خواننده ترانه های معروف و نوستالژیک «این بانگ آزادی» و «راه رجاء» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس اظهار داشت: مرحوم حمید سبزواری اسوه فرهنگ و ادبیات انقلاب اسلامی بودند؛ یکی از مهمترین خصوصیات ایشان شجاعت بی نظیرشان بود، شجاعتی که در اهالی فرهنگ و هنر کمتر مانند آن را سراغ داریم.

وی در همین راستا یادآور شد: ایشان در زمان خفقان و ترور و وحشت دوره طاغوت و در زمانه ای که رژیم منحوس ستم شاهی به بدترین شیوه های ممکن با مردم انقلابی مبارزه می کرد بسیار قهرمانانه و شجاعانه به میدان آمدند و از فرهنگ انقلاب و شعر انقلاب دفاع کردند و برای به ثمر رسیدن انقلاب از جان خود مایه گذاشتند.

گلریز سپس با تأکید بر اینکه من مانند ایشان را در زندگی ام بسیار کم دیدم متذکر شد: ایشان عاشق حضرت امام خمینی (ره) بود و آنچه در ذهنش بود را برای انقلاب اسلامی خرج کرد. زنده یاد سبزواری سهم بسزایی در فرهنگ انقلاب اسلامی دفاع مقدس دارد و قطعاً آثار درخشان و بی نظیر ایشان تا همیشه بر تارک فرهنگ و هنر این کشور خواهد درخشید.

این خواننده در بخش دیگری از این گفتگو با بیان این نکته که زنده یاد سبزواری برای من نه تنها یک استاد که به مثابه پدر محسوب می شدند خاطرنشان کرد: بنده از قبل انقلاب با ایشان آشنا بودم و به صورت مستقیم و غیر مستقیم با آهنگساز اشعار ایشان در تماس بودم و وقتی انقلاب پیروز شد شعری به نام «برخیزید» را اجرا کردیم؛ شعرهای زیادی مثل «دریغا» و «خجسته باد این پیروزی» را نیز بنده حقیر خواندم که اشعارش متعلق به استاد سبزواری بود.

وی افزود: ارتباط ما با هم بسیار تنگاتنگ بود و در واقع سال های متمادی با ایشان ارتباط نزدیک خانوادگی داشتیم. من درس های زیادی از ایشان و شخصیت والا و بی نظیرشان گرفتم و ایشان سرمشق من در زندگی و کار بودند و هستند.

استاد «محمد گلریز» در خاتمه این گفتگو تأکید کرد: مردمی بودن یکی از مهمترین ویژگی های استاد حمید سبزواری بود؛ ایشان هم خودشان انسان مردم داری بودند و هم آثارشان با قلب و روح و روان مردم ارتباط خوبی برقرار می کرد و همین هم باعث شده تا سروده های ایشان طی دهه های متمادی ورد زبان مردم در اقصی نقاط کشور شود و یاد و نام شان همیشه زنده و پابرجا بماند. بنده به روح پر فتوح استاد گرانقدر جناب حمید سبزواری پدر موسیقی انقلاب درود می فرستم و امیدوارم روح ایشان با شهدا و حضرت امام (ره) محشور باشد.

گفتنی است؛ حمید سبزواری در سال ۱۳۰۴ در سبزوار به دنیا آمد. حمید سبزواری، شاعر اشعار مختلف حماسی، عرفانی اعم از قصیده، غزل، دوبیتی، رباعی و شعر نو است. پدرش عبدالوهاب و پدر بزرگش ملا محمدصادق ممتحنی هر دو شاعر بودند. اصول شاعری را از پدر خود آموخت که در بزرگسالی نابینا شده بود. از آنجائی که مادرش بانویی باسواد بود و تمام حروف را در دوران پیش از مدرسه به او آموزش داده بود وقتی به مدرسه رفت در کلاس اول می توانست بسیاری از کتاب ها را بخواند وی در سال ۱۳۱۱ در سن هفت سالگی به مدرسه رفت و در مدرسه شیخ حسن داورزنی که مدرسه مردمی بود به تحصیل علم و دانش مشغول شد. حمید سبزواری از سن ۱۴ سالگی شروع به سرودن شعر کرد و اشعارش را در دفتری با نام "فریاد نامه" می نوشت که بیشتر اشعارش اجتماعی بود و این بیشتر به علت جریان های سال ۱۳۲۰ و ورود متفقین به ایران و مشکلات اقتصادی و معیشتی بود. حمید، دوران جوانی خود را در شهر سبزوار گذراند و به علت مشکلات معیشتی تحصیلاتش گسیخته ماند. او جامع المقدمات را نزد میرزا حبیب جوینی خوانده است. حاج آقا محمد علی محمدی نیز از دیگر استادان وی بود. حمید سبزواری، شاعر اشعار مختلف حماسی و عرفانی است، وی ابتدا به سرودن تصنیف پرداخت که در آن زمان معمول و مرسوم شده بود و آن را در کتابفروشی می فروخت. حمید بعد از انقلاب، ضمن کار در بانک، برای انقلاب شعر و شعار می ساخت که در راهپیمایی ها و نماز جمعه خوانده می شد. یکی از این شعرها "آمریکا، آمریکا، مرگ به نیرنگ تو" بود. حمید سبزواری بعدها احساس کرد که باید کاملا در خدمت انقلاب باشد و از طریق شعر و سرود انقلابی حرکت کند به این دلیل خود را بازنشسته کرد و به صدا و سیما رفت و از آن زمان در شورای شعر مشغول خدمت شد. حمید سبزواری دارای مدال درجه یک هنر در رشته ادبیات بود و اولین شاعری بود که کتاب شعرش با عنوان "سرود درد" در سال ۱۳۷۵ کتاب سال شناخته شد. وی سرانجام، بامداد ۲۲ خرداد ۱۳۹۵ در سن ۹۱ سالگی به دلیل کهولت سن و وخامت بیماری در سرخاب درگذشت.