیه آثارم به صورت فشرده در یک سی دی قرار گرفته است و با یک قیمت خیلی ارزان تر فروخته می شود و مردم هم آن را می گیرند بدون توجه به اینکه چه لطمه ای از لحاظ مالی به هنرمند می خورد و چه لطمه ای در نهایت به فرهنگ خورده می شود. این مسئله یکی از عواملی است که پخش را خیلی تحت تاثیر قرار می دهد.

وی اظهار داشت: مسئله دیگر اینکه آگاه کردن مردم برای خرید تولیدات هنری موجه و با کیفیت از طریق هنرمندان سرشناس، وظیفه ای است که برعهده رسانه ها است تا یک اثر هنری را خوب تبلیغ کنند و خوب بفهمند و همچنین نویسنده مقاله بتواند با آگاهی کامل یک اثر هنری را درک کند و آن را تشریح، معرفی و نقد کند. نه فقط به صورت یک خبر بلکه به صورت معرفی دقیق یک اثر که توسط هنرمند کشورمان خلق شده است ، آن وقت می بینیم که اتفاق خوبی ممکن است بیفتد. باز مطبوعات باید کپی رایت و احترام به حقوق مولفین و مصنفین را برای فرهنگ سازی دامن بزنند، این مسئله نیز به پخش آثار هنری کمک می کند. ولی اصولا پخش آثار هنری در ایران مشکلات خیلی زیادی دارد که یکی از آنها همان چیزهایی بود که ذکر کردم. آثار موسیقی به دلیل اینکه از طرف صداوسیما قابل تبلیغ کردن نیستند گاها مردم از بعضی آثار هنری خیلی دیر مطلع می شوند یا اصلا آگاه نمی شوند.

ساکت در پاسخ به این سوال که آیا سیستم توزیع آثار موسیقی در ایران دچار مافیا شده است، تصریح کرد: شخصا در همه کشورها این مسئله وجود دارد و عملا مافیای پخش به چشم می خورد زیرا خیلی از پخش کننده ها که خودشان عامل تولید برخی آثار هنری نیز هستند با بعضی آثار هنری که ممکن است به کار آن ها آسیب بزند در ظاهر کار نداشته ولی در باطن از پخش آن ها با سنگ اندازی های بسیار ظریفی جلوگیری می کنند و مانع فروش خوب یک اثر می شوند.

این هنرمند کشورمان در خصوص اینکه آثار موسیقی توسط سیستم دولتی توزیع شود بهتر است یا سیستم غیر دولتی و خصوصی بیان کرد: توسط سیستم دولتی هیچگاه نمی تواند چیز خوبی پخش شود به دلیل اینکه در سیستم دولتی کمتر کسی پیدا می شود که دلسوز باشد؛ برای نمونه خود شرکت انتشارات سروش، وقتی اثر هنری را که خیلی هم خوب باشد پخش کنند برای سری دوم آن خیلی تلاشی نمی کنند. شما نمی توانید از انتظار زیادی از سیستم های دولتی داشته باشید که کار خیلی خوب و موجهی انجام دهند.