به گزارش خبرنگار اعزامی سینماپرس از محل برگزاری «چهل و سومین جشنواره جهانی فیلم فجر»؛ اگر چه تاسیس موجودیتی با عنوان «دارالفنون» محصول تفکیک و برگزاری مجزای جشنواره ملی از جشنواره جهانی است و همچنان برای اهالی سینما، گنجانده شدن چنین بخشی در حاشیه یک رویداد بین‌المللی معنایی ندارد و معلوم نیست که سیاست گذاران جشنواره جهانی فیلم فجر با تاسیس چنین بخشی، به دنبال تحقق چه هدفی در سینمای ایران بودند و اساسا معنی برگزاری کارگاه‌ها و ورک شاپ های فیلمنامه نویسی در یک جشنواره با گرید بین‌المللی چه می‌تواند باشد و ... اما با این همه مدیریت منظم و خوش فرم این دوره از دارالفنون سبب شد تا ایرادات گل درشت بخش‌های اصلی این دوره از جشنواره جهانی فجر بیش‌تر به چشم آید.

به عبارت دیگر؛ انتخاب «ایرج طهماسب» و سپردن مدیریت این بخش به یک هنرمند توانمند باعث شد که دارالفنون در این دوره از برگزاری جشنواره جهانی فیلم فجر به نقطه قوت جشنواره مبدل گردد و با حضور جمعی از سینماگران خارجی به عنوان استاد و در کنار آن برگزاری منظم کارگاه‌ها از یک سو وجاهتی قابل قبول به این بخش از جشنواره چهل و سوم ببخشد و از سوی دیگر بهانه تراشی مدیران این جشنواره برای عدم شرکت فیلمسازان خارجی را افشا ساخته و توجیه عملکرد ضعیف ایشان برای شرکت داده شدن تعدادی از آثار بی‌کیفیت در این دوره از رویداد را غیرمنطقی جلوه دهد.

البته برگزاری کلاس‌ها به زبان انگلیسی و الزام بر اینکه هنرجویان حتما باید زبان انگلیسی بلد باشند و به انگلیسی تکلم کنند را می‌بایست به عنوان یکی از نقاط ضعف این دوره محسوب نمود و این در حالی است که در دوره های قبلی با استفاده از مترجم آنلاین هنرجویان حتی مباحث اساتید خارجی را به زبان فارسی دنبال می‌کردند.