فیلمنامه نویس فیلم های سینمایی «مرد نقره ای» و «توفیق اجباری» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: مشکل سینمای ایران تبی است که تهیه کنندگان دارند؛ آن ها جوگیرند و روی یک موج سوار شده اند و بر اساس آن موج پیشنهادات مشابه به فیلمنامه نویسان می دهند.

وی تصریح کرد: سینمای «خاک سفید» از «ابد و یک روز» شروع شد و «دوزیست» و «سه زیست» و امثال آن همه در پی آن می روند تا لایه های زیرین بدبخت های اجتماع را با تفکرات خود در فیلمنامه های شان بگنجانند و هیچ نوآوری ندارند و ول کن این ماجرا هم نیستند!

این سینماگر با تأکید بر اینکه فیلمنامه نویس بخشی از صنعت سینما است متذکر شد: ما می نویسیم که فیلمنامه های مان ساخته شود. ما مبجور می شویم روی موجی حرکت کنیم که تهیه کنندگان ناخواسته آن را ایجاد کرده اند و آ «ایده را می خواهند شخم بزنند و همین باعث شده تا فیلمنامه ها در یک ژانر به تکرار گرفتار شوند.

عباسی تأکید کرد: وقتی سیاست گذاری به این سمت رفته بدیهی است که فیلمنامه ها تکرار می شود و خلاقیت ها محدود می شود. همه فکرشان این است چه بنویسیم که پروانه بگیرد ساخته شود و سرمایه گذار روی آن سرمایه بگذارد! ناخودآگاه قصه ها کم کم از جهت خلق و ابتکار و کشف خالی می شود و به ورطه تکرار می رود.

فیلمنامه نویس فیلم های سینمایی «قتل آنلاین» و «زن بدلی» در خاتمه این گفتگو افزود: انصاف نیست که فیلمنامه نویسان را مقصر اوضاع فاجعه بار سینما بدانیم. شک نکنید همه فیلمنامه نویسان ایده های جذاب و نو دارند اما در کمدهای شان خاک می خورد و آن ها مجبورند روی موج حرکت کنند تا بتوانند ارتزاق کنند. یادتان نرود که فیلمنامه نوشتن تنها منبع درآمد ما است و اگر فیلمنامه نویسی بخواهد ساز خودش را بزند و پافشاری روی خواسته های خودش داشته باشد قطعاً از گرسنگی می میرد.