به گزارش خبرگزاري سينماي ايران، بهرام رادان به بهانه اکران عمومي فيلم «مرهم»، يادداشتي را درباره اين فيلم منتشر کرد.

وي در اين يادداشت نوشته است:

آقاي کيومرث پوراحمد مرا به تماشاي فيلم مرهم دعوت کردند و اين مطلب را پس از تماشاي فيلم در سالن فردوس موزه سينماي ايران مي نويسم . بعيد مي‌دانم که اثرات ناشي از ساخت فيلم‌هاي اينچنيني بتواند اثر التيامي به درد هميشگي اعتياد در جامعه ما داشته باشد . چه آن که از "گوزن‌ها" تا به‌حال آمار اعتياد رو به فزوني بوده و دولت‌ها و بخش‌هاي فرهنگي – تربيتي هميشه چندين سال از توليدکنندگان اين مواد عقب‌تر.

"مرهم" فيلمي است ساده و محترم. هرچند نيمه اولش را بيشتر دوست داشتم، اما نگاه نافذ کارگردان به نوع عاصي جوانان امروز برايم جالب بود. جواناني که پيداست اگر پتانسيل بالقوه جوشان‌شان توسط همان نهادهاي فرهنگي تربيتي به‌خوبي هدايت نشود، چه سرنوشت غم‌بار و محنت انگيزي در انتظارشان است. به اعتقاد نگارنده در فنا شدن يک جوان، خودش در انتهاي صف مقصرين است، چرا که ضعف نهاد خانواده و عدم اقناع فرهنگي جامعه، مهمترين دلايل اين سقوط‌اند. به هرحال "مرهم" نه قصد دارد مقصر را پيدا کند و نه قصد دارد راه حل ارائه کند. شايد مادربزرگ مهربان فيلم تنها مرهمي باشد بر زخمي کهنه‌اي که شکافش خيلي وسيع‌تر از اين مرهم ها است. شايد پس از پايان فيلم، مريم زخم خورده قصه بازهم به درون خانواده بي‌فرهنگ و جامعه درديده‌اش بازگردد. اين احتمال در شرايط کنوني بارها و بارها محتمل‌تر است تا هر نوع پايان خوش. در آخر دست مريزاد به آقاي داودنژاد و گروه محترم‌اش که در اين وانفساي پوچ، لحظات خوبي را براي مخاطب جدي هنر رقم زدند.



انتهاي پيام/