«جواد اردکانی» کارگردان پیشکسوت سینما و تلویزوین همزمان با فرارسیدن چهل و پنجمین سالروز هفته دفاع مقدس در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس با اشاره به لزوم حمایت از ساخت آثار دفاع مقدسی حول محور تحولات اخیر منطقه ای و جنگ تحمیلی دوازده روزه اظهار داشت: اگر به کلیت سینمای دفاع مقدس نگاه کنیم، می‌بینیم که دفاع مقدس جنگ هشت‌ساله موضوعی است که نباید رها شود و همچنان باید به آن پرداخته شود. اما هم‌اکنون در شرایطی قرار داریم که یک دفاع بزرگ در جریان است؛ نه تنها در ایران، بلکه در کل منطقه، در کشورهای محور مقاومت، و اتفاقات بسیار بزرگی در حال وقوع است.

وی متذکر شد: به نظر من، مدیران و مسئولان، و همچنین فیلم‌سازانی که علاقه‌مند به کار در این حوزه هستند، باید به اطلاعات و واقعیت‌های در حال وقوع نزدیک‌تر شوند و دسترسی مناسب به این حوزه‌ها داشته باشند. این امر باعث می‌شود بتوانیم تولیدات مؤثر و پرشماری در این زمینه داشته باشیم.

کارگردان فیلم سینمایی «به کبودی یاس» با بیا این مطلب که البته بعضی اوقات مسائل امنیتی وجود دارد و گفته می‌شود نباید برخی اتفاقات فاش شود. این نگرانی درست است، اما باید حد و حدودی تعریف شود؛ اظهار داشت: سازمان‌ها و مسئولان مربوطه باید افراد مطمئن و امینی را در بدنه رسانه‌ای خود داشته باشند تا ورود رسانه‌های نمایشی به این اتفاقات با تأخیر مواجه نشود.

وی تاکید کرد: این مسئله فراتر از جنبه تبیینی است. بخشی از کار رسانه‌ای در شرایط جنگی، نقش تهیجی و آماده‌سازی روانی جامعه است که نمی‌توان آن را به تأخیر انداخت. اگر به دوران جنگ هشت‌ساله نگاه کنیم، تولیدات سینمایی دفاع مقدس در زمان خود توانست جامعه را برای ادامه دفاع آماده کند و مردم را با ابعاد مختلف جنگ آشنا سازد. به همین ترتیب، در جنگی که امروز در دل آن هستیم، این بخش از کار رسانه‌ای نباید نادیده گرفته شود و زمان زیادی برای از دست دادن نداریم.

اردکانی در واکنش به فیلم سینمایی هندی و ضد ایرانی «ایران» و با انتقاد از دستگاه های فرهنگی به دلیل کم کاری در تولید آثار دفاع مقدسی به روز و ناظر به آینده؛ تصریح نمود: قطعاً اینکه دنیا علیه ما فیلم بسازد طبیعی است و نباید انتظار داشته باشیم آن‌ها کارشان را انجام ندهند، اما اینکه ما در دفاع از خودمان و حتی در مقیاس منطقه‌ای اقدامی نمی‌کنیم، سؤال است.

وی افزود: یک سؤال دیگر هم این است که چرا ما در رویارویی با دشمنانی که علیه ما عمل می‌کنند، در حوزه‌های اقتصادی، نظامی، فرهنگی و دیگر حوزه‌ها هیچ اقدامی نمی‌کنیم؟ برای مثال، در یکی دو سال اخیر، پیش از جنگ ۱۲ روزه، من به درخواست یکی از همکاران، دو طرح آماده کردم: یکی سینمایی و یکی سریالی با موضوع «پایان اسرائیل». هدف این بود که آنچه حضرت آقا فرمودند یعنی اسرائیل آن تایم را نخواهد دید را تصویر کنیم و تبلیغ کنیم.

او ادامه داد: در این فیلم‌ها می‌شد اقدامات جهانی لازم برای تحقق این پایان را نیز نشان داد؛ از جمله تحریم کالاها و شرکت‌های اسرائیلی و کمپانی‌های حامی آن‌ها در حوزه اقتصاد و تجارت، و این اقدامات را به مردم دنیا پیشنهاد داد. این کاری است که سینما و سریال می‌توانند انجام دهند.

وی افزود: بازخوردی که من از مدیران فرهنگی گرفتم، سکوت مطلق بود؛ انگار نه انگار که چنین طرح‌هایی ارائه شده است. شاید دیگران هم مانند من طرح‌هایی ارائه کرده‌اند که من از آن‌ها بی‌خبرم. اما سؤال این است که چرا ما باید چنین موضوع مهمی را انجام ندهیم و فقط نظاره‌گر باشیم، در حالی که آن‌ها اهداف آینده‌نگرانه خود را درباره ما تصویر می‌کنند، جنگ روانی راه می‌اندازند و خط‌دهی می‌کنند به نیروهای همسو با خودشان، و ما تنها باید اظهار تأسف کنیم به سبک دیپلمات‌های عزیز.

کارگردان فیلم سینمایی «شور شیرین» بیان کرد: به نظر من، این ناتوانی مدیریت در حوزه سیما و سینما، کار دست ما می‌دهد و بسیار قابل انتقاد است. واقعیت این است که وضعیت فعلی زنگ خطری است و من واقعاً نگرانم. اولویت‌ها در نظام رسانه‌ای ما در حوزه تولیدات نمایشی کاملاً تغییر کرده است.

وی متذکر شد: مدیران ما درگیر مسائلی شده‌اند که خودشان ضرورت آن را احساس می‌کنند و گوش‌شان به پیشنهادات دیگران بدهکار نیست. آنچه الان در تولیدات سینمایی می‌بینیم، نتیجه همین اولویت‌بندی است.

اردکانی با بیان این مطلب که مدیران سینمایی با اصالت دادن به این که سینما صرفاً سرگرمی است، تولیدات سینمایی را به سمتی برده‌اند که هم از نظر فرهنگی و هم از نظر اقتصادی نگران‌کننده است؛ اظهار داشت: اگر این روند ادامه پیدا کند، واقعاً نمی‌دانم پنج سال آینده سینمای ما به کجا خواهد رسید. البته مدیران خوشحالند که فروش بلیت‌ها بالا رفته و برخی فیلم‌ها پرفروش شده‌اند، اما این رضایت صرفاً از منظر تجاری است.

او ادامه داد: همین مشکل در تلویزیون هم وجود دارد، با این تفاوت که مدیران جدید تلویزیون در حوزه تولید نمایشی کاملاً متناقض عمل می‌کنند. از یک سو، کارهای پرمخاطبی مانند «پایتخت» را به هر قیمتی تولید می‌کنند، چون نیاز آنتن است و این را می‌فهمم، اما از سوی دیگر، دیگر تولیدکنندگان را در چارچوب محتوایی خود محدود می‌کنند و کارها به محصولاتی فاقد جذابیت تبدیل می‌شود. نتیجه این می‌شود که تلویزیون ما هم از یک سو و هم از سوی دیگر دچار مشکل شده است.

«جواد اردکانی» در پایان این گفت و گو خاطرنشان ساخت: این سردرگمی و اولویت‌بندی‌های نادرست فرصت نمی‌دهد مدیران ما برای ده سال آینده برنامه‌ریزی کنند: چه کاری امروز باید انجام دهیم تا ایران در منطقه معرفی شود؟ چگونه با توطئه‌های دشمن مقابله کنیم؟ در این شرایط، حتی افرادی مانند من که طرح‌هایی درباره آینده ارائه می‌دهند، با سکوت مواجه می‌شوند و کار متوقف می‌شود.